بهمن فروتن

مدرس فدراسیون فوتبال آلمان

استقلال با پرس در یک سوم حریف کار را شروع کرد و خیلی سریع و دقیقه 4 به اولین شانس بازی رسید. تا دقیقه 6 استقلال سرعت خوبی به بازی داد و روی یک اشتباه فردی مثل بازی قبل با نفت می رفت که گل اول را دریافت کند. تاکتیک اتخاذ شده از طرف تیم فولاد عبارت بود از یک بازی بسته در دفاع و تکیه بر ضد حمله در زمان تصاحب توپ در درگیری‌های نفر به نفر و یا اشتباهات فردی حریف. استقلال هوشمندانه در زمان از دست دادن توپ، بازگشت سریع از حمله به دفاع را انجام می‌داد و به این شکل تاکتیک اتخاذ شده حریف را خنثی می کرد. تا دقیقه 15 فولاد هیچ گونه عکس العمل مثبتی مقابل حریف نشان نداد به جز یک مورد که دست به حفظ توپ زد تا با مالکیت آن از زیر فشار پرس استقلال درآید و با خسته کردن بازیکنان حریف، پرس پر زور آنها را بشکند تا بتواند تهاجم مستمر این تیم را کاهش دهد.

تا دقیقه 23 فولاد هیچ نوع بازیسازی در دفاع انجام نداد و در روزی که بازیکنان استقلال در کارهای دفاعی بی‌نهایت خوب کار می کردند،دست به یک بازی پنجاه پنچاه می زند و توپ را توسط داروازه بان و مدافعان  مستقیم به زمین حریف می‌فرستد و آن را به پرس استقلالی ها تحویل می دهد. استقلالی‌ها تا دقیقه 28 از شانس‌های پر تعدادی که به وجود آوردند، هیچ استفاده‌ای نبردند و در یک غافلگیری درهمان دقیقه 28، حریف شان نشان داد که آنها هم دست کمی از همتاهای شان ندارند. با این تفاوت که استقلالی ها شانس های زیادی را از دست می دهند و انها شانس های کمی را.

توضیح: دقیقه 28 دفاع استقلال منفعلانه در محوطه جریمه می ایستد و به کنترل و شوت حریف به دروازده نگاه می کند؛ گل فولاد باید در همین دقیقه 28 زده می شد ولی چون بد زده شد، توپ در دست فروزانی که وسط دروازه ایستاده بود، قرار گرفت.

دقایق 29 و30 استقلال به دوشانس دیگر دست پیدا می کند که برای چندین و چندمین بار به را حتی آنها را از دست می دهد. کم کم وقتی فولاد  حداقل 3 گل مسلم را نمی خورد، به تدارک حمله می پردازد که خطرساز هم می شود.

دقیقه 61 پس از یک ضربه ایستگاهی برای استقلال ، بازیکنان فولاد صاحب توپ می شوند و دست به یک ضد حمله می زنند و درحالت سه مقابل دو نشان می دهند که اینکاره نیستند. استقلالی ها به سرعت می رسند و تجمع لازم را مقابل دروازه به وجود می‌آورند. دقیقه 70 بازیکنان استقلال با یک برگشت سریع بسیار خوب با خنثی کردن ضدحمله حریف نشان می دهند که فوتبال مدرن را یاد گرفته اند و می توانند آن را اجرا کنند. باز هم شانس مسلم دیگری برای استقلال با بی دقتی تمام از دست می رود. دقیقه 80 میلاد فخرالدینی در محوطه جریمه صاحب شانس دیگری می شود که به نتیجه نمی رسد. البته این شانس حاصل صحیح‌ترین حمله استقلالی‌ها به دروازه فولاد بود. بالاخره همان طور که قانون فوتبال نوشته شده است، گل فولاد به ثمر می‌رسد؛ اگر گل نزنی، گل میخوری. (استقلال 7 گل نزد تا یک گل بخورد و ببازد.)

دقیقه 83 در پی یک ضربه ایستگاهی و به سان فتوکپی موقعیت دقیقه 28 نزد فولادی ها احتمالا یکی از بازیکنان اشتباه می کند و درست به توپ ضربه می زند تا این تیم بازی را از استقلال ببرد. عملکرد بازیکنان استقلال در دقیقه 83 مشابه عملکردشان در دقیقه 28 بازی بود؛ هاج و واج، مانند مجسمه ایستادن و پرس نکردن حریف در محوطه جریمه.

استقلال وقتی گل خورد اصطلاحا می شود گفت که بیدار شد، به زبان فوتبال، تغییر آهنگ داد،شش دقیقه طولانی حاصل این تغییر آهنگ بود که اگر با دقت همراه می شد، شاید این تیم می توانست نتیجه را تغییر دهد.

استقلال این فصل با هدف قهرمانی لیگ را شروع کرده است، سوال این است که آیا تیمی که می‌خواهد قهرمان شود، در طول 94 دقیقه بازی فقط یک بار باید تغییر آهنگ داده باشد؟ قاعدتا تیم ها برای بردن در هر بازی، حداقل شش بار تغییر آهنگ می دهند و آنقدر سرعت بازی و کوبندگی آن را بالا می برند که حریف ناخواسته مرتکب اشتباه می شود. استقلال در بازی مقابل فولاد نشان داد که خوب و سریع از حمله به دفاع جمع می شود، پس چرا این تیم از تغییر آهنگ یعنی سریع کردن بازی و کوبیدن محوطه جریمه حریف می‌هراسد؟ در حقیقت این تیم فاقد سرعت و کوبندگی در محوطه جریمه در هر دو زیر سیستم دفاع و حمله است. وقتی توپ به محوطه جریمه، چه در دفاع و چه در حمله می رسد، بازیکنان، سرعت و کوبندگی خود را از دست می دهند. در واقع هیچ نوع پرس توپ و بازیکن در این دو محوطه از جانب بازیکنان استقلال دیده نمی شود.

فولادی ها برای تکرار قهرمانی پا به میدان گذاشته‎اند. یکی از نکات مثبت این تیم صبرو حوصله ای است که اسکوچیچ به بازیکنان یاد داده است اما صبر و حوصله و استحکام روحی و روانی زمان به کار می آید که تیم مقابل پنج شش شانس مسلم در یک نیمه نداشته باشد. درست که این عمل در بازی با استقلال نتیجه بخش بود. به این دلیل که حریف موقعیت های فراوانی به دست آمده را مثل آب خوردن از دست می داد ولی در هیمن ایران تیم هایی هستند که از موقعیت هایشان به این سادگی نمی گذند. آن وقت صبر و حوصله تنها تیم را به قهرمانی نخواهد رساند. فولادی ها برای موفقیت باید با نگاهی کاملا انتقادی به این سه امتیاز بنگرند و با آنالیز صحیح بازیکنان را بیدارکنند.

در مجموع بازیکنان دو تیم بیش از یک دوجین گل نزدند. در سطح بین المللی این گل نزدن ها نشان بی کیفیتی برای بازیکنان به ارمغان می آورد. شاید با تمرکز و دقت بیشتر بشود در آینده نیمی از آنها را به گل تبدیل کرد.

در استقلال آندرانیک تیموریان و آرش برهانی از بهترین ها بودند و جای تعجب دارد که هر دو بازیکن تعویض شدند؛ جاسم کرار یک هافبک توپ نگهدار است. او با کند کردن بازی برای همبازی هایش این فرصت را به وجود می آورد که به خط حمله اضافه شوند . شاید بد نباشد تا رسیدن کرار، آندرانیک به جای سرعت بخشیدن به بازی، توپ نگهدار شود. او با تجربه ای که دارد، مطمئنا از پس این کار برخواهد آمد چون در حال حاضر استقلال هیچ هافبک توپ نگهدار در مرکز زمین ندارد. نزد فولادی ها هم قاسم چاگو و اسماعیل شریفات بیشتر دیده شدند اما در مجموع بازیکنان هر دو تیم با آنچه که در این بازی ارائه دادند در حد تیم های قهرمان ظاهر نشدند شاید در آینده این اتفاق بیافتد.