وضعیت دانشگاه های جهان در بحران کرونا

همه گیری بیماری کووید-19 جهان را دست خوش تغییرات زیادی کرده است که دانشگاه ها و سطوح آموزشی نیز از این امر مستثنی نیستند. در این بین با آماده بودن دانشگاه ها غلبه بر چالش ها آسانتر خواهند بود. در این گزارش بناداریم تا وضعیت آموزشی دانشگاه‌های جهان را بررسی کنیم.

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، حدود یک و نیم میلیارد جوان و کودک، که تقریباً 90درصد از جمعیت دانشجویی-دانش آموزی جهان را تشکیل می دهند تحت تأثیر شیوع بیماری کرونا ویروس قرار دارند.

در این بین دانشگاه ها با چالش هایی مواجه هستند. از طرفی آن ها همچنین با دولت، خدمات درمانی و جوامع محلی همکاری می کنند. هماهنگی پروژه هایی با هدف کشف واکسن یا بهبود آزمایش، تهیه تجهیزات تخصصی و یا ایجاد درک نحوه شیوع ویروس برخی از نمونه‌های کمک دانشگاه ها به جوامع است.

در ادامه به بررسی اوضاع در دانشگاه های برخی از کشورها می‌پردازیم:

انگلستان

شیوع ویروس کرونا در انگلستان نیز مانند بسیاری از کشورهای اروپایی باعث مشکلات عدیده ای شد. به طوری که «Michelle Donelan» وزیر دانشگاه این کشور مکث دو هفته ای برای دانشگاه ها را تعیین کرده تا در مورد آن ها تصمیم گیری شود و به دانشجویان اعلام شد امتحانات ماه می و ژوئن لغو و در مورد روند پذیرش دانشگاه اطلاع رسانی خواهد شد.

دولت انگلستان به دانشگاه‌های این کشور اعلام کرد که در مورد روند پذیرش سال تحصیلی 2021 اقدامات لازم را انجام دهد. خروج این کشور از اتحادیه اروپا نیز روند پذیرش دانشجویان را با چالش هایی رو به رو کرده که وضعیت کنونی گسترش ویروس مزید بر علت شده است.

برخی از دانشگاه ها با وجود گسترش کووید-19 از طریق واقعیت مجازی هنوز هم امکان بازدید را برای دانشجویان فراهم کرده اند. به لطف تورهای واقعیت مجازی در این دانشگاه ها دانشجویان از هر نقطه جهان می تواند از چندین دانشگاه خارجی در قاره های مختلف بازدید کنند.

دانشگاه هایی مانند بریستول، کالج پادشاهی لندن، کاردیف، اکستر، هاروارد، دانشگاه کینگ لندن، آکسفورد و دیگر دانشگاه های انگلستان این ویژگی را برای دانشجویان فراهم کرده اند.

بسیاری از دانشجویان پزشکی این کشور نیز به کمک کادر درمان رفته اند. «آلیستر جارویس» رئیس اجرایی دانشگاه های انگلیس اعلام کرد که هزاران دانشجو از 35 دانشگاه انگلستان تصمیم به پیوستن به کارکنان خط مقدم مبارزه با کرونا گرفته اند.

دانشگاه های این کشور به دنبال آموزش از راه دور هستند وزیر دانشگاه انگلیس اعلام کرد که این بخش در حال حاضر تلاش زیادی برای تهیه ابزار یادگیری در شرایط تابستان و پاییز انجام می دهد و دانش آموزان در صورت دریافت یادگیری و پشتیبانی کافی آنلاین، نباید انتظار بازپرداخت هزینه های خود را داشته باشند.

آمریکا

اما دانشجویان دانشگاه در ایالات متحده چگونه با شیوع COVID-19 مقابله می کنند؟

این دانشگاه ها کلاس های حضوری خود را به حالت آموزش آنلاین پیش بردند با این حال امتحانات آنان به تعویق افتاده است تا اساتید و دانشجویان بتوانند با قالب جدید سازگار شوند.

برای مثال دابشگاه اوهایو اعلام کرد که همه کارها آنلاین خواهد بود و دانشجو از طریق کنفرانس ویدئویی با معلم خود در ارتباط است. تمامی امکانات این دانشگاه تعطیل شده است.

«پیتر لینکولن» که یکی از دانشجویان دانشگاه اوهایو است از مشاهدات خود اینگونه می گوید:« به فروشگاه می روید و بسیاری از قفسه ها خالی هستند. خیابان های همیشه شلوغ خلوت شده است. ما نمی توانیم به ورزشگاه یا حتی برخی مکان های عمومی برویم. لینکلن گفت ، بسیاری از دانشجویان محلی برای همراهی با خانواده خود به خانه رفته اند.»

این دانشجو گفت: «سایر داشنگاه ها در حال مبارزه با این بیماری هستند. برخی حتی ترم را به طور کلی لغو کرده اند. اگر این بیماری همه گیر تا تابستان و پاییز ادامه یابد، دانشگاه های سراسر جهان باید تصمیمات سختی در مورد دانشگاهیان خود بگیرند. »

استرالیا

دانشگاه های استرالیا نیز دوره های خود را به صورت آنلاین برگزار می کنند برای مثال دانشگاه گریفیث در جهت کمک به دانشجویان با وضعیت مالی ضعیف، اعلام کرد که به آن ها وام داده می شود تا لپ تاپ تهیه کرده و در دوره های آنلاین شرکت کنند.

کانادا

از آنجا که وضعیت دانشگاه های کانادا به دلیل بیماری همه گیر COVID-19 به یادگیری آنلاین تغییر کرده اند، بخش مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) شرایط دانشجویان بین المللی را که متقاضی مجوز کار پس از فارغ التحصیلی هستند (PGWP) تغییر داده است.

بر اساس این شرایط دانشجویان بین المللی که برنامه خود را در یک دانشگاه کانادا از طریق دوره های آنلاین شروع می کنند پس از اتمام تحصیل می توانند برای PGWP درخواست کنند.(قبل از این بیماری همه گیر چنین امکانی وجود نداشت)

دولت کانادا اظهار کرد که به رغم ممنوعیت های سفر، آنها هنوز هم به دانشجویان بین المللی اجازه می دهند برای شروع تحصیل وارد کانادا شوند، مشروط بر اینکه آنها به مدت 14 روز پس از ورود قرنطینه شوند. با این حال، بسیاری از دانشجویان بین المللی به دلیل محدودیت های مسافرتی در کشور خود، هنوز قادر به انجام این کار نیستند.

این دانشجویان هنوز هم می توانند دوره های خود را تقریباً از هر کجا که باشند شروع کنند و هنوز هم واجد شرایط درخواست PGWP هستند. آنها همچنین می توانند نیمی از برنامه خود را از خارج از کانادا تکمیل کنند.

آسیا

در آسیا نیز بیشتر دانشگاهها دوره های خود را به صورت آنلاین برگزار می کنند.

دانشگاه دهلی (DU) در نظر دارد تمام مراحل پذیرش خود را به صورت آنلاین انجام دهد تا با توجه به اوضاع و مشکلات ناشی از همه گیری ویروس حضور دانشجویان را به حداقل برساند. اگرچه این دانشگاه روند ثبت نام را به دلیل شیوع کووید-19 به تعویق انداخته است، اما بخش پذیرش آن در تلاش برای تقویت روند کار است. این دانشگاه همچنین برگزاری امتحانات عملی را به تعویق انداخت.

در این میان محدودیت های اینترنتی که توسط دولت چین اعمال شده چالشی را برای دانشجویان و دانشگاه ها به وجود آورده است.

برای مثال برخی از دانشگاه های خارج از چین نتوانستند به راحتی با دانشجویان خود که به چین بازگشته بودند ارتباط برقرار کنند. دانشجویان در این زمینه از وی پی ان استفاده کردند که آن هم راه ارتباطی چندان امنی نیست و در برخی موارد ناکارآمد است.

«Masato Kajimoto» یکی از محققان دانشگاه هنگ کنگ اعلام کرد که از آنجایی که دسرسی به سایت یوتیوب برای بسیاری از دانشجویان آسانتر است او از آن کمک گرفته و ویدئوهای آموزشی را در این سایت آپلود می کند.

بنابراین بیماری همه گیر کووید-19 و تأثیر آن بر بخش آموزش عالی جامعه باعث شده است تا دانشگاه ها به بررسی روندهای مدیریت ریسک خود در مورد همه گیری فعلی و آینده بپردازند.

تأکید بر این نکته مهم است که در حالی که هر بیماری باید با توجه به ویژگی های خاص خود مدیریت شود اما اصول کلی مهم در برخورد با بیماری همه گیر باید جنبه های مختلفی را در بر بگیرد.

بیماری همه گیر تقریباً بر همه کارکردها و فعالیت های دانشگاه تأثیر می گذارد. مدیریت اجرایی و رهبری دانشگاه باید تجربه های مربوطه از نظر بهداشتی، اداری، حقوقی، مالی، لجستیکی و سایر تخصص ها برای رسیدگی به حوادث مانند بیماری همه گیر برخوردار باشد.

یک عضو تیم اجرایی ارشد باید مسئول هماهنگی اجرای برنامه مدیریت بحران دانشگاه باشد. این تیم به ذینفعان خارجی و داخلی پاسخ خواهد داد و تلاشهای خود را با مقامات دولتی ذیربط هماهنگ می کند.

هر یک از اعضای دانشگاه نیز مسئولیت درک، پشتیبانی و اجرای نقش خود در رابطه با برنامه مدیریت بحران را بر عهده دارند. به عنوان مثال، برای جلوگیری از آلودگی، دانشکده باید از خانه کار کنند. آنها به پشتیبانی و آموزش IT احتیاج دارند که آنها را قادر سازد دورکاری کنند.

در چنین شرایطی با در نظر گرفتن همه موارد مهم دانشجویان لطمه تحصیلی کمتری خواهند دید و دانشگاه ها هم با کسب تجربه مدیریت بحران دستاورد مهمی به دست خواهند آورد.

انتهای پیام/

کد خبر: 1066330

وب گردی

وب گردی