گروه دانشگاه ایسکانیوز؛ مسعود کیخا: مجلس را دریابیم؛ آری مجلس در راس امور است اما اگر مردم بخواهند. این مجلس و مجلس‌نشینان توانایی بودن در راس امور را ندارند؛ توانایی تصمیم‌گیری‌های کلان و اساسی برای مردم و کشور را ندارند؛ چون تخصص لازم را برای اینکار ندارند و مقصر اصلی همه اینها انتخاب‌کنندگان هستند.
تهران و چند شهر بزرگ دیگر مثل قم و مشهد تکلیفشان روشن است؛ جناح‌های مختلف سیاسی لیست ارائه می‌دهند و مردم طبق سلایق سیاسی به ناچار یا از روی تمایل به لیست جناح سیاسی مورد علاقه خود رای می‌دهند؛ اما وضعیت در برخی استانها و شهرستان‌ها بسیار وخیم است و با این وضعیت قرن‌ها هم بگذرد نه افراد شایسته بر کرسی‌های مجلس تکیه می‌زنند٬ نه مردم می‌توانند به وکلایشان امیدوار باشند. متاسفانه در انتخابات‌های شورای شهر و مجلس شورای اسلامی سنت بر عقلانیت پیشی می‌گیرد و شایسته‌سالاری حلقه مفقوده‌ای شده است در میان بازی‌های طایفه‌ای و مذهبی.
از شهر و استان خودم مثال می‌زنم سیستان و بلوچستان؛ چند مدتی است که برخی کاندیداهای مجلس شهرهای این استان را در فضای مجازی دنبال می‌کنم؛ همه آنها جلسات متعددی با طوایف مختلف می‌گذارند و اتفاقاً این راه و روش سنتی جوابگوست. هرکس بتواند بهتر دل سران طوایف را به دست بیاورد؛ رای آن طایفه را از آن خود کرده است؛ چون‌وچرای اینکار محل بحث نیست آنچه اهمیت دارد این است که باید مردم زمانی تصمیم بگیرند دست از این نوع انتخاب بردارند؛ انتخاب کورکورانه و از سر اطاعت از بزرگ فامیل٬ طایفه یا مذهبشان.
ماجرای این استان و آن استان نیست تنها بحث مردم یک استان نیست؛ بسیاری از شهرها و استانهای کشور که هنوز پیوندهای طایفه‌ای و فامیلی و مذهبی در آن پابرجاست همین اتفاق رقم می‌خورد؛ قدرتمندان و بزرگان در پشت پرده انتخاب می‌کنند و مردم هم به بزرگشان اعتماد کرده و پروسه انتخابات شکل می‌گیرد. پروسه‌ای که مورد علاقه گروه قدرت است؛ چرا که در این تسلسل هیچ غیری وارد نمی‌شود و توان رقابت وجود ندارد. البته نمی‌توان مطلق سخن گفت و هستند مردمی که با تدبیر و از روی معیارهای خود شایسته‌گزینی می‌کنند.
پیوندهای سنتی سرجای خود بسیار خوب است و نه می‌توان آن را به‌طور کامل در ضدیت با عقلانیت قرار داد و حتی در این مقال قصد نقد یا خدشه به این موضوع نیست موضوع لزوم سبقت عقلانیت بر سنت در انتخابات است.
در برخی استانها قومیت تعیین کننده قدرت و انتخاب نماینده است؛ برخی استانها مذهب و برخی دیگر هم طایفه. انتخاب‌هایی که به مجلس ضربه زده و بازهم می‌زند؛ مجلسی که نمایندگانش باید از حقوق همه مردم حوزه انتخابیه و حتی کشور دفاع کنند.
البته مقصر اصلی شکل‌گیری و تداوم این پروسه صدا و سیما و جنبش‌های دانشجویی هستند. اگر صدا وسیما همانطور که نزدیک‌انتخابات برای ایجاد شور و نشاط جهت افزایش مشارکت؛ برنامه‌های متعدد می‌گذارد در فاصله چهار سال بین انتخابات خیلی صریح عملکرد هر نماینده را از زبان مردم همان حوزه انتخابیه شفاف به تصویر بکشد و بجای صرف ایجاد مشارکت؛ فرهنگ حقیقی انتخابات را در بین مردم رواج دهد؛ اگر جنبش دانشجویی با تریبونهایی که در اختیار دارد مردم را آگاه سازد و نمایندگان را به چالش بکشند؛ تخصص و کارآمدی نمایندگان ملت آرزوی دست‌نیافتنی نمی‌شود و می‌توان امید داشت عقلانیت انتخاباتی بر سنت اطاعت حکمفرما خواهد شد.
انتهای پیام/
