تهران-ایسکانیوز: شعله هژبر ابراهیمی، بانی تاسیس واحد حجم در شهرداری تهران، ناهماهنگی هیات داوران در این سازمان و نبود قانون مشخص را دلیل بی برنامگی نصب آثار حجمی در سطح شهر دانست.

شعله هژبر ابراهیمی از مجسمه سازان پیشکسوت، در گفت و گو با خبرنگار ایسکانیوز گفت: درست است که مجسمه سازان پس از انقلاب پیشرفت خوبی داشته اند و در حال حاضر نیز آثار حجمی جالب توجهی در تهران جانمایی شده اما این روند می توانست بهتر و کارشناسانه تر دنبال شود.

این هنرمند مجسمه ساز با اشاره به این که شهر تهران، شهر بزرگی است و ظرفیت بسیاری برای آثار حجمی دارد، ادامه داد: دهه هفتاد و دوران حضورم در سازمان شهرداری سعی کردم بیشتر به سراغ هنرمندان پیشکسوت مجسمه سازی بروم، به طور مثال مجسمه های نادر قشقایی، ملک دادیار گروسیان، محمدعلی مددی، حسین قره گوزلو و ... که بسیاری از آن ها هویت خاصی به منطقه بخشیده اند، از این دست هستند.

هژبر ابراهیمی، در ادامه به طور صریح درباره اولویت های نصب آثار در سطح شهر تهران اظهار نظر کرد و گفت: بسیاری از مسئولان کار شاگردانشان را برای نصب در سطح شهر سفارش می کنند، البته منظورم این نیست که کار این هنرمندان جوان را زیر سوال ببرم یا این که همه آثار نصب شده ضعیف هستند اما باید در محیط شهر آثار پیشکسوتان نیز به همین میزان دیده شود.

وی با بیان اینکه پیشکسوتان مجسمه سازی فراوانی داریم که باید در اولویت قرار بگیرند، ادامه داد: این هنرمندان باید تا وقتی که هستند کارهایشان را در سطح شهر ببینند، حتی اگر می خواهیم به جوانان نیز فرصت بدهیم باید این دو جریان به موازات هم پیش رود.

هژبر ابراهیمی، به استادانی چون مشهدی زاده و معمارزاده اشاره کرد و گفت: باید بیشتر قدر هنرمندانمان را بدانیم، پدرم محمد هژبر ابراهیمی نیز یکی دیگر از این پیشکسوتان است و با این که نزدیک به 90 سال دارد هنوز توانایی و شوق اجرای کار را در او می بینم، در حال حاضر تنها یک مجسمه فلزی از او در باغ هنرمندان در معرض دید قرار دارد، واقعا جای سوال است که چرا از این هنرمندان بیشتر استفاده نمی کنیم؟

وی در ادامه با بیان اینکه هیات ژوری در سازمان زیباسازی شهرداری تهران نا هماهنگ عمل می کند، اظهار داشت: در این هیات یکپارچگی لازم وجود ندارد و همیشه بر سر انتخاب آثار کلنجار و بحث هست، البته هر کدام از این دوستان در جای خود کارشناس و کاربلد هستند اما به نظرم به هماهنگی نرسیده اند و در نتیجه برنامه مشخصی برای جانمایی آثار مختلف هنری در شهر دیده نمی شود.

این هنرمند که نبود قانون مشخص برای نظارت کارشناس بر آثار مورد بحث را از مهم ترین مشکلات در این راه می داند، ادامه داد: باید سیاست گذاری مشخصی تعریف شود و بر اساس تعریف خاصی آثار جانمایی شوند، اما در حال حاضر از هر دری سخنی گفته می شود.

وی افزود: از طرفی سازمان شهرداری و سازمان زیباسازی نیز با هم هماهنگ نیستند و قانونی وضع نشده است که آثار حجمی زیر نظر کارشناسان تایید و نصب شود، به این ترتیب سفارش کار به ارزان قیمت ترین پیشنهاد سپرده می شود و مسئولان مورد نظر اصلا به این فکر نمی کنند که هنرمند بر چه اساسی ارزش بالاتری برای کارش پیشنهاد داده است و نباید تنها بر اساس قیمت قضاوت کرد.

هژبر ابراهیمی با بیان این که کارهای بسیار ضعیفی در حومه شهر تهران چون کرج و رباط کریم نصب شده اند که به هیچ وجه نباید در محیط شهری جانمایی شده باشند، افزود: باید قانون محکمی از نصب کارهای ضعیف جلوگیری کند!

این هنرمند به خاطره ای در این مورد اشاره کرد و گفت: در زمان حضورم در شهرداری تهران، در میدان صنعت کار حجمی بسیار ضعیفی به شکل یک چرخدنده نصب شده بود که من در نقدی به وجود آن اعتراض کردم، آن زمان چون این کار از سوی اقوام مسئولان سفارش شده بود، واکنش شدیدی از سوی این مسئولان را متحمل شدم اما هنوز هم همین موضع را دارم و معتقدم نباید این روند ادامه پیدا کند.

شعله هژبر ابراهیمی در سال 54 وارد شهرداری تهران شد و در دهه هفتاد واحد حجم را در این سازمان تاسیس کرد و در مدت ده ساله خدمتش در این حوزه مکاتبات بسیاری با مجسمه سازان انجام داد و سعی کرد آثار این هنرمندان را به محیط شهر تهران آورد. مجسمه های او تا کنون در تهرانف اصفهان و کرمان نصب شده اند که مجموعه مادر و کودک این هنرمند از شاخص ترین آثار او طی سال های فعالیتش به شمار می رود.

آخرین مجسمه هژبر ابراهیمی با عنوان مادر و کودک چند ماه پیش در کرمان نصب شده است و  او در حال حاضر مشغول اتود زدن برای ساخت اثر تازه ای است که در دوسالانه مجسمه های شهری رونمایی خواهد شد، به گفته او این کار تازه در کارگاه پدری اش در کرمان ساخته می شود.