افغانستان در تاریخ خود نظاره گر تراژدی های بزرگی بوده است، از یورش کمونیست ها تا حکومت طالبان و حضور آمریکا. ترکیه یکی از کشور هایی است که تحت پوشش ناتو تلاش های زیادی در جهت بازسازی افغانستان پس از سال 2001 نموده است.دوستی دو کشور پس از حمله آمریکا آغاز نشد.دوستی آن ها به زمان درگیری های استقلال ترکیه باز می گردد. افغانستان اولین کشوری بود که دولت آنکارا را به رسمیت شناخت.به همین دلیل باید گفت اولین قرارداد میان دو کشور در دهه بیست میلادی منعقد شد.یکی از مهمترین دلایل ادامه رابطه حسنه دو کشور را می توان تشابهات فرهنگی و دینی دو ملت دانست.

ترکیه را می توان تنها کشور اسلامی عضو ناتو دانست که در افغانستان نیز حضور دارد. حضور آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا نیروهای غربی کمترین آشنایی با فرهنگ و روحیات مردم افغانستان نداشتند.اما ترک ها از این مسئله مبرا بودند و به راحتی توانستد جای خود را در قلب اکثر مردم باز کنند.با این که ترکیه هیچ گاه نیرو نظامی به افغانستان اعزام نکرده است،اما همواره مسئولیت های عمرانی و بازسازی را بر عهده گرفته .در حال حاضر باید گفت، سیاست سازنده ترکیه در افغانستان،آنکار را در این کشور بسیار محبوب ساخته است.

ترکیه امتحان خود را در افغانستان پس داده و توانسته نظر مساعد کابل را جلب کند. سال 2014 پایان عملیات نظامی در افغانستان بود  و به طور حتم سال 2015 آغاز ماموریت کمک به دولت افغانستان خواهد بود.

این ماموریت  شامل آموزش، مشاوره و کمک به نیروهای امنیتی افغانستان خواهد بود، به طور حتم ترکیه نقشی گسترده تر در این عملیات ایفا خواهد کرد.

عملیات بازسازی افغانستان  از سال 2014 تا 2024 به طول خواهد انجامید.نگرانی عمده ی بازیگران بین المللی  مسئله حفط امنیت و کاهش فساد است. در حالی که سفیر ترکیه مقام ارشد مسائل غیر نظامی ناتو در افغاستان محسوب می شود،وظیفه ای سخت بر دوش ترکیه سنگینی خواهد کرد، از آن جایی که او مسئول برقراری ارتباط میان کابل،ناتو و سازمان ملل خواهد بود.

نخستین قدم پس از خروج نظامیان، باید ساماندهی کمک های مالی ارسال شده به افغانستان باشد.تاکنون میلیارد ها دلار به افغاستان ارسال شده است که مقادیر زیادی از آن ها به دلیل فساد عظیم مالی جاری در این کشور گم شده اند

با این که رییس جمهور جدید افغانستان قول مبارزه گسترده با فساد مالی را داده است،اما مردم هنوز هم از فساد های مالی گسترده در دولت قبل خشمگین هستند.به نظر می رسد دولت جدید با کمک ناتو و سازمان ملل بتواند تا حدودی سرمایه های وارد شده را ساماندهی کند و از میزان فساد مالی بکاهد.

نباید تصور کنیم خروج ناتو به معنای پایان کامل جنگ در افغانستان است ،پس از سال 2014 تنها 15 هزار نیرو آمریکایی در افغانستان باقی خواهند ماند و وظیفه هایی که پیش از این نیروهای خارجی بر عهده داشتند،اکنون بر دوش نیروهای افغان خواهد بود.با این که نیروهای خارجی افغانستان را ترک کرده اند،اما نباید فراموش کرد که مستشاران خارجی می توانند به آموزش نیروهای افغان بپردازند.باز هم مسئولیت هماهنگی بر دوش سفیر ترکیه خواهد بود.به طور حتم کاهش 350 هزار نیرو به 15 هزار نفر در یکسال،چالشی عظیم برای دولت  و ارتش افغانستان محسوب می شود.

نباید فراموش کنیم که افغانستان وارد برهه تاریخی حساسی شده است. شاید در آینده نزدیک کشور های غربی از توجهات و کمک های خود به افغانستان بکاهند.با این حال مقامات ترکیه همواره اعلام کرده اند که از حمایت دولت کابل دست نخواهند کشید و آینده افغانستان اهمیتی ویژه برای آنکارا دارد. سیساتمداران ترک بارها گفته اند:"تا زمانی که افغانستان به تلاش های خود برای استقرار دموکراسی و صلح در کشور ادامه دهد،ترکیه به حمایت های خود از دولت و مردم افغانستان ادامه خواهد داد."