تهران- ایسکانیوز: حجت‌الله ایوبی که از سال گذشته و به دنبال تغییر دولت، ریاست سازمان سینمایی را بر عهده گرفت، او با طرح "سینما سلام" سعی در پر رونق کردن سینمای ایران و تلاش برای افزایش روحیه سینما رفتن در بین مردم داشت.با توجه به در پیش بودن جشنواره فیلم فجر و تغییرت اخیر در بنیاد سینمایی فارابی و اتفاقات روز های گذشته حول محور اکران نشدن فیلم "خانه پدری"، گفتگویی با معاون سینمایی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام دادم که در زیر می خوانید:
* به گفته بسیاری شما شجاع ترین مدیر بعد از انقلاب اسلامی هستید چون این شجاعت را داشتید که از مردم به خاطر جریحه دار شدن احساساتشان در مورد قضایای "خانه پدری" عذر خواهی کنید.
- بعضی از این عذرخواهی ها در دنیا رسم است، اما من واقعا عذرخواهی کردم و از صمیم قلبم این کار را انجام دادم و امیدوام مردم آنقدر برای ما مهم باشند که احساس کنیم کارهایی که انجام می دهیم برای مردم است و وقتی کاری را کردیم که باعث اذیت مردم شد از آن ها عذرخواهی کنیم.
* سازو کارها در شورای پروانه ساخت به چه شکل است، آیا هر کسی که فیلمنامه دهد پذیرفته می شود؟
- این طور نیست که به هر کسی که متنی ارائه می دهد پروانه ساخت دهند، منتها در گذشته در کانون کارگردانان بررسی می شد. در آن کانون سوابق فیلمساز را بررسی می کردند اما در حال حاضر بررسی سوابق در حوزه معاونت نظارت انجام می شود و همه شرایط قبل برای کسانی که می خواهند اولین فیلم بلندشان را بسازند همچنان وجود دارد.
* ضوابط برای ورود کارگردانان به سینمای ایران چیست؟
- جزئیات را در آیین نامه ملاحظه بفرمایید اما به این ساده گی ها هم نیست . برای ورود تهیه کنندگان که شرایط بسیار سختی وجود دارد، هم باید سابقه فعالیت سینمایی داشته باشند و هم حمایت مالی، اما دقیق ضوابط در آیین نامه های ما موجود است .سال گذشته بیش از 300 درخواست ساخت فیلم داشتیم که از آن میان 90 تا را پذیرفتیم یعنی آنقدر ها هم ورود به سیبنمای ایران آسان نیست. با این حال ای کاش همه می توانستند فیلم هایشان را بسازند .
نکته ای که وجود دارد این است که مفهوم نظارت در دنیا تغییر کرده و در ایران هم این مفهوم عوض شده. الان دهه 60 و 70 نیست که هر کسی که بخواهد فیلم بسازد مجبور باشد از کانال ما عبور کند، قبلا بدون بنیاد فارابی نمی شد فیلم ساخت؛ بنابراین طبیعی بود که همه چیز از کانال ما عبور کند، اما در حال حاضر فیلم سازی بسیار ساده شده و تنها با یک دوربین و حتی موبایل هم می شود فیلم ساخت. طبیعتا ما هم باید بازنگری کنیم و سخت نگیریم چون اگر قرار بر سخت گیری باشد افرادی هم که ذوق بسیار برای ساخت فیلم دارند اگر نتوانند از فیلتر ما عبور کنند به شکل دیگری فیلم هایشان را می سازند. ما باید تجدید نظر کنیم در رفتارمان با سینماگران، همین الان هم که تصور ما این است که بر سینمای کشور نظارت داریم ، مطمئن باشید فیلم های زیادی ساخته می شود که ما از آن بی اطلاعیم. ما باید به سمتی برویم که به فیلمساز آزادی بیشتری در ساخت فیلم دهیم اما از آن طرف برای اکران فیلم شرایطی را اعمال کنیم که تنها کسانی فیلم بسازند و کسانی این ریسک و خطر را بپذیرند که این احتمال را بدهند که می توانند از فیلتر پروانه نمایش ما عبور کنند. با این حال بازگشت به دوران سخت گذشته، غیر ممکن است.
* معمولا فیلمنامه و یا طرح در هنگام ساخت تغییر می کنند چه تضمینی برای فیلمساز می تواند وجود داشته باشد فیلمی که پروانه ساخت گرفته در هنگام پروانه نمایش با مشکل مواجه نشود؟
- در گذشته اعضای شورای پروانه ساخت و پروانه نمایش هیچ گاه رسما اعلام نمی شدند اما ما در سال گذشته اسامی آن ها را اعلام کردیم و اتفاقا یکی از افتخارات دوران ما ترکیب اعضای شورای پروانه ساخت است که همگی چهره های درخشانی هستند چهره های سینمایی و مورد اعتماد اهالی سینمای کشور.
سال گذشته 215 درخواست به شورای پروانه ساخت ارائه شد که از این تعداد 92 فیلم تایید شد. البته گزارشی که به من دادند این بود که در چند مورد فیلم نامه هایی تصویب شد که بعد در ساخت تغییراتی در آن ها به وجود آمد، ما امکان نظارت و کنترل را بعد از پروانه ساخت نداریم، گاهی مباحثی مطرح می شود مبنی براینکه سازمان سینمایی مثل صداو سیما عمل کند .
در کمیسیون فرهنگی هم این مسئله را مطرح کرده اند که اگر فیلمی پروانه ساخت گرفت یک ناظر کیفی هم تا پایان ساخت فیلم همراه آن باشد که کاملا غیر ممکن و غیر عملی است . اما در مورد فیلم هایی که سازمان سینمایی سفارش می دهد وضع فرق می کند، مثلا اگر فارابی فیلمی را سفارش دهد این حق طبیعی فارابی به عنوان مالک فیلم است که بتواند در هنگام ساخت روی آن فیلم کنترل داشته باشد. فیلمنامه هم مثل هر اثر تحقیقاتی که در هنگام پیاده سازی ممکن است در آن تغییراتی رخ دهد، در هنگام ساخت ناگزیر از تغییر است ولی از طرفی چون حدود 12 مورد ضوابط پروانه نمایش وجود دارد و حرف آخر را پروانه نمایش می زند بنابراین فیلمسازان می توانند براساس آن ضوابط در فیلم تغییر دهند که در هنگام پروانه نمایش با مشکل مواجه نشوند.
* چرا برخی از فیلم ها با وجود داشتن بسیاری از بی اخلاقی ها و شوخی های جنسی می توانند پروانه ساخت بگیرند اما تعداد دیگری از فیلمسازان برای گرفتن پروانه ساخت چندین بار فیلمنامه را باید تغییر دهند تا موفق به گرفتن پروانه ساخت شوند.(مثلا فیلم "مستانه" با وجود داشتن موارد بی اخلاقی فراوان انتظار نمی رفت که بتواند پروانه ساخت و یا نمایش بگیرد)
- برخی از افرادی که شما نام بردید جز افرادی هستند که عادت به ارائه فیلمنامه ندارند یکی از آن ها فرحبخش کارگردان فیلم "مستانه" است. آقای فرحبخش معمولا برای پروانه ساخت طرح می دهد و یا خسرو سینایی که همه از تجربیات و سوابق ایشان مطلع هستیم طبیعت کار آقای سینایی برای "جزیره رنگین" به شکلی بود که به ما گفت منتظر فیلمنامه من نباشید طرح را آماده دارم او اجازه خواست که بدون ارائه فیلمنامه در جزیره قشم فیلمش را بسازد. اگر واقعا منطقی نگاه کنیم پروانه ساخت چندان کارایی ندارد چون شورای پروانه نمایش وجود دارد و ضوابط پروانه نمایش مشخص است هر کس حاضر شود این خطر را بپذیرد که فیلمی بسازد که نتواند پروانه نمایش بگیرد سرمایه خود را به خطر انداخته است . وقتی پروانه ساخت داده می شود یعنی ما به تهیه کننده ها متعهد می شویم و گرنه می گفتیم هر کس فیلمش را بسازد اگر با ضوابط ما هماهنگ بود، نمایش می دهیم واگر نه که نمایش نمی دهیم.
* شاید همه تهیه کنندگان حاضر نباشند فیلمی بسازند که بعدا نتواند پروانه نمایش بگیرد.
- بله درست است. ماهم حاضر نیستیم فیلمی ساخته شود که بعدا نتواند نمایش داده شود. یکی از دلایلی که دوستان ما در پروانه ساخت خیلی سخت می گیرند برای همین است که نمی خواهند سرمایه فیلم ساز به خطر بیفتد و فیلمی بسازد که بعدا در نمایش دچار مشکل شود .
* اعضای پروانه ساخت چه کسانی هستند؟
- اعضای پروانه ساخت دو نفر از صنف هستند که خانه سینما آنها را معرفی کرده اند، آقای اسعدیان وآقای شهسواری و 5 نفر هم به انتخاب رئیس سازمان سینمایی در این شورا حضور دارند.
* در بین اعضای شورای عالی نظارت یک نفر از مجلس، یک نفر از صدا و سیما ویک نفر از ارشاد حضور دارند.دلیل این که این ترکیب سینمایی نیست چه چیزی می تواند باشد ؟
- قاطبه این ترکیب تخصصی است. 9 نفر دیگر هم در این شورا هستند اما بودن یک نفر از مجلس برای ما کمک بزرگی است. بنای ما تعامل با مجلس است برای فیلم هایی که مشکل پیدا می کنند. به هر حال با وجود حساسیت های کمیسیون فرهنگی مجلس بودن یک نفر از مجلس به شورا در کم کردن این حساسیت ها کمک می کند.
* اما گویا حضور یک نفر از مجلس که در اقلیت هم هست بیشتر می تواند در تصمیمی گیری ها موثر باشد.
- نه دست بر قضا آقای دستغیب که در شورا به ما کمک می کند عضو کمیسیون فرهنگی هم نیست و اتفاقا ما دوست داریم یک نفر از کمیسیون فرهنگی باشد که به جای اینکه دیگران بروند و روایت های غلط را برای کمیسیون فرهنگی نقل کنند، کسی که فیلم را دیده روایت درستی از فیلم داشته باشد. اعضای کمیسیون فرهنگی وقت نمی کنند فیلم ببینند، بنابراین همه اظهار نظرهایشان مبنی بر گزارش هایی است که برایشان تهیه می شود. امیدواریم رعایت عدالت و انصاف را در ارائه این گزارش ها داشته باشند که معمولا هم عادلانه گزارش نمی دهند . پس بهتر است که یک نفر از خودشان اینجا باشد و بعد از دیدن فیلم گزارش درست به مجلس ارائه دهد.
* پس شما با بودن یک نفر از مجلس در درون شورا موافق هستید؟
- من کاملا موافقم . فکر می کنم فردی که از مجلس درون شورا حضور دارد و به ما کمک می کند فرد بسیار قابل قبولی است ولی چون دیگر ایشان در کمیسیون فرهنگی نیستند در حال حاضر ارتباط ما با کمیسیون فرهنگی قطع شده و این باید اصلاح شود.
* "خانه پدری" و "عصبانی نیستم" پروانه نماش دارند، چرا اکران نمی شوند؟
- فیلم هایی که بعد از انقلاب در ایران ساخته شده است شاید حدود 2000 فیلم باشد، مگر چندتا از این 2000 تا فیلم دچار مشکل شده ؟ تعداد این گونه فیلم ها بسیار ناچیز است اما در ذهن بعضی ها این جور مسائل برجسته می شود وگرنه تعداد این فیلم ها درصدشان هیچ است .
در سال گذشته حدود 90 فیلم ساخته شد که دو تا از آنها مشکل پیدا کردند ، "عصبانی نیستم" و"خانه پدری" ، به هر حال بخشی از این مشکلات برمی گردد به فضای سیاسی کشور و بخشی دیگر به اتفاقاتی که در کشور افتاده، ضمن اینکه نمی خواهم برای این فیلم مسئله بیشتری درست شود ولی با این حال معلوم نیست فیلمی که پروانه ساخت گرفته با فیلمی که ساخته شده یکی باشد.
* آیا شبیه به دولت قبل فکر رکورد زنی در تولید فیلم هستید؟
- یکی از اشتباهات تاریخی مدیریت سینما تنزل دادن سازمان سینمایی در حد یک موسسه تولید فیلم است. تصور بر این بود که اگر فیلم بیشتر تولید شود سازمان سینمایی موفق تر خواهد بود. یعنی کیفیت سازمان سینمایی با تعداد فیلم هایی که تولید کرده سنجیده می شد. در دوره ای چاره ای غیر از این نبود زیرا جشنواره فجر، جشنواره فارابی بود، یعنی همه فیلم ها باید از کانال فارابی عبور می کردند اما در حال حاضر فارابی 25 تا 30 درصد سینمای ایران است و در واقع به این معنی است که نقش سازمان سینمایی در تولید روز به روز کم رنگ تر می شود و این اتفاق درستی است بنابراین آرزوی اهالی سینما تحقق پیدا می کند که به سمت حمایت های پس از تولید پیش رویم.
اگر تصور بر این باشد که سازمان سینمایی نقش مدیر تولید را دارد بسیار برداشت نادرستی است سینما یک صنعت پیچیده است و اگر سازمان سینمایی را در حد یک مدیر تولید تنرل دهیم اشتباه است و باید بگویم که به هیچ وجه به دنبال رکورد زنی نیستیم .
ما امسال 135 درخواست فیلم اولی داشتیم که از آن میان به 47 فیلم پروانه ساخت دادیم از طرفی ما باید ظرفیت نمایش را هم در نظر بگیریم. این چه هنریست که 300 فیلم تولید شود بعد در سال آینده فقط بتوانیم 50 تا از آن ها را نمایش دهیم؟!
نظر شما درباره ساخت فیلم های فاخر چیست؟
در جشنواره فیلم فجر سال های گذشته دو الی سه فیلم فاخر داشتیم بعد یک سری فیلم های متوسط تر و بعد به فاصله بیشتری بقیه فیلم ها بودند.امسال هیات انتخاب اذعان داشتند سطح جشنواره بسیار بالا رفته، یعنی همه فیلم ها متوسط به بالا هستند.امسال دیگر از آن فیلم های پر خرج و فاخر نداریم و از آن طرف هم فیلم هایی که نشود انتخاب کرد کمتر شدند. کار هیات انتخاب بسیار دشوار بود اما همه بر این باورند که سینمای ایران چند پله بالاتر رفته.من طرفدار این شیوه مدیریت سینما هستم.
* شما با سینمای فاخر و ساخت چنین فیلم هایی مشکل دارید؟
- من اصلا مشکلی با سینمای فاخر ندارم اما تقریبا 48 میلیارد با دلار 800 تومان هزینه شد برای تولید چند فیلم به نام فیلم فاخر ولی در مجموع این فیلم ها 4 میلیارد و 700 میلیون تومان فروخت، شاید این مبلغ فروش واقعی فیلم ها هم نباشد در واقع این همه هزینه شد برای فیلم هایی که مردم تمایلی به دیدنش ندارند.
بعد از انقلاب اسلامی بیش از 300 سینما تعطیل شده، شما چه راه کاری برای تخریب ویا تجهیز این سینماها دارید؟
- گزارشی که ارائه دادید از تعطیلی بیش از300 سینما در سطح کشور بسیار برای مدیران باید قابل توجه باشد.
در ایران، در سال حدود 70 فیلم ساخته می شود که اگر برگردیم به آمار کل سینمای ایران در طول این سال ها شاید کمتر از 10 فیلم وجود داشته باشد که مسئله دار باشند و اکران نشده باشند. سینمای ایران با همه محدودیت هایش حرف برای گفتن در دنیا زیاد دارد. بهتر است به جای اینکه از سینماگران پرسیده شود برای سینمای ایران چه کردید ما مدیران از خود بپرسیم ما برای این سینما چه کردیم؟! آیا 300 سالن سینما حق این سینماست؟ !طبیعتا نیست. پس معلوم می شود که در این کشور اراده ای وجود نداشته برای حل کردن مشکلات زیر ساختی سینما.
در ابتدای سر کار آمدن مدیریت جدید سینما اکثر سالن ها در حال تعطیلی بود، دلیلش هم این بود که کل فروش فیلم ها در سال حدود 30 میلیارد بود که 90درصد این رقم فروش در 10 سالن بزرگ کشور اتفاق می افتاد که 8 تای این سالن ها در تهران بود. نتیجه دیجیتال شدن سالن های سینما این بود که فروش سینمای ایران امسال 100درصد افزایش پیدا کرد که باعث شد خیلی از سالن های متروکه و قدیمی دوباره احیا شوند .در حال حاضر بیش از 80 سالن سینما در دست ساخت است که البته باز هم کافی نیست و خبر امید بخش برای ما ورود بخش خصوصی به این عرصه است، تجربه پردیس کوروش خیلی تجربه امیدوار کننده ای بود برای صاحبان سرمایه، تنها کشوری که در دنیا امسال 100درصد افزایش فروش داشته ایران است در تمام دنیا ما شاهد کاهش مخاطب هستیم غیر از چین و ایران .مردم دیگر سالن های کهنه و قدیمی را دوست ندارند پس باید سالن ها زیبا باشد و به مجتمع تفریحی تبدیل شوند که در آن بتوانند علاوه بر فیلم دیدن بشود تفریح کنند .کارگروه هایی درست شده که به وضع سالن ها رسیدگی شود، باید تغییر کاربری سالن های سینما که تا کنون یک سوژه و یک موضوع تابو بود شکسته شودو یک تغییر وتحول اساسی در وضع سینماها رخ دهد.
* چرا سینمای سوره اصفهان که برای فیلم های کودک و نوجوان ساخته شده به "هنر وتجربه" تعلق گرفته است؟
دلیلش این است که برای کودک فیلمی ساخته نمی شود وقتی فیلمی نیست پس بهتر است که استفاده بهتری از آن سینما شود و به نظرم "هنرو تجربه" استفاده خیلی خوبی است برای سینما سوره اصفهان. سال گذشته در جشنواره کودک حدود 15 فیلم ساخته شده و این که این گونه فیلم ها چقدر خوب هستند یا نه بحث دیگری است اما همین که برخی از فیلمسازان کودک به ساخت فیلم برای کودک برگشتند امیدوار کننده است .
* چه تضمینی وجود دارد که گروه "هنرو تجربه " مثل سیاست های پیشین در این زمینه با شکست مواجه نشود؟
سینمای ما پر از تجربه های شکسته خورده است و همین تجربه های شکست خورده محافظه کاری عجیبی را برای مدیریت سینمایی کشور به وجود آورده است ."هنر و تجربه" تجربه جدیدی نیست خیلی از کشورهای دیگر دنیا "هنر و تجربه" دارند. اتفاقی که در گذشته افتاد این بود که برای اکران فیلم های خاص به سراغ سینماهای مهجور رفتند برای همین آن سیاست با شکست مواجه شد. در حال حاضر این گروه بک شورای سیاست گذاری بسیار خوب دارد. کسانی در این شورا هستند که اعتقاد و باور قلبی به فیلم های هنری و تجربی دارند برای همین بهترین سالن ها به گروه "هنرو تجربه" قرار گرفته. ما تنها کشوری در دنیا هستیم که حمایت اینچنینی از "هنر وتجربه" می کنیم و باز باید بگویم ما تنها کشوری هستیم که فیلم های کوتاه را نمایش می دهیم .من چشم انداز بسیار روشنی برای "هنرو تجربه" می بینم .
* سازو کار پخش تیزرهای تبلیغاتی فیلم ها در تلویزیون به چه شکل است؟
- من به تغییر وتحولات در صداو سیما بسیار خوش بینم و کسانی که در حال حاضر مدیریت صداو سیما را بر عهده دارند هم سینما را می شناسند و هم سینما را دوست دارند و هم خواهان ارتقا سینمای کشور هستند .رابطه بین سینماو تلویزیون بسیار مهم و حساس است به همین دلیل کشورهایی که صاحب سینما هستند رابطه شان را با تلویزون قاعده مند و شفاف کرده اند اما این اتفاق در ایران نیفتاده .
منطق حاکم بر تلویزیون های مهم دنیا، حمایت از سینماست، اگر تلویزیون بر این باشد که از سینما حمایت نکند سینما را نابود خواهد کرد. در حال حاضر فضای صداوسیما برای بهبود اوضاع سینما را بسیار مثبت ارزیابی می کنم. ما نمی توایم تلویزیون را مجبور کنیم که از همه فیلم ها حمایت کند اما تلاشمان را می کنیم و دلمان می خواهد هر فیلمی که مجوز نمایش می گیرد از حمایت تلویزیون هم برخوردار باشد.
* آیا کشورهای دیگر هم به اندازه ایران جشنواره فیلم دارند؟
- در کشورهای صاحب فرهنگ هر شهری یک جشنواره برای خودش دارد، من با جشنواره زدگی مخالفم اما از جهتی می گویم نباید نگران تعدد جشنواره ها باشیم، جشنواره های ما آن قدرها هم که فکر می کنیم زیاد نیستند . باید بپذیریم که تعداد تولیدات سینمایی ما به مراتب بیشتر از جشنواره های کشور است و این باعث می شود فیلم هایی که نمی توانند شانس اکران داشته باشند در این جشنواره ها دیده شوند و وجود جشنواره های مختلف در شهرهای مختلف به فضای پررونق تر فرهنگ در سراسر کشور کمک می کند.
* الگوی جشنواره فجر شبیه به کدام یک از جشنواره های معتبر جهانی است ؟
- برای ما مهم نیست که از دیگر کشورها الگو بگیریم یا شبیه باشیم ولی بی شباهت به جشنواره های معتبر جهانی هم نیستیم .جشنواره فیلم فجر، جشنواره انقلاب و جشنواره فیلم ملی است، سعی کرده ایم قرائت بومی تری از یک جشنواره ملی باشد.
*هیچ کدام از جشنواره های معتبر جهانی انقدر به شکل گسترده که در فجر رایج است فیلم ها را نمایش نمی دهند، فیلم ها معمولا در یک شهر و در کاخ جشنواره به نمایش در می آیند. چرا این اتفاق در جشنواره فجر نمی افتد؟
این تفاوتی که گفتید بسیار درست است و این یکی از عمده ترین تفاوت های جشنواره فجر با باقی جشنواره ها است .جشنواره فجر جمع بین چند چیز است 1- جشنواره تخصصی سینما 2- رونمایی از یک سال سینمای ملی ایران و 3- جشن انقلاب . رسیدن به یک تعادل بین این 3 کار سخت ودشواری است. سال گذشته با کمک وزارت کشور این جشنواره را در سراسر کشور به صورت همزمان برگزار کردیم، تجربه ای بود که امسال دیگر آن را کنار گذاشتیم . به هر حال چون این جشنواره فجر است و در دهه فجر هم برگزار می شود با کن و ونیز فرق دارد. امسال سال بسیار خوبی برای سینمای ایران بود دلیل اولش "سینما سلام" بود که من این طرح را بسیار دوست داشتم که متاسفانه امسال سینماداران دیگر حاضر به انجام این پروژه نیستند .دلیل دومش دیجیتال کردن سینماها بود که تاثیر مثبتی روی فروش فیلم ها گذشت و شاید جشنواره فجر پارسال هم در این فروش خوب بی تاثیر نبوده باشد چون شور وشوق فراوانی در بین مردمبرای دیدن فیلم ها به راه انداخت .
*ولی با توجه به بلیط فروشی که در زمان جشنواره فجر وجود دارد، ممکن است از تازگی و جذابیت فیلم ها در زمان اکران کاسته شود.
این مسئله واقعا باید بررسی شود، ما در کشور تبلیغات حرفه ای سینما نداریم و هنوز پخش کننده های جدی هم نداریم پس بهترین راه همین دیدن فیلم ها در زمان جشنواره است تا یک عده فیلم ها را ببینند و در مورد آن ها حرف بزنند و نظرهای موافق و مخالف بدهند، همین یک شیوه ، روش تبلیغاتی خوبی برای فروش فیلم ها در زمان اکران است .
*اما عام شدن جشنواره فجر می تواند از تازگی فیلم ها در زمان اکران بکاهد.
این عام شدن هم می تواند مثبت باشد و هم منفی، من هنوز به یک جمع بندی در این مورد نرسیده ام اما من فکر می کنم که جنبه مثبت آن به جنبه منفی عام شدن جشنواره می چربد به ویژه اینکه ما در زمان اکران امکان تبلیغات خوب نداریم .
*آیا تدبیری برای اکران مرده زمستان اندیشیده شده است؟
امسال همه قواعد عوض شده، امسال اکران پاییز ما جز اکران های متوسط بود، اکران پاییز امسال از اکران نوروز بهتر بود. فکر می کنم اکران زمستان امسال هم با توجه به اعداد و ارقام اکران مرده ای نیست. پارسال اکران اسفند اکران بسیار خوبی بود و این بستگی دارد به سیاست های شورای صنفی دارد که در سال گذشته شورای صنفی خیلی خوب تدبیر کرد و اکران زمستان را زنده کرد و به نظرم هیچ فصل وماه مرده ای نداشته ایم.
*اما همزمانی اکران برخی از فیلم ها با جشنواره فیلم فجر و گسترده بودن این جشنواره، سالن های خوب را از فیلم هایی که در زمان جشنواره اکران می شوند، می گیرد و شاید از دست شورای صنفی هم برای زنده کردن اکران زمستان در این مدت کاری برنیاید.
من موافقم. اما این موارد را باید با تدبیر شواری صنفی حل کنیم.
*اگر جشنواره فقط در کاخ جشنواره برگزار شود شاید این مشکل حل شود.
کاخ جشنواره نداریم یکی از بدهی های ما به سینمای کشور نبود همین کاخ جشنواره است. اگر یک کاخ جشنواره داشتیم با چندسالن که فیلم های برتر ایران در آنجا نمایش داده می شد کمک میکرد که بقیه فیلم ها هم در زمان جشنواره بتوانند فروش خوبی داشته باشند.
*پردیس کوروش قابلیت تبدیل شدن به کاخ جشنواره را ندارد ؟
اتفاقا این بحث که کوروش تبدیل به کاخ جشنواره باشد بود اما در کوروش سالن سینما وبخش تجاری کاملا در هم تنیده است ولی اگر آن بخش های تجاری و تفریحی در کوروش نبود، جایی مثل کوروش می توانست کاخ جشنواره باشد .
*تصمیمی برای ساخت کاخ جشنواره ندارید؟
آرزو داریم و آرزو بر جوانان عیب نیست.
*گسترده بودن جشنواره فجر و داشتن بخش های مختلف باعث کم اهمیت شدن سیمرغ ها شده است.
- اول اینکه جدا کردن بخش بین الملل اگر بتواند کمک کند به این بخش خیلی اتفاق خوبی می تواند باشد. همه می دانیم که بخش بین الملل جشنواره یک مهمانی ساده بود برای همین آن را جدا کردیم که اگر موفق بود آن را ادامه می دهیم و اگر نه که برمی گریدم به روال گذشته .اما در خصوص خود جشنواره من مخالف تعداد سیمرغ ها هستم امسال سیمرغ ها به شدت کاهش پیدا کرده ولی هنوز مطلوب من نیست. اما در مورد بخش های مختلف باید بگویم به هر حال جشنواره فجر بزرگترین رویداد سینمایی کشور است، من با اینکه موافق کم کردن سیمرغ هاهستم اما به شدت هم مخالف این هستم که از عظمت و شکوه این جشنواره کم شود و اگر تبدیل شود به یک جشنواره کوچک و کم رونق دیگر جشنواره فجر نخواهد بود .
*جشنواره سینما حقیقت به فاصله کوتاهی از جشنواره فجر برگزار می شود، وقتی مستند سازان یک جشنواره تخصصی و بین المللی دارند آیا لزومی دارد که در فجر هم بخش سینمای مستند وجود داشته باشد و آیا شکوه یک جشنواره به کمیت و تعدد جوایز آن است؟
منظور من هم از شکوه ، ریخت و پاش و گستردگی نیست. یک جشنواره می تواند کوچک اما زیبا و با شکوه باشد اما مستند ساز های ما که بسیار مهجورند دوست دارند در فجر دیده شوند.
*اما آنها جشنواره سینما حقیقت را دارند که به شکل تخصصی برای آن ها برگزار می شود.
همین طور است اما آن ها هم دوست دارند در فجر دیده شوند هرچند بسیار موافقم که فجر تخصصی تر باشد منتها مقاومت هایی هم وجود دارد.
*فارابی یک برند است و همه سینمای ایران را در دنیا بااین بنیاد می شناسند، جدا شدن بخش بین الملل از فاربی باعث بی هویتی سینمای ایران نمی شود؟
اگر قرار باشد با جدا شدن فارابی سینمای ایران بی هویت شود هرگز این کار را نخواهیم کرد چون ما می خواهیم به سینمای ایران هویت ببخشیم .اما اگر ما به داد فارابی نمی رسیدیم، فارابی از بین می رفت .فارابی را خیلی از کشورها می شناختند اما می توانست برند بسیار معتبرتری باشد البته هر کسی پشت سینمای ایران بیاید برند می شود اما تصور اشتباه این است که فکر می کنند فارابی برند است در صورتی که این سینمای ایران است که برند است. من اجازه می خواهم که این تفکر را اصلاح کنم و بگویم که سینمای ایران برند است نه فارابی. ما می خواهیم فارابی از این حالت پیری و خمودگی وفرسودگی در بیاد. اگر چه معتقدم که سینمای ایران باید یک بخش بین الملل قوی داشته باشد اما معنای تمرکز بین الملل قوی در ایران حذف بین المل فارابی نیست، هنوز به این نتیجه نرسیده ایم.
*و "خانه پدری"....
بگذارید در موردش هیچ چیز نگویم، می ترسم اگر حرفی بزنم به ضرر"خانه پدری" باشد، خبرهایی را بعدا در مورد این فیلم خواهیم گفت.
فقط بگویم که من یک بدهکاری به این مرد باوقار و محترم و آرام سینمای ایران دارم، آقای کیانوش عیاری که واقعا برایش سینما مهم است، برایش ایران مهم است، برایش فرهنگ کشور مهم است، او دنبال هیچ حاشیه ای نبوده و دنبال هیچ حاشیه ای نیست. واقعا همراهی آقای عیاری، بزرگواری ایشان و منش ایشان بسیار برای ما و اهالی سینما می تواند یک درس باشد. آن کاری که من می توانم برای این فیلم انجام دهم وحتما انجام خواهم داد این است که آقای کیانوش عیاری هیچ ضرری را متقبل نشوند و یا کمترین ضرر را متوجه ایشان باشدتا با نشاط و روحیه مثبت فیلم های بعدیشان را بسازند.
گفت و گو : معصومه رضا
