نرگس عابدینی عضو شورای ناظر بر نشریات وزارت علوم در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز در خصوص کیفیت نشریات دانشجویی اظهار کرد: تشکل‌های دانشجویی از جمله نهادهایی هستند که می‌توانند نشریه منتشر کنند. به نظر من نشریاتی که زیر نظر تشکل‌های دانشجویی قرار دارند، با توجه به دانش دانشجویی در سطح کشور، وضعیت نسبتا خوب و سطح رو به بالایی دارند. مشکلی که در زمینه نشریات دانشجویی وجود دارد این است که تعداد نشریات دانشگاهی بسیار بالا است؛ اما کیفیت‌ این نشریات بسیار پایین است. به عبارتی می‌توان وضعیت نشریات دانشجویی را این گونه شرح داد که با وجود کمیت بالایی که دارند، در کیفیت دچار ضعف هستند.

بیشتر بخوانید:

مشکلات معیشتی؛ مانع فعالیت‌های پژوهشی دانشجویان

وی افزود: جنبش‌های دانشجویی به دلیل حمایت نشدن احساس ناامیدی می‌کنند. به غیر از چند نشریه مهم که فعالیت زیادی دارند و معروف هم هستند؛ بقیه نشریات به نوعی سقوط کرده‌اند و این سقوط را با بهانه‌هایی مانند کرونا و نبود ارتباط میان استادان و دانشجویان توجیه می‌کنند. فضای مجازی در دوران کرونا فرصتی بود که نشریات می‌توانستند با استفاده از آن کار خود را توسعه دهند؛ اما متاسفانه این فرصت را از دست دادند. مهم‌ترین دلیل سقوط نشریات دانشجویی اهمیت ندادن به آن‌ها است. متاسفانه ما هیچ آینده‌نگری درباره وضعیت اینترنتی نشریات و نظر آن‌ها به صورت فضای مجازی نداریم و کنترل و نظارتی بر این مسئله وجود ندارد. اگر ما بر فضای مجازی نظارتی داشته باشیم و در این زمینه فعالیت کنیم وضعیت نشریات خیلی بهتر از قبل می‌شود.

عابدی شرح داد: انجمن علمی‌ها بیشتر برای افزایش بار علمی و رزومه علمی که می‌خواهند کسب کنند؛ به سمت رسانه‌ای مثل نشریات دانشگاه‌ها می‌روند ولی بچه‌های کانون‌ها و هیات تشکل‌های دانشجویی دغدغه‌شان رزومه نیست و بیشتر می‌خواهند در سطح کشور آگاهی‌سازی اتفاق بیافتد اما متاسفانه از این قشر خیلی کمتر حمایت می‌شود.

کپی برداری در نشریات تبدیل به عادت شده است

وی افزود: نداشتن سواد کافی و مطالعه نکردن دانشجویان، یکی از مشکلاتی است که باعث کاهش کیفیت نشریات شده است. البته این موضوع برای انجمن‌های علمی صدق نمی‌کند. تشکل‌ها و رسانه‌های دیگر با خواندن چند کپشن در اینستاگرام، نشریات می‌نویسند. سلیقه مخاطب نیز در بروز این اتفاق دخیل است. گاهی در نشریات کپی برداری‌هایی صورت می‌گیرد که چون جدی گرفته نمی‌شود؛ متاسفانه به یک عادت تبدیل شده است و این موضوع نیز مشکلات زیادی را دربردارد.

نشریات اهمیتشان را از دست داده‌اند

عضو شورای ناظر بر نشریات وزارت علوم گفت: ما عادت کرده‌ایم همه چیز را به صورت تیتروار می‌خوانیم و رد می‌شویم و برای خواندن یک متن وقت زیادی نمی‌گذاریم. به قدری اخبار، مطالب و مسائل از طریق رسانه‌های مختلف به صورت چکیده و خلاصه به مخاطب می‌رسد که نشریات اهمیتشان را از دست داده‌اند. چرا که نشریات باید حداقل ۵۰۰ کلمه باشند و خواندن این مقدار مطلب از حوصله مخاطب خارج است. از طرفی کم حوصلگی مخاطب، بر فعالیت و دغدغه نویسنده تاثیر می‌گذارد.

وی افزود: باید برای افزایش انگیزه هیات تحریریه نشریه‌ها برنامه‌ریزی شود تا متوجه شوند مطلبی که منتشر می‌کنند، دارای اهمیت است و مخاطبان خاص خودش را دارد. نشریه در حوزه دانشجویی به نوعی می‌تواند یک مطالبه‌گری باشد تا از این طریق بتوانیم سطح و پشتوانه علمی نویسندگان را بالا ببریم.

عابدی شرح داد: متاسفانه الان دسترسی به منابع بسیار سخت شده و قیمت‌ها بالا رفته است. برای همین ممکن است دانشجویان به دلیل اینکه از نظر مالی در مضیقه هستند؛ نتوانند منابع مورد نیازشان را تهیه کنند. گاهی اوقات ممکن است دانشجویان به دلیل شناخت نداشتن از منابع نتوانند نشریه مورد نظرشان را بنویسند. بنابراین باید تشخیص و شناخت منابع درست را به دانشجویان آموزش‌ داد تا بتوانند خودشان را در مدت کوتاهی تقویت کرده و قلم درستی داشته باشند.

انتهای پیام/