به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، محققین با کشف خاصیت مقاوم بودن خفاش ها در برابر سرطان، حالا در پی یافتن راهی برای استفاده از این موضوع و در نتیجه کاهش آمار مرگ و میر انسان ها بر اثر سرطان هستند.

«کوجی ایتاهانا»، استادیار و سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه پزشکی سنگاپور در زمینه زیست شناسی سلول های سرطانی دراین باره می گوید: «تیم ما با در نظرگیری کامل مکانیزم مقابله با سرطان در خفاش ها، متوجه شد که قرارگیری این حیوانات در معرض داروهای سمی سرطان زا، آسیب بسیار کم تری را به نسبت آسیب وارد شده به سلول های انسان هایی که در معرض این مواد قرار گرفته اند، به آن ها وارد می کند. دلیل این اتفاق هم وجود مقدار بسیار زیاد پروتئین "ABCB1" در خفاش هاست که درشت مولکولی مهم تلقی می شود.»

آسیب به دی ان ای انسان و سلول های تحت فرمان آن، موجب افزایش میزان خطر ابتلا به سرطان و تشدید آن می شود. پژوهشگران در واقع دریافته اند پروتئین "ABCB1"، که وظیفه پمپاژ و خارج کردن مواد اضافی و خطرساز از سلول ها را بر عهده دارد، در مقادیر زیادی در سلول های خفاش ها موجود است؛ در حالی که مقدار آن در بدن انسان ها بسیار پایین تر از این پستانداران پرنده می باشد.

علاوه بر این، محققان شاهد کاهش تجمع مواد سرطان زای حاصل از داروهای سمی در سلول هایی از خفاش ها که مقدار بیشتری از پروتئین "ABCB1" را در خود داشتند، بودند. این تحقیقات همچنین مدارکی را درباره نابودی سلول های بدن پس از متوقف کردن ورود پروتئین یاد شده به آن ها ارائه می نمایند؛ به این صورت که با کمبود این پروتئین، مواد سمی درون سلول ها انباشت شده و نتیجه آن چیزی نیست به جز مرگ!

«وانگ لینفا»، نویسنده و مدیر برنامه مربوط به بیماری های عفونی نیز در این باره اظهار داشت: «یافته های ما نشان می دهند که انتقال مواد سمی به خارج از سلول ها، سلول های خفاش را از آسیب به دی ان ای آن ها محافظت می کند و به همین دلیل است که خفاش ها معمولا به سرطان دچار نمی شوند. این کشف، بینش ها و روش های جدیدی را برای بررسی بیشتر زیست شناسی سرطان های انسانی را آشکار کرده و در نتیجه، ارائه راه حل هایی مناسب برای درمان این بیماری کشنده را فراهم می سازد.»

با این حال، این پروتئین نیز مثل خود شیمی درمانی کاملا بی خطر نیست. مقاومت دارویی پس از شیمی درمانی به طور کل از اصلی ترین دلایل عود کردن سرطان و مرگ بیمار است؛ به این صورت که تومورهای سرطانی پس از شیمی درمانی، برای مقاومت و زنده ماندن از "ABCB1" نغذیه کرده و با این کار، خود را در برابر هر گونه درمان دیگری مقاوم می کنند و پیشرفته تر از پیش خواهند شد؛ به عبارتی اگر پروتئین به عضو موردنظر نرسد، می تواند موجب مرگ انسان شود! پژوهشگران در حال حاضر در حال تلاش برای توسعه محصولی دارویی هستند که عوارض آن، به حداقل رسیده باشد و بتواند سرطان را به طور کامل و بدون هیچ مشکلی درمان کند.

لازم به ذکر است تمامی این تحقیقات توسط تیم پژوهشی دانشگاه پزشکی "دوک ان یو اس"، واقع در سنگاپور انجام گرفته است.

انتهای پیام/