افزایش ریسک وقوع سیلاب در پایتخت

تهران در برابر سیلاب‌های احتمالی آسیب‌پذیر است؛ این را خسارت‌های جانی و مالی۲ سیلاب اخیر اثبات می‌کند. یکی از نقاط بحرانی در تهران در برابر این بحران ابر گودال‌های شن و ماسه در جنوب تهران است.

به گزارش ایسکانیوز و به نقل از روزنام شهروند،براساس پژوهشی که مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران انجام داده است، فراوانی وقوع سیلاب در ایران از ۳۹ رویداد در‌ سال ۱۳۵۰، به ۲۷۶ مورد در ‌سال ۱۳۷۷ فزونی یافته است. این روند در ادامه، همین‌طور رو به افزایش بوده است.
تابستان امسال ۲ حادثه شهری پرتلفات در اطراف شهر تهران رخ داد. بارش شدید و ناگهانی باران در منطقه کن و جنوب شرق تهران سبب جاری شدن سیلاب شد. حادثه‌ای که خسارت‌های مالی و جانی زیادی به جا گذاشت و درجه بالای آسیب‌پذیری تهران در برابر این‌گونه حوادث را نشان داد.
اما مدیریت شهری برای مقابله با این بحران چه برنامه‌هایی دارد؟ احمد صادقی، رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران با تأیید آسیب‌پذیر بودن تهران در برابر سیلاب‌های احتمالی به مهر گفت: کلانشهر تهران با وسعتی در حدود ۷۰۰ کیلومترمربع یکی از کلانشهرهای مهم جهان با عوارض و مشخصات‌ منحصر است، عبور رودخانه‌های متعدد از داخل محدوده شهری تهران و دستکاری‌های به وجود آمده در آنها طی سالیان مختلف ازجمله ساخت سیل برگردان‌های شرق و غرب تهران و همچنین ساخت شبکه بسیار وسیعی از سامانه اصلی و فرعی آب‌های سطحی در شهر تهران بر پیچیدگی‌های مدیریت آب‌های سطحی در این کلانشهر افزوده است. یکی از مناطق آسیب‌پذیر در برابر سیلاب گودال‌هایی است که از برداشت شن و ماسه متعدد و عمیق در ساحل غربی رودخانه کن ایجاد شده است. برداشت‌هایی که تا عمق ۵۰ متر صورت گرفته و در بخش‌های مرکزی تا عمق ۸۵ متر نیز قابل مشاهده است. صادقی در این‌خصوص توضیح داد: این برداشت‌ها با شیب نزدیک به قائم و بدون رعایت تمهیدات خاص صورت پذیرفته‌اند. این درحالی است که در شرایط حاضر ساختمان‌ها و تأسیسات شهری متعددی در مجاورت آنها ساخته شده و در شرف گسترش به سمت و سوی این گودها هستند. از این رو احتمال بروز حوادث مختلف ازجمله رانش خاک، جاری شدن آب رودخانه به داخل گودها و . . . دور از انتظار نیست.
او افزود: حجم عظیم خاکبرداری صورت گرفته و توسعه بی‌رویه آنها در سطح و عمق، باعث ایجاد اختلاف تراز قابل توجه بین کف معادن تا کف بستر رودخانه کن شده است؛ به دلیل قرار گرفتن این معادن در طول کل ساحل غربی رودخانه، تخریب دیواره مشترک بین آنها مهم‌ترین و محتمل‌ترین خطر محسوب می‌شود. به دلیل اشباع بودن آبرفت بستر رودخانه و اختلاف ارتفاع زیاد کف رودخانه و معادن، حتی در صورت تخریب بخشی از این دیواره مشترک، باعث گسترش تخریب‌ها تا فاصله زیادی در بالادست و پایین‌دست شده و مجموعه رودخانه و مستحدثات و تأسیسات و... به سمت معادن حرکت خواهد کرد. علاوه بر این وقوع حوادث ثانویه ازجمله آبشستگی سایر دیواره‌ها و وقوع رانش در آنها نیز محتمل است.
رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران تاکید کرد: این موضوع در محدوده‌هایی که عرض دیواره به حدود ۵ متر رسیده بحرانی‌تر بوده و احتمال وقوع تخریب بیشتر است. به‌ویژه آن‌که عملیات عمرانی در اطراف این محدوده و انحراف آب رودخانه در این بازه، باعث فرسایش کناره ساحل غربی و بحرانی‌تر ‌شدن آن می‌شود.

20106

کد خبر: 601543

وب گردی

وب گردی