به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز،حضرت امام جواد(ع) در دهم ماه رجب سال ۱۹۵ هـ. ق در شهر مدینه دیده به جهان گشودند و در سال ۲۰۳ هجری قمری پس از شهادت پدر بزرگوارشان امام رضا(ع) در سن هشت سالگی، به تصریح پیشوایان گذشته و با تعیین امام رضا(ع) ضمام امت را بر عهده گرفتند.

بیشتر بخوانید:

اعمال شب و روز سوم ماه رجب

به امامت رسیدن امام محمدتقی در خردسالی برای بسیاری از شیعیان موضوعی عجیب بود و همین موجب ایجاد شک و تردید در عده‌ای شده تا جایی که به یکی از از جنجالی‌ترین مسائل روز تبدیل شده بود، البته از آنجایی که این مسئله در تاریخ امامان شیعه (علیهم السلام) برای اولین بار بود که رخ می‌داد، طبیعی بودذ بود که واکنش‌های زیاد ی در برداشته باشد.

دوران حیات امام جواد(ع)، به‌دلیل حاکمیت افراد ظالم جزو دوران‌های سخت و تاریک برای امت شیعه به شمار می‌رود اما نه تنها مسیر تشیع در این دوران متوقف نشد، بلکه امام محمدتقی، با درایت توانستند مسیر تقویت جایگاه شیعه را پیش ببرند.

امام جواد(ع) همیشه به‌طور مستقیم با پایگاه‌های مردمی طرفدار و مؤمن به رهبری و امامتش درباره مسائل دینی و قضایای اجتماعی و اخلاقی ارتباط داشت.

این امام بزرگوار همواره با کمالات علمی و معنوی خود در راستای روشنگری اذهان عمومی و به شایستگی فعالیت داشت و با اقشار مختلف مردم با بخشش و پرهیزکاری ارتباط برقرار می‌کرد.

در همین رابطه، حجت‌الاسلام محمدباقر علوی تهرانی کارشناس مسائل مذهبی در گفت‌وگویی ضمن تبیین ابعادی از زندگی امام جواد(ع) عنوان می‌کند: شرایط محیطی باعث شده بود امامت حضرت و تداوم امامت زیر سوال برود.

وی ادامه داد: یکی از نشانه‌های امام این است که پسری داشته باشد تا امام شود و حدیث پیامبر محقق شود. وجود حضرت جوادالائمه، امامت پدر را ثابت، تداوم امامت را برای تشیع تضمین، و اعتقاد شیعیان زمان را محکم کردند. به همین دلیل وقتی ایشان به دنیا آمدند، امام رضا فرمودند مولودی با برکت‌تر از او به دنیا نیامده است.

علوی تهرانی با بیان اینکه امام جواد در سنین کودکی به امامت رسیدند، گفت: ولایت اهل بیت(ع) تابع شرایط فقهی مانند رشد و بلوغ نیست چون قابل قیاس با موارد دیگر ولایت (ولایت پدر بر فرزند و ...) نیست.

وی ادامه داد: ولایت و امامت، منصبی الهی است که خداوند به اقتضاء علم و حکمت، آن را عطا می‌کند. امام جواد را در ٨ سالگی و امام عصر را در ٥ سالگی ولیّ و امام قرار می‌دهد. ویژگی‌های این منصب خاص است و وابسته به سنّ نیست. از خصوصیات منصب امامت، علم و عصمت است که خداوند، به برگزیدگان و خواص بندگان خود اعطا می‌کند و امام برمی‌گزیند.

به گزارش ایسکانیوز،امام جواد (ع) به سفر حج رفت و از آنجا به مدینه بازگشت و تا پایان خلافت مأمون در آن شهر ساکن بود. پس از مرگ مأمون به دستور معتصم عباسی، در سال ۲۲۰ هجری قمری، به همراه همسرش ام الفضل، به بغداد رفت و بنابر برخی روایتها به دستور معتصم مسموم شد و در همان سال به شهادت رسید.

انتهای پیام/