به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، مشتری‌هایشان فقط از یک طیف فکری و طبقه اجتماعی خاص نیستند، فقیر و غنی هم ندارد، بلاخره از هر گروهی کسی پیدا می‌شود که برای درمان دردش، آگاهی پیدا کردن از آینده و یا ایجاد تغییر در زندگی فرد دیگری سراغ رمال‌ها و فال‌گیرها برود.

بیشتر بخوانید

رمال‌ها امیدهای کاذب به افراد می‌دهند / لزوم افزایش آگاهی جامعه

فعالیتشان هم محدود به دخمه‌های تاریک و خانه‌های قدیمی نیست و سر از فضای مجازی هم درآورده‌اند. بخت باز می‌کنند، معشوق سربه هوا را سر راه می‌آورند، جادو و طلسم باطل می‌کنند، زبان مادرشوهر و جاری را می‌بندند و دزد اموال را پیدا می‌کنند. فروش آنلاین اعضای بدن حیوانات برای دعانویسی هم دراین بازار مرسوم است و اگر کمی جست‌وجو کنید با محصولات عجیبی مانند ناموس کفتار، ناف آهو، خرمهره و مهره مار مواجه می‌شوید.

علی رغم اینکه بارها از شیادی رمال‌ها و فال‌گیرها، صاحب‌نظران گفته‌اند، خبرنگاران نوشته‌اند و اهالی سینما و تلویزیون فیلم و مستند ساخته‌اند اما همچنان بازار آن‌ها داغ است و اگر خودتان هم مشتری این بازار نباشید، در میان دوستان و آشنایان افرادی را دیده‌اید که برای حل مشکلاتشان سراغ رمال‌ها رفته‌اند.

رمال‌ها تصویر زیبایی از آینده را به مشتری‌ها خود می‌فروشند؛ آینده‌ای که در آن شما فردی موفق و ثروتمند خواهید بود و اگر نقطه تاریکی هم در زندگی شما هست، کافی است جیب رمال را پر کنید تا موانع پیش روی موفقیت شما را یکی یکی بردارد. مصطفی اقلیما جامعه‌شناس و رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران معتقد است که رمال‌ها روانشناسانی قهار هستند که می‌دانند، چطور هر مشتری را راضی کنند.

وی در این باره به ایسکانیوز گفت: در جامعه امروزی به دلیل فقر، تورم و دیگر مسائل، به دنبال چیزی می‌گردیم که به آن تکیه کنیم و رمال‌ها هم چیزهایی می‌گویند که مردم خوششان می‌آید. زمانی می‌شود چیزی را از مردم گرفت که جایگزینی داشته باشیم ولی متاسفانه برای این موضوع، جایگزینی نداریم؛ چراکه افراد تصور می‌کنند با آرامش و خوش‌باوری که از سمت رمال‌ها می‌گیرند احساس بهتری دارند تا اینکه مثلا برای حل یک بحران روحی به روانشناس مراجعه کنند.

مددکار اجتماعی توضیح داد: رمال‌ها به خوبی با زبان بدن و اصول متقاعد کردن آدم‌ها آشنایی دارند و طوری حرف می‌زنند که فرد تصور کند، راست می‌گوید و به دنبال نشانه‌هایی برای اثبات حرف رمال در ذهنش می‌گردد؛ مثلا دختری را می‌شناختم که رمال به او گفته بود با کسی ازدواج می‌کند که اول اسمش با حرف میم شروع می‌شود، پس از مدتی با کسی آشنا شد که اول اسمش میم داشت و اتفاقا با همان هم ازدواج کرد؛ در حقیقت وقتی به ما می‌گویند اتفاق خاصی برایت می‌افتد، ما در ذهن‌مان دنبال آن می‌گردیم تا پیدایش کنیم.

نگاه قانون به رمالی

فاطمه اسدپور وکیل پایه یک دادگستری در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز در پاسخ به این سوال که آیا صرف انجام رمالی در قانون جرم محسوب می‌شود یا خیر گفت: قانونی که بتوان به آن استناد کرد و عمل رمالی و فالگیری را جرم محسوب کرد، وجود ندارد؛ یعنی در قوانین جزایی ما این افعال جرم شناخته نشده‌اند البته در سال‌های خیلی قبل طبق آیین نامه‌ای که مربوط به امور خلافی بود، انجام رمالی و فالگیری به شرطی که فرد بخواهد از این طریق کسب درآمد کند را جرم محسوب می‌کرد اما این آیین نامه نسخ شد و درحال حاضر همچین قانونی وجود ندارد و نمی‌توان فردی را که رمالی می‌کند، مورد پیگرد قانونی قرار داد.

وی ادامه داد: به طور کلی زمانی می‌توان یک رمال را تحت پیگرد قانونی قرار داد که شکایتی از او صورت گیرد و اگر شرایط کلاهبرداری حاکم باشد، می‌توان او را به جرم کلاهبرداری تحت پیگرد قانونی قرار داد. کلاهبرداری هم زمانی اثبات می‌شود که فرد رمال برخی ادعاها را مطرح کند که خلاف واقعیت است و در قبال انجام این کار که توانایی انجام آن را ندارد از مراجع پول دریافت کند؛ یعنی حتی اگر فرد رمال مدعی انجام کاری شود و پول دریافت نکند مشمول جرم کلاهبرداری نخواهد شد. به این موضوع هم توجه داشته باشید که اگر رمال پول دریافت کند اما ادعای انجام کاری را نداشته باشد و صرفا به مراجع بگوید که مثلا با خواندن این دعا امکان دارد شرایط تو بهتر شود و مراجع با میل خود مبلغ را پرداخت کند هم کلاهبرداری محسوب نمی‌شود.

اسدپور توضیح داد: علاوه بر موضوع کلاهبرداری جرمی تحت عنوان تحصیل مال نامشروع وجود دارد که هر زمانی که نتوان در مورد رمالی کلاهبرداری را محرز دانست، به این ماده استناد می‌کنیم. اگر هر دو این موارد قابل اثبات نباشد اما رمال با کارهایی که انجام داده و حرف‌هایی که زده است، موجبات ضرر مادی و یا حتی معنوی مراجع کننده را فراهم کرده باشد، براساس قانون مسئولیت مدنی باید پاسخگو باشد و از نظر حقوقی جبران ضرر کند.

به گزارش ایسکانیوز، معمولا افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند، یاد نگرفته‌اند که چطور برای مشکلاتشان راه حل‌های منطقی پیدا کنند یا در مواجهه با چالش‌های زندگی مضطرب می‌شوند، طعمه خوبی برای رمال‌ها هستند. برای حل این معضل باید مسیرهای درست را به افراد یاد داد . خانواده،‌ ساختار اجتماعی و آموزش و پرورش باید مسیر درست را به افراد یاد بدهند و حتی می‌توان از شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی هم برای این آموزش استفاده کرد.

انتهای پیام /