گروه استان‌های ایسکانیوز؛ چهارمحال و بختیاری-تامین آب در مناطق خشک و در دوره‌های خشکسالی، برای موضوعات مختلفی از جمله شرب، کشاورزی و صنعت، همواره یکی از موضوعات پر مناقشه، از سالیان گذشته تا به امروز بوده است.

مناقشاتی که عمدتاً محوریت آن، غیرمجاز بودن انتقال‌های آب، خصوصا انتقال‌های آب بین حوضه‌ای است؛ مسئله‌ای که هم قوانین بین‌المللی و هم قوانین ملی به آن اذعان دارند و بارها مسئولان مختلف، گفته‌اند که انتقال آب بین حوضه‌ای غیرقانونی است.

در این بین اگرچه برخی انتقال‌های آب بین حوضه‌ای در دهه‌های اخیر برای تامین آب شرب مناطق مختلف کشور صورت گرفته است، اما نمی‌توان از تاثیرات مخرب انتقال‌های آب، چشم پوشی کرد.

خصوصاً اینکه در برخی موارد حقوق مبدأ، حقوق محیط زیست و سایر حقوق هم رعایت نشده است؛ برای همین اعطای مجوز در زمینه انتقال‌های آب بین حوضه‌ای، اخیراً، یکی از پرچالش‌ترین مباحث حوزه آبی است.

چند روزی است، اهالی بخش پادنا شهرستان سمیرم، نسبت به احداث سد و انتقال آب رودخانه ماربر، اعتراض خود را در محافل و در کوچه‌ها و خیابان‌ها بیان می‌کنند.

انتقال آبی که قرار است آب رودخانه ماربر را از بخش پادنای شهرستان سمیرم به مرکز استان اصفهان منتقل کند، یک انتقال آب بین حوضه‌ای که از حوضه آبریز کارون به حوضه زاینده‌رود و البته بین حوضه‌های اصلی، یعنی انتقال آب از حوضه اصلی آبریز خلیج فارس به فلات مرکزی است.

به گفته اهالی این منطقه، این انتقال آب مجوز وزارت نیرو و مجوزهای زیست‌محیطی را ندارد و بدون رعایت حقوق مبدأ، در حال انجام است؛ مسئله‌ای که کشاورزی و شرب منطقه را نیز تحت تأثیر خود، قرار می‌دهد.

البته که این نکته را هم باید گفت که رودخانه ماربر، یکی از سرشاخه‌های رودخانه خرسان و نهایتاً سرشاخه رودخانه کارون است؛ یعنی در صورتی که انتقال آب رودخانه ماربر، انجام شود، شاهد کم‌آب شدن رودخانه خرسان و نهایتاً کم‌آب شدن رودخانه کارون و سد کارون۳ هستیم.

مسئله‌ای که قطعاً طبیعت و محیط زیست استان‌های اصفهان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویر احمد و خوزستان را تحت تأثیر خود قرار داده و اثرات مخرب و زیان‌باری دارد.

کنشگر اجتماعی*

انتهای پیام/