سجاد دنیوی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با بیان اینکه انتشار نشریات به صورت الکترونیکی، انقلابی در نشریات دانشجویی ایجاد کرده است، اظهار کرد: دوران کرونا و تعطیلی دانشگاه‌ها باعث شد تا دانشجویان به ویژه فعالان حوزه نشریات بیشتر از ظرفیت‌های  فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی استفاده کنند.

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر مردم به دنبال خواندن اهم و سر تیتر اخبار یا خلاصه مطالب هستند، گفت: در چنین شرایطی، افراد برای خواندن مطالب ۲ یا ۳ هزار کلمه‌ای یک نشریه دانشجویی زمان نمی‌گذارد. بنابراین انتشار این نشریات به صورت خلاصه در کانال‌های تلگرامی، موجب افزایش استقبال مخاطبان شد.

عضو شورای ناظر بر نشریات دانشگاه فردوسی مشهد کاهش سرانه مطالعه کشور را بر میزان مطالعه نشریات دانشجویی موثر دانست و گفت: البته خلاصه خوانی و توجه نکردن به عمق مطالب؛ در کنار  کاهش سرانه و بی‌تمایلی به کتاب‌خوابی باعث شده تا تحلیل و قدرت نوشتن دانشجویان هم کاهش یابد. در نتیجه می‌توان گفت که کیفیت محتوای نشریات دانشجویی نسبت به سال‌های گذشته افول کرده است.

وی در پاسخ به این پرسش که اگر بخواهید اثرگذاری، عملکرد و میزان استقبال از نشریات دانشجویی را بر اساس نوع محتوا ارزیابی کنید، چه نمره‌ای به آنها می‌دهید، گفت: نشریاتی که موضوعات صنفی را پیگیری می‌کنند، نسبت به سایر نشریات هم تاثیرگذاری بیشتری دارند و هم استقبال مخاطبان از آنها بیشتر است. از سوی دیگر نشریاتی که محور فعالیت‌شان اجتماعی، فرهنگی، علمی و سیاسی است، مخاطبان خاص هر چند اندک دارند. بنابراین اگر من بخواهم به نشریات از صفر تا صد نمره بدهم، به نشریات صنفی ۵۰ و به نشریات غیر صنفی بین ۳۰ تا ۳۵ می‌دهم.

نبود بودجه؛ عامل جدی در ایجاد سرخوردگی فعالان نشریات دانشجویی

دنیوی بودجه و مجوز انتشار را دو چالش اصلی نشریات دانشجویی برشمرد و گفت: متاسفانه فعالان حوزه نشریات برای تامین بودجه با مشکلاتی بسیاری مانند نبود بودجه، سپری کردن روند طولانی اداری و همکاری نکردن مسئولان دانشگاهی مواجه هستند. در این میان، بسیاری از فاکتورهای هزینه‌کرد فعالان نشریات به دلیل شرایط و کسری بودجه دانشگاه، توسط معاونان فرهنگی تایید نمی‌شود. در نتیجه هزینه‌هایی را که دانشجویان برای تولید و انتشار یک نشریه کرده‌اند را باید از جیب خود پرداخت کنند. 

سردبیر نشریه دانشجویی «قلم» افزود: علاوه بر موارد ذکر شده؛ حتی اگر فاکتورها توسط معاون فرهنگی تایید شود، روند از تایید تا پرداخت بسیار طولانی بوده و حدود ۶ ماه به طول می‌انجامد. بر همین اساس مدیران مسئول، سردبیران و فعالان نشریات دانشجویی پس از گذشت مدت زمانی و انتشار چند شماره از نشریه، دچار سرخوردگی برای ادامه فعالیت می‌شوند و نشریه را رها می‌کنند. 

وی با بیان اینکه زمانی که نظام یا قانونی برای رده بندی و تخصیص بودجه به نشریات دانشجویی وجود نداشته باشد؛ سلیقه یا اولویت شخصی مسئولان جایگزین می‌شود، گفت: مثلا برخی از معاونان فرهنگی دانشگاه‌ها بین نشریات دانشجویی علمی و نشریات غیر علمی (صنفی) تفاوت گذاشته و تبعیض قائل می‌شوند. در همین راستا، به  نشریات علمی ۲ یا ۳ برابر سایر نشریات بودجه می‌دهند.

دنیوی در پایان خاطرنشان کرد: علاوه بر اینکه فعالیت در نشریات دانشجویی همراه با چالش است؛ عضویت و فعالیت در شورای ناظر بر نشریات دانشگاهی هم دشواری بسیاری دارد. به عنوان مثال، دریافت، بررسی و تایید یا رد و پرداخت فاکتورهای هزینه‌کرد نشریات هم آزاردهنده است و هم زمان جلسات را هدر می‌دهد.

انتهای پیام/