به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ کویت در غرب آسیا قرار دارد و با کشورهای عراق و عربستان سعودی دارای مرزهای خاکی و با ایران از راه خلیج فارس دارای مرزهای آبی است. پایتخت آن، شهر کویت، زبان رسمی‌اش عربی و واحد پول آن دینار کویت است. جمعیت کویت در سال ۲۰۲۱ میلادی ۴/۶۷ میلیون نفر گزارش شد که فقط ۱/۴۵ میلیون نفر شهروند خود کویت هستند و ۳/۲ میلیون نفر شهروندانی هستند که از بیش از ۱۰۰ کشور دیگر به کویت مهاجرت کرده‌اند. نزدیک به ۳۸ درصد از ساکنان کویت از تبار هندی، نپالی، بنگلادشی، تایلندی، خمر، ایرانی و سیاه‌پوست هستند.

میدان نفتی بورگان در جنوب خاوری کشور کویت دومین میدان بزرگ خشکی در جهان است که بخش بزرگ تولید نفت این کشور را تأمین می‌کند. بخشی از تولیدات کشور کویت نیز از ذخائر هیدروکربوری (ذخایر زیرزمینی نفت خام و گاز طبیعی) موجود در ناحیه بی‌طرف تأمین می‌شود.

کویت با توجه به جمعیت کم و تولید ناخالص ملی بالا، از درآمد سرانه بسیار خوبی برخوردار است. متوسط درآمد سرانه مردم کویت در سال ۲۰۱۸ میلادی ۶۹ هزار دلار گزارش شده است. در این کشور کسی زیر خط فقر زندگی نمی‌کند و خانواده‌های کویتی از زندگی بسیار مرفهی برخوردارند. تمایل به تجملات و تشریفات که به صورت یک خرده فرهنگ در خانواده‌های کویتی نمود یافته‌ است، برگرفته از همین رفاه بالای اجتماعی است.

یکی از اماکن دیدنی این کشور مسجد بزرگی است که به شکل بسیار مجلل طراحی و معماری شده است. این مسجد نمونه عالی از سبک معماری اسلامی محسوب می‌شود که رگه‌های معماری ایرانی در آن دیده می‌شود. در ماه رمضان تعداد بسیار زیادی از مسلمان وارد این مسجد می‌شوند. نامی که برای این مسجد در نظر گرفته شده است «مروارید شهر کویت» است.

برج‌های کویت نیز از اماکن دیدنی این کشور است که سه برج زیبا با نماد انسان و فناوری است و توسط یک معمار مشهور دانمارکی به نام «مالین بیورن» طراحی شده است. ارتفاع برج اصلی ۱۸۷ متر حامل دو بخش کروی شکل است که کره پایینی تا نیمه به عنوان منبع آب استفاده می‌شود و نیمه بالایی آن یک رستوران با ظرفیت ۹۰ نفر، یک کافی‌شاپ، یک سالن و سالن پذیرایی است و هر ۳۰ دقیقه یک دور کامل می‌چرخد. ارتفاع دومین برج ۱۴۷ متر است که یک برج آب است. در برج سوم تجهیزات کنترل برق و روشن کردن دو برج بزرگ‌تر وجود دارد. 

مرکز فرهنگی «شیخ جابر الاحمد» که به‌ طور غیررسمی به خانه اپرای کویت معروف است، بزرگ‌ترین مرکز فرهنگی و سالن اپرای خاورمیانه به شمار می‌آید. این مجموعه فرهنگی شامل سینما، سالن تئاتر، سالن کنسرت، مراکز موسیقی، سالن کنفرانس و نمایشگاه، کتابخانه، مرکز اسناد تاریخی و پارک عمومی است.

اقتصاد

تا پیش از کشف نفت، کویت یکی از مراکز مهم تولید مروارید در دنیـا بـه شـمار می‌آمد. بـه ایـن ترتیـب، تـا قبل از اینکه ذخایـر نفـت، اقتصـاد کویت را تبدیـل بـه یـک غـول نفتـی کنـد، تجـارت ایـن کشـور عمدتـا متشـکل از مرواریـد، چـوب، ادویـه و خرمـا بود. اما پـس از اکتشافات نفتـی در ایـن کشور بود کـه کویت بـه یکـی از باثبات‌تریـن اقتصادهـای منطقـه بـا اسـتاندارد بالای زندگی تبدیل شد.

نرخ تورم اقتصادی در کویت کمتر از ۲ دهم درصد برآورد می‌شود؛ کویت یک میلیون نفر نیروی کار دارد که اغلب آنها مهاجران کشورهای خارجی هستند. ۵۰ درصد از نیروی کار کویت در بخش‌های دولتی و خدمات اجتماعی، ۴۰ درصد در بخش خدمات و ۱۰ درصد در بخش صنعت و کشاورزی شاغلند. دینار کویت خود به هزار فلس تقسیم می‌شود، با ارزش‌ترین واحد پول جهان به شمار می‌آید. صادرات محصولات نفتی، گاز طبیعی مایع، مصالح ساختمانی، زغال، سیمان، مواد شیمیایی، فولاد، فلزات، استیل، ماهی، میگو، نمک، فراورده‌های غذایی، پوشاک، چرم، کاغذ از اقلام صادراتی این کشور است. آمریکا، کره جنوبی، ژاپن، هند، انگلستان، سنگاپور، آلمان، ایتالیا، فرانسه، چین و هلند از مهم‌ترین شرکای تجاری اقتصادی کویت هستند.

بیشتر بخوانید:

سیلیکون ولی روس‌ها کجاست؟

تولید ناخالص داخلی کویت پس از جنگ خلیج فارس و از سرگیری فعالیت‌های اقتصادی در سال ۱۹۹۲ رشد داشته است. در سال ۱۹۹۳ تولید ناخالص داخلی کویت به ۳۴/۷ میلیارد دینار رسید که در مقایسه با سال ۱۹۹۲ حدود ۳۳ درصد رشد داشته است. این مبلغ در سال ۱۹۹۹ بالغ بر ۸/۴۴ میلیارد دلار بوده ‌است.

تولید ناخالص داخلی کویت در سال ۲۰۱۷ به ۱۲۶ میلیارد دلار رسید.

کویت درآمدهای نفتی بسیار زیادی دارد و به علت جمعیت اندک، هزینه‌های پایینی دارد. از این رو، از مازاد درآمد بسیار بالایی برخوردار است که در برخی از سال‌ها به میزان ۴۰ درصد از تولید ناخالص داخلی می‌رسد. به همین دلیل این کشور به درآمدهای مالیاتی نیازی ندارد.

همچنین هیچ گونه مالیات داخلی از جمله مالیات بر ارزش افزوده، مالیات فروش یا هزینه‌های مشابه را نه بر کالاهای تولید داخل و نه بر واردات اعمال نمی‌کند. با این حال، کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس و از جمله کویت یک نرخ مالیات ثابت پنج درصدی بر کالاها و خدمات در نظر گرفته‌اند و مالیات بر ارزش افزوده نیز به این عدد اضافه می‌شود.

نرخ سواد

براساس داده‌های سال ۲۰۱۷ یونسکو، نرخ باسوادی برای کویتی‌های ۲۵ تا ۶۴ ساله ۹۶/۳ درصد است؛ در حالی که این میزان در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا ۸۰ درصد است. نرخ سواد در آن سال بین کویتی‌های ۱۵ تا ۲۴ ساله ۹۹/۹ درصد بود. علاوه براین، طبق آمار بانک جهانی در سال ۲۰۱۵ در میان کویتی‌های ۱۵ سال و بالاتر، زنان از نظر پیشرفت تحصیلی به همسالان مرد خود رسیده‌اند و از آنها پیشی گرفته‌اند.

وضعیت اینترنت و شبکه‌های اجتماعی

براساس گزارش وب‌سایت «دیتا ریپورتال»، سرعت متوسط اتصال به اینترنت همراه از طریق شبکه‌های تلفن همراه ۸۳/۶۴ مگابیت بر ثانیه بوده است.

این گزارش همچنین حاکی است که در ژانویه ۲۰۲۲، حدود ۴/۳۱ میلیون کاربر اینترنت در کویت وجود داشته و ضریب نفوذ اینترنت این کشور در آغاز سال ۲۰۲۲ به ۹۹ درصد از کل جمعیت رسیده است. آمار نشان می‌دهد که کاربران اینترنت در این کشور بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲ به میزان ۵۴ هزار نفر (۱/۳ درصد) افزایش داشته است.

داده‌های منتشر شده نشان می‌دهد که سرعت متوسط اتصال به اینترنت همراه در کویت در ابتدای آن سال ۸۳/۶۴ مگابیت بر ثانیه و متوسط سرعت اتصال به اینترنت تلفن ثابت ۸۹/۳۶ مگابیت بر ثانیه بوده است.

براساس گزارش بانک جهانی، ضریب نفوذ اینترنت در کویت در سال ۲۰۲۱ به ۹۹/۷ درصد رسیده است.

براساس گزارش دیتا ریپورتال، در ژانویه ۲۰۲۲ حدود ۴/۰۵ میلیون کاربر رسانه‌های اجتماعی در این کشور وجود داشت که معادل ۹۳ درصد از کل جمعیت بود. این آمار نشان می‌دهد که یوتیوب با داشتن ۳/۶۲ میلیون کاربر در کویت، محبوب‌ترین شبکه اجتماعی در این کشور است و حدود ۸۳/۱ درصد از کل جمعیت آن در ابتدای ۲۰۲۲ عضو این شبکه اجتماعی بوده‌اند.

بعد از یوتیوب، اینستاگرام شبکه اجتماعی محبوب کویت به شمار می‌آید. آمار منتشر شده نشان می‌دهد که در اوائل سال ۲۰۲۲، حدود ۲/۴۰ میلیون نفر کویتی عضو این شبکه اجتماعی هستند. این رقم حدود ۵۵/۱ درصد کل جمعیت این کشور است.

فیس‌بوک سومین شبکه اجتماعی محبوب کویتی‌هاست و ۲/۰۵ میلیون نفر معادل ۴۷/۱ درصد کل جمعیت عضو این رسانه هستند.

سیستم آموزشی

از آنجا که دولت کویت به دنبال راه‌های جایگزین برای تحریک اشتغال و ایجاد درآمدهای غیرنفتی است، تمایل به تنوع بخشیدن و بهبود مهارت‌های نیروی کار خود دارد و از این رو اولویت بالایی به اصلاح آموزش و پرورش در همه سطوح داده است.

در آغاز قرن بیستم هیچ سیستم آموزشی رسمی در کویت وجود نداشت که خواندن، نوشتن و حساب اولیه را آموزش بدهد. در سال ۱۹۱۱ مدرسه المبارکیه به عنوان یکی از مؤسسات آموزشی مدرن کویت توسط بازرگانان تأسیس شد تا کارمندان خود را در تجارت، حساب و مهارت‌های نامه نویسی آموزش دهد. در سال ۱۹۶۵، به دنبال قانون اساسی که آموزش را به یک حق اساسی برای یک شهروند تبدیل کرد، آموزش برای کودکان بین ۶ تا ۱۴ سال اجباری شد.

به طور کلی، کویت از زمان کسب استقلال در سال ۱۹۶۱ یک سیستم آموزشی قوی ایجاد کرده است که تجربه یادگیری با کیفیت را برای شهروندان خود در اولویت قرار داده و در این مسیر سرمایه‌گذاری قابل توجهی در توسعه آموزش به عنوان یک رکن مهم برنامه توسعه بلندمدت چشم‌انداز ۲۰۳۵ انجام داده است. این تعهد در چشم‌انداز آموزشی در حال شکوفایی کشور و افزایش تعداد دانشجویان کویتی که به دنبال مدارک بین‌المللی هستند، به ویژه در بریتانیا، منعکس شده است.

سیستم آموزشی کویت با الهام از استانداردهای بین‌المللی، رویکردی جامع برای یادگیری را ترویج می‌کند و دارای چندین مرحله است: مهدکودک، ابتدایی، متوسطه، متوسطه و آموزش عالی. تحصیل برای همه کودکان بین 6 تا 14 سال اجباری است و در مدارس دولتی به صورت رایگان برای شهروندان کویتی ارائه می‌شود. تمرکز بر توسعه همه جانبه، پرورش دانش‌آموزان برای تبدیل شدن به شهروندان جهانی از نظر فکری ماهر و آگاه از فرهنگ است.

سیستم آموزش عالی

به گزارش وب‌سایت «مسترز پورتال»، تحصیل در مقطع تحصیلی به زبان انگلیسی در کویت فرصت‌های شغلی با درآمد بهتری را در داخل یا خارج از کشور ارائه می‌دهد و در مقایسه با سایر مقاصد تحصیلی بین‌المللی، مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه‌های کویت مقرون به‌صرفه تر است. در بیشتر موارد، دانشگاه‌هایی در کویت که مدرک‌هایی را به زبان انگلیسی ارائه می‌دهند، توسط دولت ملی معتبر هستند و می‌توانند به طور کامل یا جزئی توسط دانشگاه‌های کشورهای دیگر به رسمیت شناخته شوند.

چهار موسسه آموزش عالی تحت حمایت دولت در کویت وجود دارد که عبارتند از: دانشگاه کویت، کالج آموزش پایه، موسسه عالی هنرهای تئاتر و موسسه عالی هنرهای موسیقی.

دانشگاه کویت که در سال ۱۹۶۶ تاسیس شده، یک موسسه آموزشی مشترک و شامل پنج پردیس در شهر کویت است.

«اداره عمومی آموزش و پرورش کاربردی» یا PAAET در سال ۱۹۸۲ برای رفع نیاز به یک موسسه آموزش فنی و حرفه‌ای تاسیس شد که ۲ ماموریت دارد: ارائه و توسعه مهارت‌های نیروی کار ملی برای برآورده کردن خواسته‌های یک کشور در حال توسعه و آموزش به دانشجویان تا بتوانند مشاغلی فراتر از صنعت نفت داشته باشند.

همچنین تعدادی موسسات خصوصی نیز در کویت وجود دارند که توسط وزارت آموزش عالی - شورای دانشگاه‌های خصوصی تائید شده‌اند که از میان آنها می‌توان به دانشگاه آمریکایی کویت، دانشگاه علوم و فناوری خلیج فارس، مدرسه بازرگانی کویت-ماستریخت و کالج باکس هیل کویت اشاره کرد.

تأثیر دانشگاه‌های بین‌المللی بر سیستم آموزشی کویت گواهی بر تعهد این کشور به استانداردهای آموزشی جهانی است. کویت با چندین دانشگاه معتبر در سرتاسر جهان همکاری می‌کند که نتیجه آن انتقال دانش، تبادل اساتید و دانشجویان، ابتکارات تحقیقاتی مشترک و توسعه برنامه درسی است.

علاوه بر این، بسیاری از دانشگاه‌های خصوصی در کویت با مشارکت موسسات معتبر بین‌المللی تاسیس شده‌اند. این همکاری‌ها معرفی روش‌های آموزشی و آموزش‌های متنوع را تسهیل می‌کند و از آموزش رقابتی جهانی برای دانشجویان کویتی اطمینان می‌دهد.

این تأثیرات بین‌المللی به طور قابل توجهی چشم‌انداز آموزشی کویت را شکل داده است و محیط آموزشی را برای دانشجویان فراهم می‌کند که ارزش‌های فرهنگی محلی را با استانداردهای آکادمیک بین‌المللی ترکیب می‌کند. این ترکیب به فارغ‌التحصیلان کویتی اجازه می‌دهد تا در سطح جهانی رقابتی و محلی مرتبط باشند.

کویتی‌ها ترجیح می‌دهند که در بریتانیا تحصیل کنند و برای دانشجویان کویتی، تحصیل در بریتانیا فرصتی بی‌نظیر برای به دست آوردن تحصیلات در سطح جهانی و دیدگاه بین‌المللی فراهم می‌کند. برنامه بورسیه دولت کویت دانشجویان را تشویق می‌کند تا تحصیلات عالی را در انگلستان دنبال کنند. این حمایت مالی باعث می‌شود که تحصیل در انگلستان برای دانشجویان و خانواده‌هایشان در دسترس‌تر باشد و بار کمتری داشته باشد. از سوی دیگر، صحبت کردن به زبان انگلیسی برای اکثر دانشجویان کویتی راحت است، زیرا زبان انگلیسی در اکثر مدارس کویت رسانه آموزشی به شمار می‌رود.

بهترین دانشگاه‌ها

بهترین دانشگاه کویت از نظر رده‌بندی جهانی «دانشگاه کویت» است که در زمینه آموزش عالی و تحقیقات علمی پیشرو است. این موسسه که در سال ۱۹۶۶ به عنوان اولین موسسه دولتی آموزش عالی و تحقیقاتی تاسیس شده، در مدت ۵۰ سال پیشرفت‌های چشمگیری داشته و به یک موسسه آموزش عالی چند دانشکده متشکل از ۱۶ کالج تبدیل شده است که ۹۲ رشته کارشناسی و ۸۹ رشته تحصیلات تکمیلی را ارائه می‌دهد. دانشگاه کویت دارای یک برنامه کمک هزینه تحقیقاتی کاملاً تعریف شده است که به طور مؤثر جامعه علمی را در پیگیری تحقیقات پیشرفته و نوآورانه‌ای درگیر می‌کند که با الزامات دوران مدرن مطابقت دارد، به نیازها و اولویت‌های ملی پاسخ می‌دهد و به نفع علم، جامعه و بشریت است. همچنین یک سیستم پاداش سالانه محققان را برای تجلیل از محققان برجسته دستاوردهای تحقیقاتی استثنایی و اکتشافات ثبت شده خلاقانه ایجاد کرده است.

به گزارش وب‌سایت «تاپ یونیورسیتیز»، در سال ۲۰۲۲ حدود ۳۴ هزار نفر از دانشگاه کویت فارغ‌التحصیل شده‌اند که ۹۵ درصد آنها از مقطع کارشناسی و پنج درصد از تکمیلات تحصیلی بوده‌اند. از این ۳۴ هزار نفر، حدود چهار هزار و ۵۰۰ نفر دانشجوی بین‌المللی بوده‌اند.

در سال ۲۰۲۲، حدود ۲ هزار و ۳۹۰ هیات علمی در این کشور وجود داشته که ۸۵ درصد آنها از داخل کویت زندگی می‌کنند و ۱۵ درصد آنها استاد پروازی هستند.

پیش‌بینی می‌شود که این دانشگاه در رنک جهانی سال ۲۰۲۴ در رده بین ۸۵۱ تا ۹۰۰ قرار بگیرد. شهرت دانشگاه کویت برای دستاوردهای علمی در نتیجه استخدام افراد با استعداد، همکاری بین‌المللی و حمایت جامعه در حال افزایش است.

به گزارش وب‌سایت «یونیورسیتی گورو»، بهترین رشته‌های کویت بهداشت عمومی، مهندسی الکترونیک، آموزش، علوم اجتماعی، علوم کامپیوتر و فیزیک است.

کلوپ علمی

یکی از اصول کلی مد نظر جامعه علمی و تحقیقاتی کویت، توجه به تربیت و پرورش نسل نوین دانشمندان و محققان بوده است. بی تردید یکی از ابزارهای مهم توسعه فناوری در تمامی جوامع برخورداری از مغزهای پرورش یافته و متخصص است که در کنار فراهم آوردن امکانات و تجهیزات مورد نظر، توسعه فناوری دور از ذهن نخواهد بود و در این میان کویت نیز با درک اصولی از این مقوله به راه اندازی مراکزی همچون باشگاه علمی (Science Club) اقدام کرده است.

در وب‌سایت این باشگاه آمده است: از زمان آغاز رنسانس مدرن کویتی در اواسط قرن بیستم، دولت شهروند کویتی را در خط مقدم اولویت‌های خود قرار داده است. همانطور که متقاعد شده بود که سرمایه‌گذاری انسانی موتور اصلی توسعه پایدار است. جوانان و نسل‌های جوان و نوظهور نیروی محرک و جریان‌ساز در جهت اثربخشی طرح‌ها و برنامه‌های تهیه شده توسط دولت محسوب می‌شوند تا به آماده‌سازی جوانان برای ایفای نقش‌های مورد نظر خود در سال‌های آینده کمک کند.

باشگاه علمی کویت در سال ۱۹۷۴ تأسیس شد و یکی از انجمن‌های بسیار برجسته عام‌المنفعه و سازمانی کاملا غیرانتفاعی در کویت است و باشگاه توسط یک هیات مدیره مستقل متشکل از ۹ نفر اداره می‌شود و اعضای آن می‌توانند از هر ملیتی باشند.

مرکز فناوری جنرال الکتریک

شرکت آمریکایی «جنرال الکتریک» از اوائل دهه ۱۹۷۰ شریک قوی برای بخش‌های دولتی و خصوصی کویت بوده و از نیازهای زیرساختی این کشور در بخش‌های هوانوردی، انرژی و مراقبت‌های بهداشتی حمایت می‌کند.

این شرکت در سال ۲۰۱۶ مرکز فناوری جنرال الکتریک (GEKTC) را در کویت راه‌اندازی کرد که یک مرکز شاخص و اولین در نوع خود در این کشور به شمار می‌رود. این مرکز در زمینه برق‌رسانی در داخل و خارج از کشور خدمات ارائه می‌کند و شامل مراکزی برای آموزش، ابزارسازی و تحقیق و توسعه (R&D) است. چشم‌انداز این مرکز از ابتدا پیوند توسعه مهارت‌ها، فناوری و نوآوری بوده که به تقویت بیشتر استعدادها، افزایش بهره‌وری و همچنین از توسعه پایدار بخش برق کمک کند.

از این رو، سازمان تشویق سرمایه‌گذاری مستقیم کویت، وزارت آب و برق و دانشگاه کویت با هم همکاری کردند تا این مرکز راه‌اندازی و روی تغییر آینده انرژی در کویت متمرکز شود.

• بخش آموزشی

بخش آموزشی مرکز فناوری جنرال الکتریک می‌تواند به بیش از ۹۰۰ کارآموز در سال آموزش‌های تئوری و عملی ارائه کند. در این بخش، کارشناسان جنرال الکتریک در مورد توربین‌های گاز سنگین، توربین‌های گازی، بخار و ژنراتورها به کارآموزان آموزش می‌دهند.

در واقع این بخش به دانشجویان کمک می‌کند تا مهارت‌های مورد نیاز برای ارتقای بیشتر قابلیت‌های کارکنان خود را بهتر درک کنند و ارائه دهند.

• بخش ابزار

بخش ابزار با دارا بودن ابزارهای مختلف مورد نیاز برای پشتیبانی از تعمیر و نگهداری و اصلاح توربین‌های گازی، ژنراتورها و توربین‌های بخار جنرال الکتریک و غیر جنرال الکتریک، به عنوان یک مرکز تعمیر عمل می‌کند و خدمات به موقع و سریع را برای مشتریان ارائه می‌کند.

بخش ابزار، نیروگاه‌های کشور را در زمان قطعی‌های برنامه ریزی شده و اجباری پشتیبانی می‌کند و به کاهش زمان تحویل ابزار تا ۹۰ درصد کمک کرده است.

این بخش در تلاش برای حمایت از بخش شرکت‌های کوچک و متوسط محلی، با فروشندگان و تامین کنندگان محلی برای سفارش ابزار، مواد مصرفی، و صدور گواهینامه و کالیبراسیون ابزارآلات کار می‌کند. این امر تامین کنندگان محلی را قادر می‌سازد تا بخشی از زنجیره تامین جهانی جنرال الکتریک باشند.

• مرکز تحقیق و توسعه

پرداختن به چهار حوزه فناوری حیاتی - تجزیه و تحلیل شکست و ارزیابی عمر مواد، آزمایش روغن و سوخت، شبیه‌سازی کنترل‌ها، و نظارت و تشخیص - مرکز تحقیق و توسعه از مهارت‌ها و امکانات جامعه مهندسی در کویت و در سراسر منطقه استفاده می‌کند. مرکز تحقیق و توسعه راه‌حل‌هایی را برای چالش‌های پیش روی مهندسان و مشتریان میدانی ایجاد می‌کند.

همچنین یک آزمایشگاه عیب‌یابی و شبیه‌سازی را ارائه می‌کند که مهندسان جنرال الکتریک را قادر می‌سازد به طور فعال توصیه‌های عملیاتی و نگهداری را برای بهبود قابلیت اطمینان نیروگاه و پاسخ سریع‌تر به مسائل کنترل پیچیده مرتبط با عملیات نیروگاه و ارتقاء تجهیزات ارائه دهند.

انتهای پیام/