آناتولی کالتزکی در رویترز نوشت: با اینکه نظر سنجی های اخیر حاکی از پیروزی نسبی مخالفان استقلال دارد ولی هنوز هم احتمال تجزیه بریتانیا دور از ذهن نیست.اگر این اتفاق رخ دهد،بزرگترین مشکل پیش روی اقتصاددانان و سرمایه گذاران بین المللی،واحد پول ملی اسکاتلند یا دعواهای حقوقی بر سر استخراج نفت دریای شمال نیست.در مورد این معضلات بارها و بارها در محافل اقتصادی و اتاق ها فکر گفت و گو شده است.مهمترین نگرانی اقتصاددانان،آثار استقلال اسکاتلند بر اتحادیه اروپا و انگلستان است.کشوری که حتی پس از استقلال نیز رتبه ششم اقتصاد جهان را حفظ خواهد کرد.

به گزارش ایسکا نیوز، کالتزکی می نویسد: این ریسک های سیاسی را می توان به چهار سوال تقسیم کرد:استقلال اسکاتلند چه آثاری بر مدیریت سیاسی و اقتصادی بریتانیا تا 9 ماه آینده خواهد گذاشت؟چه آثاری بر انتخابات سراسری سال آینده خواهد گذاشت؟تمام این اتفاقات چه تاثیری بر روابط نه چندان حسنه بریتانیا با اتحادیه اروپا خواهد داشت؟آیا حرکت اسکاتلندی ها منبع الهامی برای دیگر اقوام تجزیه طلب اروپا خواهد شد؟

با موضوع حرکت های جدایی طلبانه در اتحادیه اروپا شروع می کنیم.اگر مردم اسکاتلند بتوانند به استقلال دست یابند،منبع الهامی خواهند شد برای دیگر اقوامی که سالها به دنبال این مهم بوده اند یا حتی برای آن جنگیده اند.به عنوان مثال اسپانیا را در نظر بگیرید.دولت مرکزی چگونه می تواند مثل گذشته خواسته های دموکراتیک مردم کاتالونیا را نادیده بگیرد.در بلژیک فلمیست های را در نظر بگیرید.این حرکت ها می تواند بر شمال ایتالیا نیز تاثیر گذارد.

به انگلستان برگردیم.اگر انتخابات پنج شنبه به نفع طرفداران جدایی به پایان برسد،پیچیدگی های سیاسی در داخل بریتانیا بیشتر خواهد شد.دیوید کامرون باید مسئولیت تمام و کمال این استقلال و آثار پس از آن را بر عهده گیرد.فراموش نکنیم که دیوید کامرون اولین کسی بود که تصمیم گرفت به مردم اسکاتلند حق انتخاب دهد عضو بریتانیا باشند یا مستقل شوند.حزب ملی اسکاتلند حتی پیشنهاد افزایش اختیارات حکومت محلی را داد،ولی دولت با آن مخالفت ورزید.دولت به این نیز اکتفا نکرد و با کاهش سن رای دهندگان از 18 سال به 16 سال موافقت کرد.

با درنظر گرفتن تمام این مسائل،به علاوه عدم محبوبیت کامرون در میان شاخه قدرتمند ضد اروپایی حزب محافظه کار،احتمال می رود پس از استقلال اسکاتلند،نخست وزیر با حجم عظیمی از درخواست ها و فشار برای استعفا مواجه شود.

حزب محافظه کار سابقه دور درازی در پشت کردن به رهبرانش دارد.در سپتامبر سال 1990 هیچ کس حتی تصور نمی کرد مارگارت تاچر قابل شکست باشد،با این حال سه ماه پس از آن دیگر اثری از تاچر در صحنه سیاسی انگلیس نبود.چه کامرون استعفا دهد،چه این کار را نکند.دولت بریتانیا تا زمان انتخابات سراسری نه ماه دیگر،شباهتی به یک دولت کارامد نخواهد داشت.تمام بحث ها در انگلستان معطوف به استقلال اسکاتلند و آثار ان بر زندگی روزمره مردم خواهد بود.

طبق گفته "جرمی هیوود"مدیر خدمات رفاهی انگلستان،دولت هیچ گونه اقدامی برای جلوگیری یا حتی مواجه با استقلال اسکاتلند انجام نداده است.با این وجود تصور اینکه ائتلاف حاضر در دولت بتواند سال 2015 نیز پیروز انتخابات شود،بسیار سخت است.به خصوص به دلیل احساس شکست ملی مردم بریتانیا به دلیل پشت کردن اسکاتلند به آرمان های بریتانیا.

احتمال تشکیل دولت به رهبری حزب کارگر در سال آینده،چیزی بین 70 تا 80 درصد است.احتمال قدرت گرفتن حزب کارگر زنگ خطری برای مهاجران و سرمایه گذاران خارجی است. رهبران حزب قول افزایش مالیات ها را داده اند.اقدامی که می تواند فعالیت های اقتصادی در لندن را به لرزه بیاندازد و نگرانی را در دل مهاجرانی بیاندازد که بریتانیا را همواره به عنوان سرزمینی می دیدند که در آن از پرداخت مالیات های سنگین معاف هستند.

برای اینکه بدانید اوضاع چه قدر بهم ریخته خواهد شد، این نکته را در نظر بگیرید.انتخابات سراسری در سال 2015 برگزار خواهد شد و حزب کارگر به احتمال خیلی زیاد پیروز میدان خواهد شد.نمایندگان اسکاتلند از حزب کارگر حمایت می کنند و این نمایندگان در سال 2016 بریتانیا را ترک خواهند کرد. بحرانی سیاسی برای دولت کارگر غیر قابل اجتناب خواهد بود.حزب کارگر خواهان یک انتخابات سراسری در سال 2016 و پس از استقلال اسکاتلند در مارس 2016 خواهد شد.این به معنای دو سال بی اعتمادی مردم به سیستم،بی اطمینانی سرمایه گذاران به اقتصاد و بحران های سیاسی خواهد بود.اطمینان داشته باشید که در انتخابات سال 2016،حزب کارگر حکومت را به حزب محافظه کار تقدیم خواهد کرد.از آنجاییکه دیگر نمایندگان اسکاتلند برای حمایت از حزب کارگر وجود ندارند.در همین زمان تلاش های حزب محافظه کار برای خروج از اتحادیه اروپا آغاز می شود.

پس از همه این تفاسیر می رسیم به سوال اروپایی.اگر اسکاتلند به استقلال برسد،حزب محافظه کار می تواند از در اختیار داشتن "وست مینیستر" اطمینان داشته باشد.از آنجا که تمام 59 نماینده اسکاتلند که فقط یکی از انها عضو حزب محافظه کار است از صحنه سیاست کنار می روند.در آن زمان یان حزب می تواند به سمت هدف اصلی خود،یعنی گسترش یوروفوبیا(ترس از اتحادیه اروپا) در میان مردم بپردازد.عضای این حزب از همین الان نیز بحث مذاکره در خصوص شرایط عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا را پیش کشده اند و قول داده اند شرایط را برای برگزاری یک رفراندوم عمومی به منظور عضویت یا عدم عضویت در اتحادیه اروپا در سال 2017 فراهم سازند.

اکثریت مردم بریتانیا بدون حضور اسکاتلند،خواهان تغییر شرایط عضویت این کشور در اتحادیه اروپا خواهند بود.شرایطی که به احتمال خیلی زیاد توسط بروکسل،پاریس و برلین رد خواهد شد.خیلی ساده بخواهم بگویم.جدایی اسکاتلند از بریتانیا.اولین حلقه از یک زنجیر است که در نهایت به جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا ختم خواهد شد.