به گزارش ایسکانیوز به نقل از خبرگزاری آنا، دهه اول محرم به پایان رسید؛ این بار هم مانند سال‌های گذشته برخی مجالس روضه و عزاداری سالار شهیدان محمل ارائه دیدگاه‌های جناحی و سیاسی شد. این دیگر برای مردم ایران عادی شده است. برخی وعاظ و اهالی حوزه، تأکید دارند که دیگر مداحان به تذکرات وقعی نمی‌نهند و امپراتوری مداحان قوی‌تر از آن است که به نصیحت‌ها گوش فرادهند.
اما مشکل از آنجا سر باز می‌کند که این ارائه ایده‌ها و اظهارات سیاسی و جناحی در محافل سوگواری، با الفاظ درشت و گاها رکیک و زشت بیان شود و بدتر آنکه، برای این ناسزاگویی‌ها توجیهات شرعی و مصادیقی از زندگی ائمه اطهار بتراشند؛ کاری که امسال یکی از مداحان سرشناس و معروف به ناسزاگویی انجام داد.
حاج منصور ارضی که از سرشناس‌ترین و پرنفوذترین مداحان است، امسال با قرار گرفتن در مقابل دوربین تلویزیون، در پاسخ به این سؤال که «چرا فحش می‌دهی؟»، گفت: «امام حسین(ع) هم فحش میداد».
این سخنان همه بینندگان را دچار حیرت کرد و در شوک فرو برد. واکنش‌ها به اظهارات عجیب منصور ارضی بسیار گسترده بود؛ از علمای حوزه تا برخی شخصیت‌های سیاسی و دولتی.
در همین باره سیدمحمد غرضی، وزیر پست و تلگراف دولت‌های میرحسین موسوی و آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی در این باره به خبرنگار سیاسی خبرگزاری آنا گفت: افرادی که از حدود الهی عدول می‌کنند طول عمرشان کم خواهد شد. حتی ممکن است چنین اظهارنظرهایی جوانان را از دین زده یا دور کند.
در ادامه متن کامل این گفت‌وگو را میخوانید:
* اخیراً حاج منصور ارضی یکی از مداحان اهل بیت گفته است «امام حسین (ع) فحش می‌داده است» و به همین دلیل او هم در روضه‌ها و مراسمهای مذهبی فحش می‌دهد؛ شما در این باره چه نظری دارید؟
- من درباره اسامی و اشخاص (منصور ارضی) نظری را بیان نمیکنم، اما باید بگویم که در تاریخ اسلام رفتار پیامبر اعظم و ائمه اطهار بر همگان مبرهن و مشخص است. اینکه برخی میگویند سالار شهیدان فحاشی میکرده است با اسناد اسلامی تطبیق ندارد.
به عقیده من، این قبیل سخنان، موازین «خود شخص‌ساز» است که نمیتواند جزو سنت عمومی نیز قرار گیرد. در قرآن، نهجالبلاغه، صحیفه سجادیه و... به هیچ وجه توهینی را مشاهده نمیکنید. بنابراین سخنان و اظهارات این چنینی که برخی افراد بیان می‌کنند قطعاً نتیجهای جز افزایش کینه و دشمنی نخواهد داشت.
* چرا برخی مداحان از منبر و روضه‌های مذهبی مانند محرم درباره اقتصاد، سیاست و... تحلیل و نظرات شخصی خودشان را بیان می‌کنند و به نوعی از روضه‌ها و عزاداری‌ها در جهت مقاصد و اهداف خودشان استفاده ابزاری می‌کنند؟
- قصد از اعمال به ثواب یا عِقاب منتج می‌شود، لذا نیت در اعمال بسیار مهم است. سال 57 انقلاب اسلامی رخ داد و چند ماه بعد از آن بیش از 98 درصد مردم به انقلاب رأی مثبت دادند. بنابراین چنین اقداماتی درست و صحیح نیست. جمع کثیر کشور متحد و یکپارچه‌اند، اما گروه‌های سیاسی اختلاف‌انداز هستند. در این باره علاقهای به نام بردن اسامی اشخاص و گروه‌ها ندارم ولی ملاحظه میفرمایید که بعد از گذشت سال‌ها از انقلاب اسلامی هنوز مردم ایران با یکدیگر اتحاد دارند، اما اخیراً برخی افراد (مداحان) گروه یا گروه سیاسی را برای خودشان ترتیب داده‌اند و با کارها، اقدامات و سخنان خود سعی بر اختلاف‌اندازی در میان مردم دارند که به عقیده من هر کسی که بخواهد از گروه‌ها و جریان‌ها اختلافی ایجاد کند قطعاً خیری از سیاست نخواهند دید.
* آیا شما هم بر این باورید که امام حسین (ع) فحاشی میکردهاند؟
- استغفرالله! من از افرادی که چنین سخنانی را بیان می‌کنند میپرسم که امام حسین کجا فحاشی کرده است؟ سندش را ارائه دهند. سالار شهیدان در بدترین و تندترین شرایط، افراد را نصحیت می‌کردند نه اینکه به کسی ناسزا بگوید! اکنون شماها در این باره خیلی نگران نباشید چرا که من نیز نگران نیستم! من از خداوند 75 سال سن گرفته‌ام و خیلی مسائل را به چشم دیده‌ام و معتقد هستم افرادی که از حدود الهی عدول می‌کنند طول عمرشان کم خواهد شد. حتی ممکن است چنین اظهارنظرهایی جوانان را از دین زده یا دور کند.
* برخی معتقدند که تعدادی از مداحان قدرت بلامنازعی را برای خودشان به وجود آورده‌اند؟
- منظورتان را از قدرت بلامنازع متوجه نمیشوم.
* به طور مثال در حال حاضر قدرت یک نماینده مجلس شورای اسلامی بیشتر است یا یک مداح مشهور؟
- همانطور که گفتم اعمال افراد به نیتشان بستگی و تعلق دارد. اگر نیت الهی و خیر مردم نباشد یا ابزارش گردن کلفت‌تر باشد مطمئناً آتش درونی قوی‌تر و سنگین‌تر خواهد شد. به عبارتی وقتی نیت درست نباشد دیگر تفاوتی میان مداح، نماینده مجلس، آیت‌الله و... ندارد چراکه آتش درونی روز‌به‌روز بیشتر می‌شود.
* قدری بیشتر توضیح می‌دهید؟
- من ظهور و افول گروه‌ها، احزاب و جریان‌های سیاسی و قدرتمند را دیدم. کسانی که نیتشان درست باشد طبیعتاً ماندگاری و دوام آن‌ها بیشتر خواهد بود. حرفهای مداحان یا ابزارهای گردن کلفت مانند رانت روزی از بین میروند و یک کلمه نیز باقی نمیماند. حزب توده در یک مقطع زمانی در این کشور بسیار پرقدرت بود، وقتی که استالین در سال 1332 از دنیا رفت چند 10 هزار نفر از مردم تهران پیراهن سفید پوشیدند و به مدت سه روز اطراف سفارت شوروی طواف می‌کردند من این‌ها را با چشمان خودم دیده‌ام پس نگویید مداحان یا فلان اشخاص از قدرت بلامنازع برخوردارند اگر نیت و اعمال درست نباشد هیچ چیزی ماندگار نخواهد بود. اکنون هیچ آثاری از آن احزاب و اشخاصی که در گذشته ادعای قدرت و برتری داشتند وجود ندارد.
* متاسفانه امروز برخی‌از مداحان حتی خودشان را متر و اندازه برای دینداری معرفی می‌کنند.
- پس با این حساب من هم اسم خودمان را «رستم» میگذارم! مگر هر کسی ادعای مذهبی بودن دارد حتماً آدم دینداری است؟ اولین شخصی که مراسم روضه‌خوانی برپا کرده است امام رضا(ع) بوده است. ایشان به شخصی میفرمایند: دو یا چند نفر بشوید مسائل ما را بگوید و گریه کنید. استاد پیری داشتیم که حقوق تدریس میکرد یادم هست سر کلاس گفت: یکی از لُردهای انگلیسی فوت می‌کند و بعضی افراد لُرد تابوت را میگرفتند و برخی دیگر لباس سفید بر تن داشتند که عده‌ای از لباس آن‌ها از اشک خیس بود زیرا پول گرفته بودند و گریه می‌کردند!
* نظرتان درباره مبالغ گزافی که برخی مداحان از مراسم عزاداری به دست می‌آورند، چیست؟
- اگر ما 20 تا 50 هزار تومان در جیبمان داشته باشیم برای همان روز یا روزهای آتی روی آن مبلغ حساب باز میکنیم، اما من شنیدهام که برخی مداحان شبی 15 میلیون برای روضه‌خوانی یا مداحی دریافت می‌کنند. من یک سؤال دارم این 15 میلیون را چه کسی به دست آورده که حاضر است به مداحان برای عزاداری پرداخت کند؟ به طور مثال 15 میلیون برای هر شبی از دهه محرم می‌شود 150 میلیون تومان. من نمیدانم چه کسی این پول‌ها را به مداحان پرداخت می‌کند! در ذهن آن فرد چه میگذرد که حاضر است چنین پولی را هزینه کند.
من در دوران انتخابات گفتم اگر کسی (کاندیدایی) برای کسب رأی پولی را هزینه کند طبق فتوای من هم آن رأی کارا نیست و هم اینکه آن پول حرام است. مگر می‌شود رأی یا روضه‌ای را خرید؟ هر فعل یا ترک فعلی که به ارتقای جامعه منجر نشود (به پرستش نینجامد) در آن ثوابی نیست.
در پایان به تو خبرنگار میگویم «مراقب باش تا بیشتر از افراد معمولی جامعه هزینه نکنی، ثواب ندارد!»
گفت و گو از : علی فراهانی
201/201
