آسیب‌های اجتماعی و همچنین دلایل افزایش تعداد کارتن‌خواب‌های زن در تهران تک‌عاملی نیست بلکه چند عامل در این بین دخیل هستند. یکی از شاخص‌هایی که می‌شود به آن اشاره کرد ابتلای بانوان به اعتیاد است که باعث می‌شود زنان از محیط خانواده خود طرد شوند. در مواردی نیز زنان معتاد به دلیل وضعیت جدیدی که با آن روبه‌رو هستند محیط خانواده خود را ترک می‌کنند. اعتیاد در این افراد باعث می‌شود که آنها برای تامین مواد و دسترسی به آن اقدام به کارهایی کنند که خانواده توانایی قبول آن را نداشته باشد. این افراد ممکن است از جمله افرادی باشند که مدت زمان زیادی از اعتیاد آنها گذشته باشد و در این کار تازه‌کار نباشند که این موارد باعث می‌شود آنها به خیابان‌ها رانده شوند. پدیده کارتن‌خوابی پدیده‌ای نوظهور در کشور ماست و در مواردی باعث شده است که زنان کارتن‌خواب روابط پرخطری داشته باشند و به‌دلیل عدم دسترسی به امکانات، از جمله پیشگیری از بارداری و کنترل آن به بارداری آنها منتهی شود که باعث تولد فرزندان شده و باعث شود این چرخه ادامه پیدا کند.

وقتی آسیبی توسط یک مسئول ذکر می‌شود و آماری در این رابطه داده می‌شود، قدمی جدی برای دیده شدن این آسیب است. در قدم بعدی باید به ذکر آمار اکتفا نکرد زیرا، وجود سه هزار زن کارتن‌خواب باعث ایجاد مشکلاتی برای خود آنها و دیگران می‌شود که برای کاستن آنها نیاز به برنامه ریزی‌های مشخص داریم. در بعضی از اماکن شهر گرمخانه‌هایی تعبیه شده است که متاسفانه دارای ساعت مشخصی برای پذیرش افراد و ساعات معینی برای ترک محل است. این اقدامات تا حدی برای کارتن‌خواب‌ها از نظر گریز از سرما مطلوب است اما، این گرمخانه‌ها با ظرفیت و تعداد کارتون‌خواب‌های شهر تهران مطابقت ندارد و ایجاد این اماکن عملی بسیار کوچک برای کاهش این افراد است.

بانوان به‌دلیل نوظهوربودن این آسیب اجتماعی هنوز راه حفاظت از خود را در مکانی به غیر از چارچوب خانوار فرانگرفته‌اند و این کار باعث ایجاد آسیب‌های متعددی به آنها می‌شود. اقدام در راستای کاهش و حفاظت زنان کارتن‌خواب نیاز به کارهای فراوان و کمک شهرداری دارد. در مرحله اول با اسکان شبانه این افراد در گرمخانه‌ها برای استفاده از آب گرم و دسترسی به پزشک و تهیه لباس‌های جدید می‌توان از فراگیرشدن این معضل جلوگیری کرد. نیازهای اولیه برای این افراد حائز اهمیت است و شهرداری و نهادهای دیگر در برآورده کردن این نیازها نقش به‌سزایی دارند. استفاده از نهادهای مدنی و یاری گرفتن از سازمان‌های ذیربط و مشارکت اجتماعی در این زمینه می‌تواند از راه‌هایی باشد که کارتن‌خوابی در کشور را ابتدا پیشگیری و سپس ریشه‌کن کند. بیشتر تعداد این کارتن‌خواب‌ها در منطقه 12 تهران حضور دارند و به همین دلیل نیز شهرداری منطقه 12 باید نگاه جدی همراه با آسیب‌شناسی نسبت به این مساله داشته باشد. با توجه به نزدیک شدن فصل سرما زنان کارتن‌خواب بیشتر از گذشته نیاز به مکانی برای حضور دارند و به همین دلیل نیازمند کارهای سریع و جدی هستیم تا حداقل نیازهای اولیه آنها برآورده شود.

این قبیل کارها برای زنان کارتن‌خواب بعد حمایتی قضیه است که در همه‌جای جهان این مهم برعهده شهرداری بوده است. مهم‌ترین بحث در این بین آسیب‌شناسی این موضوع است زیرا، وجود بسیاری از این آسیب‌ها در بلندمدت سبب ایجاد مشکلاتی می‌شود که باید برای جلوگیری از همه گیر شدن آن برنامه‌های ویژه‌ای اتخاذ شود. ارگان‌های متولی باید در صدد اصلاح این افراد باشند تا این تعداد آنها کاهش یابند. برای جلوگیری از این آسیب‌ها باید با استفاده از افراد کارشناس و متخصص و سایر نهاد‌ها مدنی به دلایل این آسیب پی برده و راه کاهش آن را پیدا کنیم. زمانی که دلایل مشخص شود می‌توان برنامه‌های قابل قبولی را در این زمینه تعریف کرد اما، تا زمانی که کار پژوهشی مرتبط با این آسیب اجتماعی نداشته باشیم کارهای ما از مرحله حمایتی فراتر نمی‌رود و ریشه‌کن کردن و پیشگیری از آن به وقوع نمی‌پیوندد. در کارهای پژوهشی باید به مساله نیازهای زنان کارتن‌خواب و مشکلات آنها پرداخته شود و براساس این نیازها به اقداماتی دست بزنیم. زنان کارتن‌خواب به‌طور حتم به نیازهای اولیه خود ازجمله، نیاز به غذا، امنیت و ... آشنایی دارند، در صورتی که از خود این زنان کارتن‌خواب برای رفع نیازهایشان کمک خواسته شود، تامین نیازهای آنها به راحتی ممکن می‌شود.