روزگاری سرطان بیماری بود که نامش ترس و وحشت را به بیماران و خانواده های مبتلایان وارد می نمود، به گونه ای که پزشکان خیلی خصوصی و به دور از بیماران ،ابتلا بیمار به سرطان را به اطلاع خانواده بیمار می رساندند و بستگان بیمار آهسته و در گوشی به هم میگفتند ، بیچاره فلانی مبتلا به سرطان شده است انشاءالله خدا کمکش کند ، معلوم نیست تا چند وقت دیگر زنده باشد .بسیار دیده شده است که حتی تا زمان مرگ بیمار هم خبر و اسم بیماری را به بیمار نمی گفتند.

این واقعیتی است که تا همین چند سال قبل در جامعه ما وجود داشت لیکن با تلاش و کوشش دانشمندان و متخصصین علوم پزشکی با ابداع روش های درمانی جدید امید های فراوانی برای درمان بیماری سرطان بوجود آمده است.

در کنار تحولات در حوزه درمان پزشکی بیماران مبتلا به سرطان،مساله توجه به سبک زندگی ،بهداشت روانی بیماران و همسوئی خانواده با فرایند درمان از نکات بسیار مهم در درمان آنان است با انتشار و اطلاعات امید بخش جدید، نگرش ها نیز تغییر مثبتی پیدا کرده است ورفتار و عکس العمل بیماران و بستگان آنان را تحت تاثیر قرار داده است ،نکته قابل ملاحظه در ابتلاء و درمان افراد سرطانی ، شیوه مواجه با این بیماری در کنار درمان های پزشکی است، مساله خودباوری و توجه به توانمندی های انسانی ،تغییر سبک زندگی، پرهیز از استرس و تکانش های اجتماعی و خانوادگی ،ورزش، تغذیه مناسب ،عشق و محبت اعضاء خانواده به یکدیگر وتقویت باورهای دینی از جمله عوامل بسیار موثر در مقابله با سرطان و درمان آن است.

اگرچه میزان شکیبایی و توان مقابله با بیماری از سوی بیمار مهمترین عامل تاثیرگذاردر بهبودی بیمار است در کنار آن خانواده و بستگان بیمار هم نقش مهمی برای مواجه بیمار با بیماری و کاهش عوارض آن دارند ، در گفتگو هایی که ما در موسسه خیریه فرهاد در جلسات گروهی با بیماران مبتلا به سرطان زنان بی سرپرست نیازمند مبتلا به سرطان هستند داشته ایم دیدیم که بیمارانی که روحیه خوب و بهداشت روانی مناسب داشته اند بخصوص بیمارانی که خود را مسئول امورزندگی فرزندان و خانواده خود می دانند و احساس مسئولیت قوی تری دارند ،آنان که از محبت و توجه خانواده خود اطمینان خاطر بیشتری دارند وتلاش و دلبستگی آنان را برای سلامت و بهبودی خودمشاهده میکنند، در مقابله و مواجه با بیماری قوی تر و پایدار تر هستند وپی آمد های بیماری را بهترتحمل می کنند و با امیدواری و دلبستگی بسیار بیشتری به ادامه درمان خود می پردازند. این شیوه مواجه با بیماری واقعا باعث پیشرفت بهتر و درمان سریعتر این دسته از بیماران شده است.

در موسسه خیریه فرهاد ما نیز بخشی ازتلاش خود را برای تقویت این نوع نگرش و روش درمان و مقابله با بیماری قرار داده ایم ،ما با صمیمیت و با تعظیم وتقدیر از پزشکان و درمانگران بزرگوار، از بیماران مبتلا به سرطان صمیمانه استدعا داریم به تقویت باورهای دینی خود بپردازند،کاهش تنش ها و اختلافات خانوادگی راوجه همت خود قرار دهند ، در حد توان خودورزش را فراموش نکنند وبه تغذیه مناسب خود طبق نظر پزشکان محترم اهمیت بدهند وبا خوش بینی به آینده، در برنامه زندگی خود تحولی ایجاد نمایند ومطمئن باشند که سرطان درد بی درمان نیست اگر چه مسیری پر هزینه وطولانی را بایستی طی کنند . البته نقش بستگان وخانواده بیماران در تقویت روحیه ومراقبت از آنان بسیار پراهمیت است.

*مدیر اجرائی موسسه خیریه فرهاد حامی زنان بی سرپرست مبتلا به سرطان

700700