رأی الیوم در سرمقاله خود نوشت:آزادسازی 49 دیپلمات ترکیه و اعضای خانواده شان از جمله سرکنسول موصل ابهامات زیادی دارد. در حالی که "رجب طیب اردوغان" رئیس جمهور ترکیه تاکید کرد که آزاد سازی این افراد از طریق کماندوهای یگان های وابسته به سرویس اطلاعات ترکیه صورت گرفت؛ "احمد داوود اوغلو" نخست وزیر ترکیه گفت: شهروندان خود را در سلامت کامل پس گرفته و به ترکیه بازگرداندیم بدون اینکه در مورد عملیات بازپس گیری این افراد چیزی بگوید.

به گزارش ایسکا نیوز، رای الیوم می نویسد:دولت اسلامی شام و عراق که سه ماه پیش این افراد را به اسارت گرفت، سکوت محض اختیار کرد و هیچ بیانیه ای در مورد روند آزادسازی این افراد چه پس از مذاکرات صادر نکرد اما این سکوت در هر شرایطی زیاد دوام نخواهد آورد.

به معنای دیگر، اگر آزادسازی این افراد از طریق عملیات اطلاعاتی نظامی بوده بنابراین دولت اسلامی شام و عراق حتما انتقام خواهد گرفت و ترکیه بعید نیست که در همین زمان از مخالفت با پیوستن به ائتلاف جدید امریکا مبنی بر تضعیف داعش منصرف شود چرا که عامل اصلی که مانع پیوستن ترکیه به این ائتلاف می شد خطری بود که جان دیپلمات های آن را تهدید می کرد.

ترکیه از این می ترسید که دیپلمات هایش مانند روزنامه نگاران امریکایی در مقابل دوربین ها سربریده شوند چرا که امریکا اعلام بمباران هوایی به پایگاه های داعش را کرده بود و "دیوید هینز" امدادگر انگلیسی نیز به دلیل حمایت مقامات انگلیسی از نیروهای پیشمرگه کرد با سلاح های جدید سربریده شد.

"چاوش اوغلو" وزیر خارجه ترکیه که به عنوان نماینده کشورش در نشست جده به ریاست "جان کری" وزیر خارجه امریکا با حضور 11 وزیر خارجه با هدف هماهنگی عملیات نظامی برای نابودی دولت اسلامی شام و عراق شرکت کرد از امضای بیانیه پایانی این نشست خودداری کرد و دولت ترکیه کلا از پیوستن به این ائتلاف دوری کرد و تاکنون به هواپیماهای امریکا اجازه استفاده از پایگاه هوایی "انجیرلیک" برای ضربه زدن به پایگاه های داعش را نداده است. این موضوع امریکا را مجبور به استفاده از پایگاه های العیدید امریکا در قطر کرد و هواپیماهای جنگی فرانسه نیز از پایگاه الظفره در ابوظبی پرواز کردند.

دولت اسلامی شام و عراق باید بر حفظ روابط مستحکم خود با ترکیه حریص باشد و آرامگاه سلیمان پاشا را همانند آرامگاه های دیگر در عراق و سوریه تخریب نکند. پاداش مقامات ترکیه بر موضع خود در مخالفت با پیوستن به ائتلاف امریکا آزادسازی گروگان های ترک بود.

سخت است که باور کنیم عملیات اطلاعتی ترکیه با استفاده از سلاح و مواد منفجره 49 گروگان خود را بدون حتی ریختن یک قطره خون آزاد کردند به ویژه که ما در اینجا از گروه جهادی وحشی خویی سخن می گوییم که در برابر آن شهرها و روستاهای کرد در شمال سوریه و شهرها و روستاهای عراق و سوریه مثل موصل، رقه، دیرالزور و تکریت سقوط کردند.

مخالفت ترکیه با پیوستن به ائتلاف جدید امریکا به حکمت و عقل گرایی آن برمی گردد و ما را به یاد موضع مشابه ترکیه می اندازد که پارلمان آن از پیوستن به ائتلاف امریکا در حمله به عراق در 2003 مخالفت کرد و اجازه به کار گیری اراضی ترکیه در این حمله را به امریکا نداد.

درست است که روابط ترکیه با امریکا به علت این مخالفت برای اولین بار تیره شد اما آن در بار دوم پرتنش تر شد چرا که ترکیه با اینکه به عنوان یکی از اعضای پیمان ناتو و یکی از پرطرفدارترین معارضان سوری به شمار می آید اما از پیوستن به این ائتلاف خودداری کرد و این نشان دهنده روابط بد آن با اقلیم کردستان عراق است زیرا ترکیه برای نجات اقلیم زمانی که دولت اسلامی شام و عراق به نزدیکی 30 کیلومتری اربیل رسیده بود، اقدامی نکرد.

آنچه در حال حاضر برای اردوغان مهم است، حفظ امنیت شهروندان و کشورش و عدم انتقال بحران ها به شهرها و مکان های ساحلی آن است و به هر شیوه ای که گروگان های ترکیه از دست دولت اسلامی شام و عراق آزاد شده باشند، این آزادی محبوبیت اردوغان و حزب عدالت و توسعه او را دوچندان می کند.