علیرضا طرخان مدیر دفتر مشاوره و سلامت دانشگاه شاهد در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره میزان ماندگاری ازدواج‌های دانشجویی اظهار کرد: قطعا ازدواج دانشجویی مسیر امن‌تری برای آشنایی و ازدواج است و چون شناخت اولیه‌ای قبل از ازدواج حاصل می‌شود، افراد باید تحساسات و هیجان خود را کنترل داشته باشند. اگر آشنایی اولیه همراه با کنترل احساسی و دید باز باشد، می‌توان گفت این ازدواج با موفقیت بیش‌تری همراه است.

بیشتر بخوانید:

۵۰ هزار ازدواج دانشجویی در سال ثبت می‌شود

وی در خصوص چالش‌های موجود در ازدواج دانشجویی اظهار کرد: از چالش‌های ازدواج دانشجویی، می‌توان به درگیری‌های عاطفی اشاره کرد. وقتی دو جنس مخالف در کنار هم قرار می‌گیرند، به یکدیگر احساس پیدا می‌کنند و چون تنظیم و کنترل احساسی از قبل به آن‌ها آموزش داده نشده است، ممکن است خیلی سریع گرفتار تله‌های عاطفی شوند. از طرفی برخی موانع فرهنگی باعث می‌شود که فرد پس از گرفتاری در تله‌های عاطفی، نتواند از کسی کمک بگیرد یا به مشاوره مراجعه کند، پس سعی می‌کند هرطور شده خودش مشکل را حل کند و به همین ترتیب به واسطه کم تجربگی، تبعاتی را نسیب خودش می‌کند.

استاد دانشگاه عنوان کرد: دلزدگی از روابط احساسی از جمله این تبعات است چراکه فرد تصور می‌کند چون در این رابطه شکست خوردم، دیگر نباید به ایجاد روابط دیگر فکر کنم. چون اعتماد فرد خدشه دار شده است، دیگر نمی‌تواند یک رابطه سالم را آغاز کند. از طرفی برخی از افراد پس از خروج از یک رابطه سمی و بی‌هویت، برای جبران شکست‌های عاطفی‌شان وارد روابط متعددی می‌شوند که هردو حالت، تبعاتی در پی دارند، پس فرد پس از شکست‌ عاطفی یا از رابطه اجتناب کرده و یا در آن افراط می‌کند.

وی در پاسخ به اینکه چطور می‌توانیم این چالش‌ها را مدیریت کنیم بیان کرد: دانشجویان قبل از اینکه وارد رابطه احساسی شوند، باید به این نکته توجه کنند که تا چه حد از هیجانات‌شان شناخت دارند از طرفی باید بررسی کنند که آیا تاب آوری احساسی و رشد اجتماعی دارند یا خیر.

استاد دانشگاه مطرح کرد: دانشجویان باید تنظیم هیجان و مهارت‌های زندگی را آموزش ببینند. خانواده و مدرسه برخی مهارت‌ها را آموزش نمی‌دهد و خود فرد باید به دنبال یاد گیری مهارت‌های زندگی مثل مهارت نه گفتن، بخشش و از خودگذشتگی باشد. البته با اینکه این مهارت‌ها مهم هستند ولی اگر در آن‌ها افراط صورت گیرد، می‌توانند منجر به اختلالات مختلفی شوند.

طرخان در خصوص اقداماتی که برای ازدواج دانشجویی صورت گرفته است، گفت: اقداماتی که برای ازدواج دانشجویی انجام شده‌ است، موثرند اما کافی نیستند. این اقدامات بیشتر شرط لازم بودن را دارند. ایجاد فرصت برای آشنایی دو نفر، کمک کننده است؛ اما کمک به حفظ رابطه از ایجاد فرصت برای آشنایی مهم‌تر است.

وی تصریح کرد: در نهادهای مربوط به ازدواج دانشجویی در دانشگاه‌ها، گاهی اوقات موازی‌کاری صورت می‌گیرد. باید نهادی وجود داشته باشد که بر نهادهای دیگر نظارت کند، نقش هر نهادی را مشخص و برای تمامی این نهادها یک سناریوی مشخص تعریف کند؛ اما متاسفانه این نهاد وجود ندارد.

طرحخوان بیان کرد: همه این نهادها موازی یکدیگر کارهایی انجام می‌دهند که خوب است؛ ولی در عین حال یکدیگر را خنثی می‌کنند و انرژی یکدیگر را می‌گیرند. در چنین شرایطی نیاز به وجود یک نهاد مشخص برای نظارت و مشخص شدن وظایف، ضروری به نظر می‌رسد.

وی افزود: کار گروهی که برای ازدواج‌های دانشجویی شکل می‌گیرد باید مانند یک خانواده، بخش شناختی، عاطفی، اجتماعی و اقتصادی ازدواج را در نظر گیرد. کار گروه‌های تخصصی‌تری باید شکل گیرند که برای هرکدام تعریف نقشی تعریف شده و وظایف مشخصی برای آنان در نظر گرفته شود. مثلا کار گروه تخصصی گروه اقتصاد، درآمدزایی و دیگر نهادها فرزندآوری، تربیت فرزندان و آموزش‌های مهارتی را به دانشجویان آموزش دهند.

این استاد دانشگاه اظهار کرد: دانشگاه نباید فقط بر شکل‌گیری ازدواج تمرکز کند بلکه باید مرحله پس از ازدواج را نیز در نظر بگیرد و از زوج‌ها نیز حمایت کند. در صورت بروز مشکل، باید زمینه مراجعه به نهادهای دانشگاه برای حل مشکلات دانشجویان فراهم شود.

انتهای پیام/