تهران- ایسکانیوز: مهدی محقق عضو شورای راهبردی فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی درباره تفاوت الگوهای قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران در بین جوانان گفت: خوشبختانهامروز الگوهای هدفمندی برای جوانان تعریف می شوند، در حالی که قبل از انقلاب الگوهای مناسبی وجود نداشت.
محقق با بیان خاطره از شهید مطهری افزود: پیش از انقلاب در جلسه ای با حضور مرحوم مطهری درباره شکل گیری و الگوپذیری در بین جوانان حضور داشتیم که شهید مطهری در این باره گفت: «جوان ایرانی از پیدا کردن الگو مأیوس شده و این الگو را از خارج از ایران می گیرد. علت هم این است که افرادی که به عنوان الگو قرار می گیرند آن قدر در تملق و چاپلوسی هستند که دانشجوی جوان ممکن است با خواندن شرح حال او تلاش کند مانند او نشوند.»
وی افزود: از این رو این تفاوتی که بین الگوی بعد و قبل از انقلاب است، وجود همین نکته ای که شهید مطهری هم به آن اذعان داشت است، کما اینکه پس از انقلاب اساتید بزرگی وجود دارند و الگوهای خوبی برای جوانان هستند.
او در ادامه گفت: به طور مثال نهادهایی وجود دارند که افراد نخبه مدیریت آن را به عهده دارند در این نهادها هزاران نفر بدون دریافت پول به تأسی از الگوی خود عضو می شوند و اقدامات فرهنگی و اجتماعی مختلفی را انجام می دهند.
محقق در ادامه درباره شناساندن الگوهای مناسب در حالی که تهاجم فرهنگی هم مانند لبه تیغ در جامعه عمل می کند، گفت: فرهنگ را نباید مانند یک غول نشان دهیم، فرهنگ هم جهات مثبت دارد و هم جهات منفی. در تهاجم فرهنگی مسئله این است که نگذاریم جهات منفی فرهنگ های دیگر به کشور بیاید. باید به این نکته توجه کرد که تمام اختراعاتی که وجود دارد را چه کسی به وجود آورده است؟ اگر فردی فاسد آنها را به وجود آورده بود این همه خدمات به جامعه بشری صورت نمی گرفت. بنابراین هم باید جهات مثبت را برای الگوبرداری معرفی کرد و هم جهات منفی را برای شناخت آن.
محقق سپس با اشاره به نکات مثبتی که از فرهنگ در جامعه غرب استفاده می شود گفت: در نظر گرفتن این نکته که در جهان غرب جهات مثبت در زمینه علمی بکار گرفته شده است بسیار ارزشمند است و پس از انقلاب هم خوشبختانه توجه به علم بسیار زیادتر شده است از این رو استقلال علمی رشد یافته است و این هم توجه به همان نکات مثبت فرهنگی در حوزه علمی است.
محقق در ادامه درباره تأثیر دانشگاه بر روی روند شکل گیری الگو و فرهنگ در جامعه گفت: اکثر دانشجویان تقریباً از اساتید و مربیان خود الگوگیری می کنند و آنها را الگوی خود قرار می دهند که این امری مناسب است. در نهایت هم این الگوپذیری از آنجایی که دانشجو به سیستم جامعه بر می گردد و بخشی از جامعه است امری مناسب برای روند شکل گیری الگو و فرهنگ است.
