به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، روز گذشته مرکز ترک اعتیادی در شهر لنگرود دچار آتش‌سوزی شد و در اثر این حادثه ۳۲ نفر از هموطنانمان جان باختند و ۱۶ نفر مجروح شدند.
محمد جلایی معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار گیلان در تشریح دلیل آتش سوزی کمپ خصوصی ترک اعتیاد در لنگرود، گفت: علت آتش‌سوزی در بررسی‌های اولیه آتش گرفتن بخاری، سرایت آتش به پرده و نهایتاً آتش سوزی کل ساختمان در عین غافلگیری مددجویان و مسؤولان کمپ بوده است.
بیشتر بخوانید
اجحاف برنامه هفتم توسعه در حق معلولان
بنا به گفته جلایی نگهداری بیش‌از ظرفیت مددجویان در این مرکز باعث افزایش تلفات شده است. وزیر کشور هم گفته که این کمپ‌ها باید در چارچوب ابلاغیه سازمان بهزیستی کار کنند و مرتب از آنها بازرسی شود. گفته می شود که این کمپ بیش از ظرفیت مراجعه کننده داشت که این نیز باید مورد رسیدگی قرار گیرد.
علاوه بر ماجرای آتش‌سوزی کمپ ترک اعتیاد لنگرود مواردی دیگری از ضعف بهزیستی در نظارت بر عملکرد مراکز نگهداری و کمپ‌ها را در سال‌های اخیر شاهد بودیم.
بد رفتاری با معلولان در آسایشگاه «نرجس» شیراز
بد رفتاری با معلولان در مراکز نگهداری از جمله موارد ضعف مدیریتی بهزیستی در نظارت بر مراکز است. آسایشگاه معلولان و سالمندان «نرجس» شیراز یکی از این موارد است که شهریور امسال رضوی اردکانی امام جمعه موقت شیراز درباره این مرکز گفت که در خانه سالمندان از فحاشی گرفته تا بی‌احترامی‌های دیگر را انجام می‌دهند و به قدری بد برخورد می‌کنند که سالمندان دیگر متوجه خودکشی ناموفق یکی از سالمندان می‌شوند.
وی افزود: به فردی که اتهامات مالی و غیرمالی در پرونده‌اش بوده و از مجموعه بهزیستی اخراج می‌شود مجوز تأسیس خانه سالمندان می‌دهند و از ۶ تا ۴۰ میلیون هزینه می‌گیرند اما آنها نه تنها به این عزیزان رسیدگی نمی‌کنند بلکه به بدترین نوع برخورد می‌کنند.
در نهایت طبق رأی دادگاه، مدیرعامل موسسه، همسر، پسران و معاون او در بازداشت موقت به سر برده، هرگونه ورود مدیرعامل و مسئولان موسسه نرجس به این موسسه ممنوع و همچنین قرار نظارت قضایی برایشان منظور شده است.
اما سوال اینجاست که چطور بهزیستی در طی این مدت نظارتی بر عملکرد این مرکز نداشته و بعد از افشای تخلفات از سوی امام جمعه شیراز موضوع مورد پیگیری قرار گرفته است؟
تخلفات مرکز نگهداری «نیکان» مشهد
مرکز نگهداری «نیکان» مشهد دیگر مرکزی بود که فیلمی از آزار و اذیت معلولان در آن منتشر شد. فیلمی که واکنش‌های بسیاری به دنبال داشت. بهزیستی خراسان رضوی در اطلاعیه‌ای اعلام کرد «پیرو انتشار فیلمی حاوی آزار و اذیت افراد دارای معلولیت، به محض اطلاع این اداره کل مبنی بر مرتبط بودن با یکی از مراکز استان، در راستای حمایت از افراد دارای معلولیت مداخله و برخورد قانونی با عوامل خاطی و معرفی ایشان به مقام قضایی انجام شده است. یک نفر کارشناس ناظر هم از طرف بهزیستی تا اطلاع ثانوی در مرکز مستقر خواهد بود.»
اما چرا بهزیستس نظارتی دوره‌ای از این مرکز نداشته تا کار به جایی برسد که فیلم برخوردهای غیرانسانی با معلولان منتشر و بعد برخورد قضایی انجام شود؟
آزار معلولان در مرکز «نیلوفر آبی» بوشهر
دیگر مرکزی که اخبار مربوط به آزار معلولان در آن جنجالی شد، مرکز «نیلوفر آبی» بوشهر بود. در نهایت و بعد از انتشار فیلم رئیس کل دادگستری استان بوشهر حکم جلب به دادرسی برای ۴ نفر از اعضای مجموعه را صادر کرد.
این موارد درحالی رخ دادند که علی محمد قادری رئیس سازمان بهزیستی می‌گوید که سازمان بهزیستی بر خدماتی که ارائه می‌کند نظارت دارد و از رسانه‌ها خواسته که تخلفات را گزارش دهند.
اما بهزیستی چطور بر عملکرد مراکز نظارت دارد که بعد از وقوع تخلف و رسانه‌ای شدن در جریان قرار می‌گیرد؟ چطور در ماجرای آسایشگاه «نرجس» شیراز بنا به گفته امام جمعه شیراز به فردی که اتهامات مالی و غیرمالی در پرونده‌اش بوده و از مجموعه بهزیستی اخراج می‌شود مجوز تأسیس خانه سالمندان می‌دهند. یا چطور در ماجرای کمپ لنگرود این مرکز بیش از ظرفیت مددجو جذب می‌کند؟
به هر ترتیب، اشراف نداشتن کامل بهزیستی به وضعیت مراکز نگهداری و نبود رصد دائمی این مراکز یکی از اصلی‌ترین نقاط ضعفی است که موجب شده است تا هر چند وقت یک بار وضعیت نا به سامان یکی از این مراکز در صدر اخبار قرار بگیرد. نظارت‌های بهزیستی باید دوره‌ای و مستمر باشد و افرادی که مجوز تاسیس آسایشگاه و کمپ می‌گیرند، از فیلترهایی بگذرند و هر کسی اجازه تاسیس مرکز نگهداری نداشته باشد.
انتهای پیام /
نظر شما