پروین پرتوی در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز در زمینه الگوهای سنتی آموزشی در دانشگاهها گفت: بحث بازنگری دروس و ضرورت آن برای دانشگاهها واجب است، در حال حاضر برخی از دانشگاههای کشور نسبت به بازنگری دروس متعهدانهتر عمل میکنند. هر 5 سال یکبار باید واحدهای دورس مختلف مورد ارزیابی و بازنگری قرار گیرد، در غیر این صورت اجازه نمیدهند گروه مشخص استاد و دانشجو جذب کند، خوشبختانه این نظارتهای بسیار خوبی است که در راستای بهروزرسانی دروس در دانشگاهها انجام میشود.
وی ادامه داد: همان طور که میدانید بهروز بودن در حوزه علمی از جمله ضروریات محسوب میشود همچنین اطلاعات برخی از علوم و رشتهها در حال تغییر است، سیستم علم هر چند سال یکبار دستخوش تغییر و تحولات اساسی خواهد شد. در صورتی که بخواهیم با الگوهای 15-10 سال قبل دانشجو تربیت کنیم، خود دانشجو نیز با توجه به سیستم اطلاعاتی وسیعی که در اختیار دارد میتواند تفاوتهای آموزشهایی که در دانشگاه فرا میگیرد را با آموزشهای جهان دریابد.
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر گفت: وزارت علوم طی چند سال گذشته طرح بازنگری جامع دروس را اعلام کرد، این طرح فعال شد و برخی از رشتههای دانشگاه هنر نیز بر اساس این طرح مورد ارزیابی و بازنگری قرار گرفتند. این اقدام به آرامی در حال اجرا شدن است اما این اقدام میتواند از سوی معاونت آموزشی وزارت علوم با جدیت بیشتری پیگیری شود.
وی با اشاره به سیاستگذاری پذیرشرشتهها در کنکور گفت: یک حلقه مفقوده در زمینه سیاستگذاری پذیرش رشتهها و نیاز جامعه در کشور وجود دارد. من یک سال پیش مقالهای در حوزه ارتباط بین بخش دولتی، خصوصی و دانشگاه در کشور ژاپن نوشتم، این چرخه میان بخشهایی که پیشتر به آن اشاره شد، بسیار فعال است. بخش خصوصی بر اساس برنامههایی که مدنظر دارند، برای 5 و 10 سال آینده خود، نیاز به مشاغل و تخصصها را به دولت اعلام میکنند. دولت نیز در مقابل، درخواست بخش خصوصی را به دانشگاهها منتقل میکند.
پرتوی اظهار کرد: دانشگاهها در برنامهریزی آموزش خود، تقاضا محور عمل میکنند یعنی براساس تقاضای بازار، نیروی انسانی تربیت میکنند بنابراین ممکن است در برخی رشتههای خاص پذیرش دانشجو داشته باشند و سال بعد، در همان رشته پذیرش دانشجو به صفر برسد زیرا تقاضای کار برای آن رشته در بازار وجود ندارد.
وی بیان کرد: دانشگاههای کشور ژاپن از همان ابتدا که دانشجو پذیرش میکنند، کاملا تکلیف دانشجو مشخص است که برای کدام شغل تربیت میشود و در کدام شرکت یا ارگان جذب خواهد شد. در واقع یک سیکل مشخص میان بخش خصوصی، دولتی و دانشگاه وجود دارد. در حاضر حاضر نیاز اقتصاد در جامعه وجود دارد اما بخش خصوصی ما آنطور که باید نمیتواند به طور قوی این سیکل را به حرکت درآورد و در زمینه ارائه اعلام مشاغل 5 سال آینده خود فعال باشد. در همین راستا میتوان از مدلهای کشورهایی مانند ژاپن الگو گرفت که توانستهاند به صورت هدفمند، نیرو تربیت کنند.
عضو اسبق کمیته ارزیابی عملکرد دانشگاهها در وزارت علوم افزود: موضوعی که پیشتر به آن اشاره شد، تنها مختص کشور ژاپن نیست؛ کشورهای پیشرفته لیستی از مشاغل مورد نظر خود را تهیه کردهاند و بر اساس آن مهاجر و دانشجو را پذیرش میکنند، این امر بیانگر چشمانداز این کشور است که مشاغل 5 سال آینده خود را مد نظر قرار دادهاند و دانشجویان را بر اساس آن، در رشتههای مورد نیاز خود جذب میکنند. این امر از هدر رفتن سرمایه انسانی جلوگیری خواهد کرد.
وی اضافه کرد: تصور کنید اگر دانشجویی بخواهد در رشته حقوق تحصیل کند، تا چهاندازهای باید سختی بکشد که در کنکور قبول شود. در درجه دوم هزینههای بسیاری شامل حال خانواده این فرد خواهد شد تا فرزندشان در دانشگاه تحصیل کند و پس از فارغالتحصیلی دانشجو، بازار کار مناسبی برای آن وجود نداشته باشد.
وی تاکید کرد: تربیت نیرو بر اساس نیاز جامعه، از هدر رفتن نیروی انسانی جلوگیری خواهد کرد، فرض کنید دولت برای یک کودک از زمان تولد تا جوانی، تا چه اندازهای باید هزینه کند. فرض کنید این دانشجو پس از فارغالتحصیلی، نتواند در بازار کار مشغول شود طبیعتا این سرمایه انسانی و اجتماعی در کشور راکد میماند، این امر ضرر بزرگی برای کشور به شمار میرود.
انتهای پیام/