به گزارش ایسکانیوز ترجمه این مقاله را در ادامه می‌خوانید.

شبه نظامیان کُرد تحت حمایت آمریکا درگیر جنگ با شورشیان سوریه متحد واشنگتن هستند، معلوم نیست که درگیری های کنونی در شمال شرقی سوریه در اطراف شهر جرابلس در نزدیکی مرز ترکیه چگونه می تواند کاهش یابد.
از روز شنبه بیست و هفتم اوت تا کنون نبردهایی بین نیروهای ویژه ترکیه که با شورشیان سوری مخالف بشار تحت حمایت دولت آمریکا متحد شده اند، از یک سو و شبه نظامیان کُرد نیروهای دمکراتیک سوریه و ائتلاف مبارزان کُرد و عرب تحت حمایت واشنگتن از سوی دیگر در حومه جنوبی شهر جرابلس روی داده است.
روز شنبه یک سرباز ترک کشته شد. جنگنده های ترکیه در اقدامی تلافی جویانه مواضع کُردهای سوریه را در این منطقه بمباران کردند. ترک ها هیچگاه این موضوع را پنهان نکردند که در حمله خود موسوم به «سپر فرات» به سوریه در بیست و چهارم اوت هدف دوگانه ای داشتند. هدف اول عقب راندن داعش و هدف دیگر تعقیب شبه نظامیان کُرد سوری تحت حمایت آمریکا در شرق فرات.
ظهور منطقه خودمختار کردستان
روز دوشنبه بیست و نهم اوت، برت مک گورک، فرستاده ویژه رئیس جمهور باراک اوباما و مسئول ائتلاف بر ضد داعش، مجبور شد انتقاداتش را در صفحه خود در توییتر افزایش دهد: «ما این درگیری ها را در مناطقی که داعش حضور ندارد، غیرقابل قبول و منشاء نگرانی می دانیم.»
ترکیه از متحد آمریکایی خود بسیار رنجیده است. روز دوشنبه نعمان قورتولموش، معاون نخست وزیر ترکیه، در استانبول تأکید کرد که آمریکا باید «به وعده اش عمل کند» و شبه نظلامیان کُرد سوریه را مجبور کند «از شرق فرات عقب نشینی کنند». مولود چاووش اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه، هشدار داد اگر شبه نظامیان کُرد عقب نشینی نکنند «هدف قرار خواهند گرفت».
مقامات ترکیه فرصت را از دست ندادند تا یادآوری کنند قبل از تصرف شهر منبج، یکی از شهرهای سوریه که در دوازدهم اوت توسط نیروهای دمکراتیک سوریه از داعش پس گرفته شد، آمریکایی ها به آنها وعده داده بودند که درست پس از حمله، مبارزان کُرد از شرق فرات عقب نشینی خواهند کرد. باری، شبه نظامیان کُرد که نیروهای دمکراتیک سوریه را هدایت می کردند، به محض گرفتن شهر منبج از دست داعش با شتاب به سوی جرابلس در شمال و نه رقه در جنوب رفتند.
دالان جرابلس که از اوایل سال ٢٠١٤ در اختیار داعش بود، مناطق کردنشین کوبانی و جزیره در شمال شرقی سوریه را از منطقه عفرین در شمال غربی جدا می کند. از نظر حزب اتحادیه دمکراتیک کردستان سوریه (وابسته به شورشیان کُرد حزب کارگران کردستان که از سال ١٩٨٤ با آنکارا در جنگ هستند) از جمله یگان های مدافع خلق که شاخه نظامی آن است، متصل کردن مناطق به یکدیگر، یک اولویت است تا شاهد ظهور منطقه خودمختار کردستان در طول مرز ترکیه باشند.
مشکلات
از نظر ترک ها تشکیل یک منطقه کردنشین تحت مدیریت حزب کارگران کردستان که هر روز کاروان های نظامی را در جنوب شرقی ترکیه منفجر می کند، غیرقابل قبول است. به همین دلیل هدف حمله ترکیه در شمال سوریه قبل از هر چیز ایجاد یک «منطقه غیر کردنشین» است. به تدریج روستاهای اطراف منبج از نیروهای دمکراتیک سوریه خالی شدند و شورشیان سوری مخالف بشار کنترل آن را به دست آوردند. آیا آنها در آینده بدون حمایت ارتش آنکارا خواهند توانست مواضع خود را حفظ کنند؟ احتمال دارد حضور ترکیه در شمال سوریه طولانی باشد.
دوشنبه صبح بن رودز، از شورای امنیت ملی، برای «تنش زدایی» که خواسته تحقق نیافتنی وزارت امور خارجه در زمانی است که وی در کاخ سفید بود، خواستار حفظ وحدت شد. در این دیدگاه یک مسئول ارشد دولت تأکید کرد که نیروهای دمکراتیک سوریه که شبه نظامیان کُرد را متحد کردند و از سوی آنکارا همچون «تروریست ها» در نظر گرفته می شوند، از شرق فرات عقب نشینی کردند. موضوع خط قرمزی مطرح است که در بیست و چهارم اوت جو بایدن، معاون رئیس جمهور آمریکا، در دیدار خود برای حمایت از ترکیه پس از کودتای ناموفق پانزدهم ژوئیه ترسیم کرده بود. آنکارا محکومیت های آمریکا را ناچیز دانست.
مشکل واشنگتن بیشتر از آن جهت مهم است که مدت مدیدی دولت آمریکا از عدم تعهد ترکیه ابراز تأسف کرد و به علت نداشتن جایگزین، نبرد زمینی با داعش را به شبه نظامیان کُرد سوری واگذار کرد. روز یکشنبه در چین در حاشیه اجلاس گروه جی ٢٠، باراک اوباما فرصت خواهد داشت این تنش ها را با رجب طیب اردوغان، همتای ترک خود مطرح کند. رئیس جمهور آمریکا که به تدریج به پایان دور دوم ریاست جمهوری خود نزدیک می شود وعده هایش هم کم رنگ تر می شوند و بدین ترتیب انگیزه های پنهان بازیگران کنونی شانس بیشتری برای غلبه بر دستور کار رسمی نبرد با داعش دارد.

۳۰۰۳۰۰