عبدالله ناصری عضو شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان و استاد مدعو علوم و تحقیقات در گفت و گو با ایسکانیوز در خصوص فعالیت های دانشگاه آزاد اسلامی گفت: دانشگاه آزاد اسلامی جدا از دانشگاه های دولتی نباید دیده شود . دانشگاه آزاد اسلامی یک دانشگاه بزرگی است که در حد و یا شاید بالاتر از دانشگاه دولتی در سطح کشور دانشجو تریبت می کند.

وی افزود: بارها گفته اند که دانشگاه آزاد یکی از نمونه های کم نظیر و بی نظیر جهانی است. به دلیل وسعت و گستردگی واحدهای آموزشی آن طبیعتا توانسته به طور طبیعی خروجی های متناسب با خود داشته و یا حتی رقابت هایی با دانشگاه های دولتی در بعضی از رشته ها و واحدها داشته باشد. این روند بسیار مطلوب است ولی در رویکرد جدید این سطح گسترش کیفی مخصوصا در رشته های علوم انسانی، که متاسفانه در دولت گذشته دانشگاه های دولتی هم گرفتارش شد، تجدید نظری شود.

عضو شورای مشورتی اصلاح طلبان با اشاره به این که آقای میرزاده یک استاد دانشگاه است و تجربه نظام آموزش عالی، تجربه مدیریت و عضویت در هیات دولت را داشته است، ادامه داد: انتظار می رود وی با توجه با اهداف اولیه اش، که تلاش می کند تا حدودی جلوی رشد کمی را بگیرد و به رشد کیفی بها بدهد را جزو کارهای مد نظر خود داشته باشد و به نظر می رسد که وی به این قضیه اهتمام دارد.

وی افزود: من به عنوان یک معلم میهمان که در دانشگاه آزاد اسلامی بیش از دو دهه هستم امیدوارم این اتفاق شکل بگیرد البته خیلی وقت ها نتیجه اش را در المپیاد و دستاوردهای پژوهشی در حوزه های علوم پایه، مهندسی یا پزشکی می بینم.

وی با اشاره به حوزه علوم انسانی گفت: این انتظار را از دانشگاه آزاد دارم که علوم انسانی به طور جدی یک ارتقای کیفی مشابه روندی که در سایر حوزه ها دیده می شود داده شود و از این جهت اتفاقا بتوان الگویی قرار بگیرد برای دانشگاه دولتی که متاسفانه حوزه علوم انسانی در دولت هشت ساله گذشته بسیار بسیار آسیب دیده و هنوز هم آثار آن آسیب در حوزه علوم انسانی دیده می شود.

عضو بنیاد باران ادامه داد: زندگی دانشجویی از آغاز تاثیرات قابل توجه در رژیم گذشته در قالب انجمن های اسلامی بسیار بسیار تاثیرگذار و مشهود بوده است. به جهت این که انجمن های اسلامی در بعضی از دانشگاه های کشور و ارتباطی که با نهادهای دیگر مانند نهادهای فرهنگی خارج از دانشگاه و حتی نهادها و گروه های سیاسی داشتند خیلی تاثیرگذار بوده، طبیعتا این روند ادامه پیدا کرده و بعد از این مدت ما یک نقطه عطفی بعد از انقلاب در جنبش دانشجویی داشتیم و آن نقش جنبش دانشجویی در شکل گیری نهضت دوم خرداد در سال 1376 است.

این فعال سیاسی با بیان اینکه تشکل های دانشجویی نقش بسیار پررنگی در گذشته داشته اند، گفت: نقش تشکل ها و جریان های دانشجویی مانند جریان دوم خرداد بسیار بسیار پررنگ بود، ولی بعد از آن به دو جهت تاثیرات جنبش دانشجویی کم شد. اول به دلیل تاثیری که جنبش دانشجویی در شکل گیری نهضت دانشجویی دوم خرداد داشت و دیگری حوادثی که در سال 88 رخ داد کم کم نقش جنبش دانشجویی کمرنگ شد. به عبارتی می شود گفت از برخی نهادها و حوزه ها به گونه ای خواستند مقابله جویی با جنبش دانشجویی کنند و در عین حال رقبایی هم برای این جنبش دانشجویی و نهادهایی هم در درون دانشگاه ها با عناوین مختلف شکل دادند.

او ادامه داد: زمانی که از تاثیر اساسی جنبش دانشجویی در کشور صحبت می کنیم در قالب تشکل هایی به نام انجمن های دانشجویی است اما بعد از این قضیه شکل گیری نهادهای موازی در درون دانشگاه ها به وجود آمد، البته نفسش را من رد نمی کنم بلکه تایید هم می کنم به شرط این که در درون دانشگاه ها با توجه به این که جنبش دانشجویی استقلال و حاشیه امن گذاشته را ندارد ؛ اگر این نهادهای موازی حرکات دانشجویی در یک موازنه از امکانات و در فعالیت های خودشان برخوردار باشند، هیچ مشکلی این تکثر ندارد.

ناصری افزود: از جهتی جنبش دانشجویی قبلا مقدار بسیار شاخصی در حوزه جامعه مدنی بود، امروز جامعه مدنی خیلی گسترده و وسیع شده و نهادهایی که می تواند هویت بخش جامعه مدنی باشند نهادهای بسیار بسیار متکثری شدند، و به طور طبیعی با تحولاتی که درعرصه تکنولوژی و جامعه سیاسی رخ داده است رقبای طبیعی دانشجویی در کنار خودش را دارد. بنابراین امروز خیلی انتظاری از جنبش دانشجویی نباید داشت اما جنبش دانشجویی یکی از شاخص های برجسته ای در پویایی و سرزمینی نظام کشور و سرزمین نظام دانشگاهی است و این واقعیت اثبات شده که در همه دنیا درون دانشگاه ها هرچه حرکت اجتماعی و سیاسی آزادتر و ثمربخش تر باشد دستاورد علمی دانشگاه هم بیشتر است بنابراین امروز تاثیرگذاری جنبش دانشجویی مثل گذشته نیست اما در عین حال جنبش ها و حرکات دانشجویی در دوران فعالیت های تحصیلی خودشان باید تاثیر می گذاشتند و این تاثیرگذاری در بیرون و درون نظام دانشگاه است.

عضو شورای مشورتی اصلاح طلبان با بیان اینکه جنبش دانشجویی امروز دیگر خواسته هایش نباید خواسته های صنفی در حد امکانات معیشتی باشد، ادامه داد: امروزه بزرگترین خواسته صنفی دانشگاه ها این است که دانشجو ببیند تا چه میزان به مطالعه او اضافه می شود این یک مطالبه صنفی و علمی است که متاسفانه در این زمینه چون سال های سال است که نظام آموزشی عالی مان به طور کلی در دانشگاه های کشور در نظام فرهنگی و آموزشی کشورمان و سیاست کلان کشورمان به سمت مدرک گرایی رفته است طبیعتا امروزه در دانشگاه دولتی و چه آزاد وجهه همت بسیاری از دانشجویان فقط برای اخذ مدرک است . بنابراین دانشجویان به ارتقای سطح علمی خیلی خوب می توانند کمک کنند؛ یعنی به عبارتی هدفی که دکتر میرزاده در روز فعالیتشان داشتند که به جای توسعه کمی به روش های کیفی فکر می کنند امروز از این نهادها و جنبش های دانشجویی بسیار بسیار می تواند مدد بگیرد و به خوبی استفاده کند.

300/302