به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، ایران کشوری است که هر روز بر تعداد آمار سالمندانش اضافه میشود و این پیری جمعیت، چالشی است که تبعات آن سالهای بعد گریبان بخشهای مختلف جامعه را خواهد گرفت. در این میان سیاستهای فرزندآوری و جوانی جمعیت است که تند و تند به تصویب میرسد اما در عمل اتفاقی نمیافتد.
کوتاهی در ایجاد مهدکودک در ادارات مانع اجرای قانون جوانی جمعیت است / دردسر شهریههای میلیونی برای خانوادهها
بخش بزرگی از قشر تاثیرگذار جامعه در مسئله فرزندآوری، زنان شاغل هستند که آنها هم دغدغههای مربوط به خود را دارند. مادران کارمندی که میخواهند همزمان با انجام وظایف شغلی خود، به ایفای نقش مادری هم بپردازند اما این سوال برای آنها مطرح میشود که چگونه همزمان با کار فرزندان خود را نگهداری کنند؟ ایجاد مهد کودکها در محل اشتغال بانوان که یکی از سیاستهای اجرایی در مسئله فرزندآوری و جوانی جمعیت است، بهخوبی اجرا نشده و از طرف دیگر بحث سپردن فرزندان به کودکستانهای اطراف محلکار پیش میآید که اگر از موضوع جداشدن فرزند از مادر، چشمپوشی کنیم، بالا بودن میزان شهریه بسیاری از مهد کودکها دغدغه ذهنی دیگری را به مادران شاغل تحمیل خواهد کرد.
شهریههایی به اندازه حقوق یک کارمند
با یک کاوش میدانی به بررسی شهریه مهد کودکها در تهران پرداختیم. از دریافتیهایی با مبلغ هفت تا هفت و نیم میلیون تومان در شمال شهر تهران تا شهریههای پنج و سه میلیون تومانی در سایر مناطق پایتخت. مهد کودکهایی هم در این بین وجود دارند که با گرفتن مبلغ ۵۸۰ هزار تومان برای سه ساعت، به نگهداری از کودکان میپردازند.
برای مثال، مربی مهدکودکی در منطقه ۲۰ تهران عنوان کرد که از ساعت ۹ صبح تا ۱۲ ظهر با گرفتن مبلغ ۵۸۰ هزار تومان در ماه از کودکان نگداری میکند و اگر مادری شاغل باشد و بخواهد کودکش مدت زمان بیشتری را در مهد بگذراند، با گرفتن ۸۰۰ هزارتومان شهریه در ماه، کودک را از ساعت هشت تا ۱۴ بعدازظهر نگهداری میکند اما وضعیت شهریهها در شمال شهر تهران متفاوتتر از جنوب است.
در مناطقی مثل جردن، شهریهای در حدود هفت تا هفت و نیم میلیون تومان، در نیاوران چهار و نیم تا پنج و نیم میلیون تومان، در وردآورد ۲ میلیون و ۷۵۰ هزار تومان و در ولنجک شهریهای در حدود ۲ میلیون و ۸۰۰ هزارتومان برای نگهداری از کودکان بهصورت ماهانه از والدین گرفته میشود. همچنین بعضی از کودکستانها با اجرای فوقبرنامه مبلغی اضافه بر شهریه از والدین دریافت میکنند که شرکت یا حضور کودکان در این برنامهها منوط به اجازه پدر و مادر خواهد بود.
نکتهای که باید به آن توجه کرد این است که گاهی محل کار زنان شاغل در شمال یا مرکز شهر و محل سکونتشان در جنوب تهران است و طبیعتا مادر ترجیح میدهد که نگهداری فرزندش را به مهدی بسپارد که در نزدیکی محل کارش است و چطور باید از پس هزینههای سنگین مهدهای شمال بربیاید؟
شهریه مهدهای کودک چگونه و بهوسیله چه سازمانی تعیین میشود؟
سازمان تعلیم و تربیت کودک مسئول تعیین شهریه کودکستانها در کشور است که تحت نظارت آموزش و پرورش به فعالیت میپردازد و در واقع آموزش و پرورش ناظر بر اعمال و سیاستهای این سازمان است.
تبصره هشت از ماده ۶ اساسنامه سازمان تعلیم و تربیت میگوید: صدور مجوز، تعیین شهریه و برنامهریزی برای ارائه خدمات کیفی مهدهای کودک و مراکز پیش دبستانی و سایر مراکز نگهداری و آموزش کودکان ونظارت بر فعالیت آنها از وظایف سازمان تعلیم و تربیت کودک است.
همچنین تبصره ۲ از ماده ۱۳ این اساسنامه اضافه میکند: مهدهای کودک و سایر مراکز نگهداری کودکان به صورت غیردولتی و با رعایت ضوابط و مقررات مربوط اداره میشوند.
حداقل نرخ شهریهای که برای مهد کودکها در تهران مصوب شده، مبلغ ۲ میلیون و ۱۸۳ هزار و ۶۶۶ تومان و حداکثر آن هفت میلیون و ۶۱۰ هزار تومان است.مبلغی که شاید در گفتن راحت باشد اما در پرداختن خیر. طبق سخنان مجتبیهمتیفر، این شهریهها بر مبنای شرایط، امکانات و محل قرارگیری هر مرکز تعیین شده و مهد کودکها حق دریافت شهریه بیشتر را ندارند.
رئیس سازمان تعلیم و تربیت میگوید: شهریه تعیین شده تا سقف ۴۰ درصد امکان افزایش دارد که بتواند هزینههای مهد کودکها را پوشش دهد. از طرفی مهد کودکها موظف هستند که شهریهها را طبق مبلغ موظف تعیین کنند.
مسئله اینجاست که آیا نظارتی بر هزینههای فوق برنامه وجود دارد؟ یا این به شگردی برای مهد کودکها تبدیل شده که با استفاده از آن شهریههایی بیش از میزان موظف دریافت کنند؟
با رجوع به صحبتهای رئیس سازمان تعلیم و تربیت متوجه میشویم که گرفتن هزینه اضافه بابت فوقبرنامه ممنوع نیست اما
در این میان، پرسش اصلی آن است که حتی با وجود اختیاری بودن حضور کودک در فوق برنامهها شهریه هفت و یا پنج میلیون تومانی ثابت در توان یک خانواده کارمندی است یا خیر؟ و باتوجه به شرایط اقتصادی حال حاضر اقشار جامعه، این میزان از دریافتی مهدهای کودک، منطقی است؟
با وجود این تفاسیر، آیا بهتر نیست که مراکز خصوصی و دولتی اقدام به ایجاد مهدکودک درمحلکار مادران شاغل کنند تا هم دوری از فرزند ذهن آنها را نیازارد و هم از تحمیل هزینههای اضافی و شهریههای نجومی جلوگیری شود؟ موضوعی که توسط بسیاری از استادان دانشگاه و روانشناسان اجتماعی مطرح شده که با احداث این مهدها استفاده از آن بهطور رایگان یا حداقل تا نصف مبلغ برای مادران شاغل محاسبه شود و زنان کارمند بتوانند با آرامش خیال و امنیت روانی بیشتر به ایفای نقش مادری خود بپردازند و باعث افزایش جمعیت هم بشوند.
شهریه بالای مهدهای کودک مانعی بر سر راه اجرا شدن قانون جوانی جمعیت
امان الله قرایی مقدم جامعهشناس در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، درباره شهریههای بالا و میلیونی مهدهایکودکی که دور از محل اشتغال بانوان هستند و همچنین وجود مشکلات اقتصادی که باعث کار کردن پابهپای مادران و پدران شده اظهار کرد: این خیلی بد است که به مسائلی از این دست توجه نمیشود. کارمندی که نهایت حقوقش، هفت میلیون تومان است، چگونه میتواند کل این دریافتی را صرف شهریه مهدکودک فرزند خود کند؟ پس رسیدگی به نیازهای دیگر او چه میشود؟
وی افزود: از آنجا که میزان حقوقها و دریافتیهای کارمندان پایین است، سازمانهای خصوصی و دولتی باید با کمک گرفتن از دانشآموختگان رشتههای تعلیم و تربیت و آموزش پیشدبستانی، به نگهداری از کودکان مادران شاغل بپردازند و هزینههای آن را هم حداقل تا نصف مبلغ، تقبل کنند.
جامعهشناس عنوان کرد: اگر توجه به سیاستهای افزایش جمعیت و فرزندآوری اهمیت دارد، باید حتی در تامین پوشک و شیرخشک و سرلاک کودکان هم حمایتهایی برای مادران شاغل به وجود آید.
به گزارش ایسکانیوز، سیاست افزایش جمعیتی در کشور، نیازمند توجه به بخشهای مختلف و مسائل بسیاری است که یکی از مهمترین آنها دایرکردن مهد کودکها در محل اشتغال بانوان است. مادرانی که در شرایط اقتصادی حالحاضر ناگزیر از کارکردن هستند، نیازمند ایجاد حمایتها و امنیتخاطر لازم برای فرزندآوری بیشتر و ادامه شغل خود خواهند بود. از طرف دیگر کاهش میزان شهریههای مهد کودکها عامل موثر دیگری است که میتواند در افزایش تمایل به فرزندآوری و اجرا شدن قانون جوانی جمعیت بسیار موثر باشد که تابحال اتفاقی در این زمینه نیفتاده است.
خبرنگار: فاطمه قشقایی
انتهای پیام /
نظر شما