به گزارش ایسکانیوز از روابط عمومی فیلم، دکتر علی انتظاری استاد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی بعد از دیدن فیلم «سوء تفاهم» با اشاره به چارچوب بندی سناریوی فیلم گفت: فیلم خوبی بود، چون بر مبنای یک تحلیل نظری شکل گرفته بود و بر خلاف فیلم هایی که فقط طرح مسأله می کنند، یک سازمان تئوریک پشت فیلم بود. البته اگر انسان بخواهد به خوبی این فیلم را تحلیل کند باید چند بار آن را ببیند، زیرا وقتی انتهای فیلم گره گشایی می شود، شاید اگر دوباره فیلم را ببیند با نگاه دیگری سکانس های مختلف را در ذهن خود تحلیل کند.

وی با اشاره به حضور «فراواقعیت» به عنوان یکی از مسائل مهم ادبیات جامعه شناسی در شکل گیری فرآیند فیلم اظهار داشت: فیلم «سوء تفاهم» به گونه ای بود که می خواست تداخل تصویر واقعیت از واقعیت را برای مخاطب به تصویر بکشد و نشان دهد که چقدر سینما، همان متن واقعی زندگی مردم است و در واقع ارتباط سینما و واقعیت را نشان می داد.

انتظاری ادامه داد: این همان حرفی است که جامعه شناسان بیان می کنند و می گویند واقعیت برساخت اجتماعی است و آن تصویری که از واقعیت اجتماعی داریم. به عبارت دیگر «عدالت» خیلی مهم نیست، بلکه احساس عدالت است که نقش ایفا می کند و در جامعه تأثیر گذار است.

این استاد جامعه شناسی دانشگاه به نقد مناسبات قدرت در فیلم اشاره کرد و اظهار داشت: از طرف دیگر می بینیم کسی که در فیلم گرداننده ماجرا است به جای اینکه کارگردان باشد، رئیس است. پس فیلم به مناسبات قدرت طعنه می زند و به گونه ای بازنمود مناسبات قدرت را نشان می دهد. به نظر من یک تحلیل «چپ» نیز در پشت فیلم قرار دارد زیرا در پایان فیلم نشان داده می شود که مناسبات پولی و مالی است که همه مسائل را سامان می دهد.

وی در انتها در پاسخ به سوالی مبنی بر نمونه های مشابه فیلم های اندیشه ای و فلسفی در سینمای ایران گفت: خود آقای معتمدی پیش از این کارهایی در این حوزه داشته است. ولی غیر از کار آقای معتمدی کمتر کاری را دیده ام که تحلیل نظری پشت فیلم باشد و بر اساس آن تحلیل نظری، سناریوی فیلم طراحی شده باشد.

502