به گزارش خبرنگار سیاسی ایسکانیوز؛ جبهه صبح ایران به طور رسمی از ائتلاف سعید محمد و علی اکبر رائفی‌پورشکل گرفته است اما حضور محمدرضا غلامرضا نیز یکی از اضلاع تامل برانگیز این جبهه به شمار می‌رود.
مدیر موسسه مصاف معتقد است انتخابات پیش رو، هدف کوتاه مدت است و بنای جبهه او ایجاد جریان متفاوتی در فضای سیاسی کشور است.
بیشتر بخوانید؛
شورای ائتلاف تغییر رویه نداد؛ اُمناء را تشکیل دادیم
علاوه بر شکل دادن جریان سیاسی متفاوت در کشور، یکی دیگر از وعده‌های انتخاباتی رائفی‌پور پاسخگو کردن نمایندگان مجلس است. او در جلسه معرفی جبهه صبح ایران در حاشیه نمایشگاه مطبوعات ۱۴۰۲ گفته است: «اینکه به افرادی قدرت بدهیم، اما نظارت نکنیم منشا فساد است، شورای ائتلاف بیش از ۱۰۰ نفر را به مجلس فرستاد، آیا بر عملکرد این افراد نظارت کرد؟»
او همچنین در این جلسه درباره فعالیت‌های جبهه متبوعش در انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، گفته است: «برنامه جبهه صبح ایران برای انتخابات دارای ۳ بخش است. در بخش اول کار سیاسی انجام می‌دهند و بخش دوم را ناظران و امین‌های مردمی تشکیل می‌دهند. عزیزانی در این بخش حضور دارند که آقایان سعید محمد و حجت‌الاسلام شجاعی و محمدرضا غلامرضا از جمله آن‌ها هستند. بخش سوم جبهه نیز شامل همراهان و هوادارن است.»
از افشاگری تا تسویه حساب درون جناحی
تا این جای کار به نظر می‌رسد رائفی‌پور از طرح مساله پاسخگو کردن مجلس‌نشینان هدفی جز زیر سوال بردن محمدباقر قالیباف، رییس فعلی مجلس ندارد. در روزهای نزدیک به آغاز کارزار انتخاباتی مجلس دوازدهم حاشیه‌های الیاس قالیباف و ادعایی مبنی بر این که یکی از نمایندگان مجلس برای پیشگیری از یک طرح تحقیق و تفحص ۱۴۰ سکه دریافت کرده، مورد انتقاد مخالفان رییس مجلس قرار گرفت و در میان مخالفان، صدای رائفی‌پور که آغاز کننده ماجرا در برنامه افق بود، بلندتر از همه صداها به گوش می‌رسید.
در واکنش به ادعای او، سعید احدیان، مسئول رسانه‌ای مجلس نوشت: «خوشحال می‌شوم چنین نماینده‌ای ردصلاحیت شود. اطلاعات این فساد را بدهید و تمام.» رائفی‌پور هم در پاسخ به توییت مشاور رئیس مجلس با اشاره به این که آن نماینده مخالف قالیباف است؛ خطاب به احدیان نوشت: «نمی‌خواهم کامل کننده پازل شما باشم!» و به این ترتیب نام آن نماینده تاکنون افشا نشده است!
در واکنش به این ماجرا احمد علیرضا بیگی، نماینده افشاگر ماجرای خودروهای شاسی بلند گفته است: «نه تنها آقای رائفی‌پور بلکه بسیاری از افراد و تشکل‌هایی که ادعای عدالت‌خواهی و مبارزه با فساد دارند، لااقل نتیجه رسیدگی به این مساله را مطالبه کنند. کما این که آن هم اتفاق نیفتاد و الان هم باز من می‌شنوم و خود آقای رائفی‌پور هم توئیت زده است که گویا آن آدم را هم ایشان می‌شناسد و هم هیات رئیسه می‌شناسد لکن شاید، چون در لیست آقای رائفی‌پور است می‌خواهند توسط آقای رائفی‌پور گفته شود و این‌ها دور از چارچوب و اصول است که نشان می‌دهد مبارزه با فساد از آن اصالتی که باید برخوردار باشد و این دوستان ادعای آن را دارند از آن اصالت برخوردار نیست.»
صرف نظر از اصیل بودن جریان فسادستیزی رائفی‌پو؛ نوری قزلجه، یکی از نمایندگان مجلس دوازدهم معتقد است: «دعوای بین طیف قالیباف و رائفی‌پور یک اتفاق درون جناحی و به نظر می‌آید یک تسویه حساب داخلی است و خیلی به بیرون ارتباطی ندارد و هیچ وقت هم نمی‌گذارند مطلب مهمی به بیرون درز کند!»
اما ماجرا هر چه باشد دبیر کل جبهه صبح ایران به رییس مجلس هشدار داده است که خرمشهرها در راه است و گفته است: «من توئیت زدم اولین خرمشهر، شفافیت آرا است، بسم الله... بنده بلندگوی مجلس شدم و در توئیتی اعلام کردم که اسامی نمایندگان را اعلام خواهم کرد.»
سعید محمد؛ از فرماندهی قرارگاه خاتم تا عضو هیأت امنای جبهه صبح ایران
اما مثلث صبح ایران دو چهره نظامی و امنیتی هم دارد که یکی از آن‌ها از سال ۹۹ به این طرف تلاش می کند مردم او را چهره سیاسی بدانند تا نظامی. سعید محمد در حاشیه نمایشگاه مطبوعات ۱۴۰۲درباره فعالیت خود در سپاه گفته است: «من از اوایل ۱۴۰۰ از سپاه منفک شدم و اکنون استاد دانشگاه هستم.»
این عضو هیأت امنای جبهه صبح ایران، اولین بار نامش با افشاگری در هلدینگ یاس سر زبان‌ها افتاد و بعد هم در کسوت یک چهره سیاسی در انتخابات ۱۴۰۰ ریاست جمهوری حضور پیدا کرد و برخی به او برچسب احمدی نژاد دوم هم زدند.
فرمانده اسبق قرارگاه خاتم‌الانبیا براین باوراست که افشاگری در هلدینگ یاس زمینه رد صلاحیت او در انتخابات را فراهم کرد ولی او از پا ننشسته و بعد از پیروزی سید ابراهیم رییسی در انتخابات ریاست جمهوری، برای کمک به دولت سیزدهم دست یاری به رییس‌جمهور داده اما محمد باقر قالیباف مانع شده تا سعید محمد وزیر راه در دولت رییسی شود. ادعایی که محسن پیرهادی، عضو هیات رییسه مجلس تکذیب کرده اما سعید محمد همچنان می‌گوید از چند نفر از اعضای هیات رییسه مجلس درباره این ادعا سند دارد.
اما نام سعید محمد یک بار دیگر هم مهر ماه ۱۴۰۱در ماجرای برکناری‌اش از دبیری شورای مناطق آزاد تکرار شد. او فساد ستیزی‌اش در عزل و نصب‌ها را دلیل این تصمیم دولت می‌داند و گفته است: «بعد از این که از مناطق بیرون آمدم مجددا پیگیری کردند و دعوت به همکاری شدم ولی دیدم با این شرایط و این نوع مدیریت جای کار نیست و نپذیرفت. چون بعضا افراد از جاهای مختلف سفارش شده اند و انتخاب دقیق اتفاق نیفتاد و افرادی که کنار هم قرار گرفتند نتوانستد با هم هم‌افزایی ایجاد کنند ومدت‌ها با یکدیگر آزمون و خطا داشتند و بعضا هر کدام از جایی به آقای رییسی معرفی شده بودند و اگر خودِ آقای رییسی بود شاید انتخاب نمی‌کرد.»
هر چند سعید محمد گفته است فعلا برنامه ای برای انتخابات ۱۴۰۴ ندارد و فراجناحی عمل می‌کند اما انتقادهای گاه و بیگاه او از تیم اقتصادی دولت سیزدهم و کمیسیون‌های اقتصادی مجلس یازدهم این گمانه‌زنی را تقویت می کند که او علاوه بر این ایفای نقش در تضعیف قالیباف گوشه‌چشمی هم به انتخابات ریاست جمهوری خواهد داشت.
محمدرضا غلامرضا؛ چهره نظامی و امنیتی
نام سومین نفر از جبهه صبح ایران هم با دولت سیزدهم و نمایندگان مجلس یازدهم گره خورده است. هر چند پیش از رونمایی رسمی از جبهه صبح ایران خبرها حاکی از شکرآب شدن میان رائفی‌پور و محمدرضا غلامرضا بود اما سرانجام روز اول اسفند ۱۴۰۲؛ دبیرکل جبهه صبح ایران نام او را در میان اعضای اصلی این جبهه اعلام کرد.
غلامرضا، معاون پیشین سیاسی وزارت کشور دولت سید ابراهیم رییسی است که برکناری‌اش از معاونت سیاسی وزارت کشور تابستان ۱۴۰۲ خبرساز شد. ماجرا از اعتراض برخی نمایندگان مجلس به صدور یک بخشنامه از سوی غلامرضا آغاز شد و تا درخواست برای استیضاح احمد وحیدی (وزیر کشور) هم ادامه پیدا کرد! و سرانجام مرد امنیتی و گمنام وزارت کشور با فشار نمایندگان کنار گذاشته شد.
غلامرضا پس ازصدور آن بخشنامه مورد اعتراض شدید بخشی از نمایندگان مجلس قرار گرفت تا جایی که شهریار حیدری، نماینده قصر شیرین گفته بود: «حتی یک ساعت ماندن ایشان در دولت به صلاح کشور نیست. در هیچ جا هم از این شخص نباید استفاده بشود. هرجا برود با همین تفکر زیانش برای نظام و حاکمیت بیشتر است تا ماندنش!»
محمدرضا غلامرضا پس از کنار رفتن از پست معاون سیاسی در بیانیه‌ای از مجلس و رفتار نمایندگان انتقاد کرد و با اشاره به نقش قالیباف نوشت: «اصرار رییس و برخی نمایندگان محترم مجلس برای عزل معاون سیاسی وزیر کشور، فارغ از اینکه بنده معتقدم بخشنامه صادره کاملا مبتنی بر تکلیف اداری و براساس موازین شرعی و قانونی و سیاست‌های کلی ابلاغی رهبر معظم انقلاب بود، در حالی صورت می‌گرفت که معظم له علاوه بر ادوار گذشته بارها خطاب به نمایندگان همین مجلس، ضمن تقبیح دخالت نمایندگان مجلس در عزل و نصب ها، مداخله ایشان در امور متعین در دولت را منع کرده بود و بلاشک تعیین تکلیف در خصوص معاون وزیر مصداق اتم و بارز این مداخلات غیرقانونی بود.»
نکته جالب حول شخصیت غلامرضا این است که او پیش از تصدی پست معاونت سیاسی وزارت کشور، چهره‌ای شناخته شده ای برای اهالی سیاست نبود. سعید شریعتی، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت در واکنش به انتصاب غلامرضا در وازرت کشور نوشته بود: «بیش از سی سال است که فعالیت تمام وقت سیاسی می کنم و سالها به عنوان روزنامه‌نگار حوزه سیاست عموم شخصیت‌ها و مسئولان سیاسی جناح های مختلف را می‌شناسم. اعتراف می‌کنم که تا امروز اسم محمدرضا غلامرضا را که به عنوان معاون سیاسی یا سیاسی‌ترین معاون وزیر منصوب شده یکبار هم نشنیده ام.»
روزنامه ایران هم در توضیح مختصری درباره سوابق این چهره امنیتی نوشته بود: «وی پیش از این، رئیس اداره اطلاعات استان تهران، معاونت سابق قاسم سلیمانی در نیروی قدس و معاون وزارت اطلاعات بود. در دورانی که احمد وحیدی در دولت محمود احمدی‌نژاد ریاست وزارت دفاع را برعهده داشت، غلامرضا زمانی رابط نیروی قدس باوزارت دفاع بود.»
از آن جایی‌که از شخصیت و فعالیت‌های غلامرضا اطلاعات چندانی در دست نیست باید منتظر نحوه فعالیت او را در جبهه صبح ایران ماند، شاید سایه روشن‌های بیشتری از او در جنجال‌های دبیرکل جبهه متبوعش آشکار شود هر چند ممکن است اختلاف او و رائفی‌پور بر سر عدم افشای نام نماینده رشوه‌گیرآن‌قدر جدی باشد که عطای حضور در این جبهه را به لقایش ببخشد!
این که مدیر موسسه مصاف که زمانی با شعارهای عدالت خواهانه‌اش جوانان را گرد خود جمع می‌کرد، حالا به یک‌باره در شب انتخابات به یاد شفافیت آرای نمایندگان و پاسخگو کردن بهارستان‌نشیان افتاده، شاید در آشفته بازار مسابقات ارائه لیست‌های رنگارنگ انتخاباتی و ائتلاف‌های دقیقه نودی چندان عجیب نباشد اما تشکیل یک مثلث با دو چهره‌ای که در ماجرای برکناری هر دو از دولت سیزدهم، از یک سو رد پا یا حداقل گمانه زنی‌هایی از دخالت نمایندگان مجلس و به طور خاص طیف نزدیک به ریاست مجلس دیده می شود و از سوی دیگر دولت سیزدهم هم حمایت تمام قدی از آن‌ها نکرده است؛ سناریوهایی فراتر از شکل‌گیری یک جبهه نوظهور را به ذهن متبادر می‌کند که حداقل یکی از این سناریوها تضعیف ریاست مجلس یازدهم و حلقه یاران اوست.
نظر شما