محمود مهرداد شکریه عضو هیئت علمی دانشگاه علم‌وصنعت در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره درآمدزایی دانشگاه‌ها اظهار کرد: درآمدزایی دانشگاه‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که ارتباط دانشگاه با صنایع به درستی برقرار شود.
بیشتر بخوانید:
دانشگاه‌های جهان چگونه درآمدزایی می‌کنند؟ / کسب پول با ورزش‌های دانشگاهی
وی با بیان اینکه انتقادهای بسیاری پیرامون درآمدزایی دانشگاه‌ها مطرح شده است، گفت: برخی افراد تصور می‌کنند که درآمدزایی دانشگاه‌ها به معنای این است که دانشگاه معاملات ملکی راه انداخته تا پول در بیاورد. برخی دیگر هم انتقاد دارند که دانشگاه فقط قصد کسب درآمد دارد. گاهی هم دانشگاه به تولید مقاله و درآمدزایی از آن متهم می‌شود، البته ارزیابی‌های این چنینی غیرمنصفانه بوده و نباید با چنین دیدگاه‌هایی به درآمدزایی دانشگاه‌ها نگریست.
شکریه افزود: البته گاهی صنعت هم غیرمنصفانه مورد نقد قرار می‌گیرد. به عنوان مثال صاحبان صنعت انتقاداتی پیرامون عدم توجه اساتید به صنعت مطرح می‌کنند. البته در نهایت اگر ارتباط بین آنها صحیح باشد، خروجی مناسب است. مثلا نمونه موفق ارتباط دانشگاه و صنعت، ساخت کامپوزیت در دانشگاه علم‌وصنعت است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم‌وصنعت با طرح این سوال که آیا دانشگاه‌ها می‌توانند درآمدزایی کرده و مشکلات حوزه صنعت را حل کنند، گفت: بنده با توجه به تجربه فعالیت در صنعت، به این سوال پاسخ مثبت می‌دهم. بازهم تاکید می‌کنم این تاثیرگذاری در گرو ارتباط صحیح طرفین است.
وی افزود: اگر صاحبان صنعت گلایه می‌کنند که به دانشگاه مراجعه و پاسخ منفی دریافت کرده‌اند یا چیزی جز مقالات و کاغذ به دست نیاورده‌اند، تا آخرین مرحله ارتباط پیش نرفته‌اند و فقط مراحل ابتدایی پژوهش را انجام داده‌اند. زمانی درآمدزایی انجام می‌شود که مراحل پژوهش سپری شده باشد و یافته‌های پژوهشی به معضلات داخل کشور گره زده شود.
شکریه با ذکر مثالی یادآور شد: استخراج نفت باید بدون هدر دادن گاز همراه باشد. اکنون گازهای داخل چاه‌ها نفت بدون اینکه استفاده شوند، سوزانده می‌شوند. در حالیکه بیشتر کشورهای دنیا از این گازها استفاده می‌کنند. در چنین شرایطی صنعت باید به دانشگاه‌ها پیشنهاد حل این مشکل را بدهد، دانشگاه هم حل این مشکل را حل به فناوری بسپارد و آن را اجرا کند. در چنین شرایطی مشکل صنعت حل شده و دانشگاه هم به درآمد خواهد رسید.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه باید رزومه استادان از سوی صنعت بررسی شود، گفت: اگر صنعت بدون ارزیابی زیر ساخت‌های دانشگاهی، سابقه علمی یا رزومه استاد، آزمایشگاه تحقیقاتی مورد نیاز، اقدام به آغاز همکاری با دانشگاه کند، نباید بعدا گلایه‌ای در این زمینه داشته باشد. اگر استادی ادعای حل مشکلی را دارد و صنعت هم درباره آن فرد تحقیق نکرده، پس صرفا اشکال از دانشگاه نیست. به این معنا که کارفرمایان باید درباره استادان تحقیق کنند که رزومه کافی برای این کار را دارد و دانشجویان مناسبی در این حوزه را تربیت کرده یا خیر.
وی افزود: در چنین شرایطی مسیر پژوهش تا درآمدزایی به درستی طی شده است و کشور، صنعت و دانشگاه نیز از آن سود خواهند برد.
لزوم ورود دانشگاه به بازارهای اقتصادی
شکریه درباره ورود دانشگاه‌ها به بازارهای اقتصادی عنوان کرد: تفاهم و ارتباط صحیح برای درآمدزایی، عزم دو سویه می‌خواهد. به این معنا که نه دانشگاه و نه صنعت نباید یکدیگر را برای خلأهای موجود متهم کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم‌وصنعت افزود: چگونه صنعت ادعا می‌کند دانشگاه نمی‌تواند به آنها کمک کند؟ هم اکنون افراد حاضر در صنعت، دانش آموخته و تربیت شده دانشگاه هستند. البته شاید این به علت تجربه ناموفق باشد، ولی این موضوع اجتناب ناپذیر است.
وی درباره استفاده از ظرفیت استادان برای درآمدزایی دانشگاه‌ها مطرح کرد: اساتید که سال‌ها در حوزه‌های تخصصی فعالیت کرده‌اند؛ جزو سرمایه‌های اصلی دانشگاه‌ها هستند. بنابراین اگر امکان حضور و بازدید اساتید از صنعت فراهم شود، مشکلات و نیازها این حوزه در محیط دانشگاهی مطرح شده و از اساتید درخواست کمک خواهد شد. البته این حمایت از دانشگاه و بازار کار باید تا پایان پروژه انجام شود.
شکریه با تاکید بر لزوم بررسی کامل پروژه کاری توسط دانشگاه و تعیین بودجه‌ریزی دقیق تصریح کرد: اگر تمام این پیش نیازها و پیش فرض‌ها قبل از آغاز پروژه در نظر گرفته شود، آن پروژه نتیجه مطلوبی برای دانشگاه در پی خواهد داشت.
انتهای پیام/
نظر شما