به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ محققان در چین دریافتند که مگس‌های میوه آلوده به سویه خاصی از «وولباچیا» (ولباچیا)، یک نوع باکتری که برای اولین بار در سال ۱۹۲۴ در پشه‌ها شناسایی شد، در آزمایش‌هایی که بوهای خاص را با پاداش مرتبط می‌کردند، بهتر از مگس‌های غیر آلوده عمل کردند.
در حالی که وولباچیا اندام‌های مختلف حشرات را آلوده می‌کند، تمایل این گونه به یافتن در سیستم‌های تولیدمثلی به این معنی است که بیشتر تمایل دارند بر چگونگی تأثیر باکتری بر تولید مثل تمرکز کنند. البته برخی از سویه‌های ولباچیا می‌توانند سیستم عصبی میزبان حشره از جمله مغز را آلوده کنند.
تحقیقات نشان داده است که مگس‌های نر آلوده به ولباچیا نسبت به مگس‌های نر غیر آلوده رقابتی‌تر هستند و این باکتری بر خواب مگس‌ها هم تأثیر می‌گذارد.
برای بررسی سایر اثرات احتمالی، زیست‌شناسان دانشگاه چین مرکزی مگس‌های میوه (Drosophila melanogaster) را با سویه‌ای از ولباچیا به نام wMelPop آلوده کردند و حافظه آنها را در مقایسه با مگس‌های غیر آلوده آزمایش کردند و به این نتیجه رسیدند که پیامدهای رفتاری و زیست محیطی این باکتری در میزبان حشرات ممکن است اهمیت زیادی در کنترل بیماری‌های منتقله از حشرات و آفات کشاورزی داشته باشد.
سویه wMelPop علاوه بر جلوگیری از تکثیر ویروس دنگی، عمر پشه‌هایی را که آلوده می‌کند نیز کوتاه می‌کند، پشه‌هایی که با افزایش سن برای تغذیه و «ترس» تلاش می‌کنند. محققان توضیح می‌دهند که تصور می‌شود این اثرات عصبی با چگونگی تکثیر گسترده wMelPop در بافت‌های مغز مرتبط است.
به دلیل آسیب مشاهده‌شده به بافت‌های مغز، این تیم فکر می‌کردند wMelPop ممکن است یادگیری و حافظه میزبان‌های حشرات از جمله مگس‌ها را مختل کند. اما با کمال تعجب مشاهده کردند که حافظه کوتاه مدت و بلند مدت مگس میوه را بهبود می‌بخشد.
مگس‌های چهار تا ۳۵ روزه در معرض دو بو قرار گرفتند که یکی از آنها با پاداش قند همراه بود و یادآوری بوها ۲ دقیقه یا ۲۴ ساعت بعد آزمایش شد. مگس‌های جوان آلوده به wMelPop در هر دوی این آزمایش‌ها نسبت به مگس‌های همسن سالم‌تر عمل کردند. عفونت wMelPop همچنین حافظه مگس‌های مسن‌تر را تقویت کرد، اما سه چهارم این گروه قبل از ۳۵ روز جان خود را از دست دادند.
تجزیه و تحلیل‌های بیشتر تغییرات مشخصی را در بیان ژن در بافت‌های مغز مگس‌ها نشان داد: برخی از ژن‌ها روشن و برخی دیگر به پایین شماره‌گیری شدند.
دانشمندان می‌گویند: این نتایج نشان می‌دهد که عفونت wMelPop در مگس سرکه ممکن است حافظه میزبان حشره را با تغییر بیان ژن میزبان در سر تقویت کند. اثرات تقویت کننده حافظه wMelPop در مگس سرکه با یافته‌های قبلی از دست دادن حافظه در زنبورها و حشرات قرص آلوده به ولباچیا در تضاد است، که نشان می‌دهد تأثیر ولباچیا بر حافظه به گونه میزبان و همچنین سویه باکتریایی بستگی دارد.
محققان معتقدند که این به نحوه انتشار بهترین عفونت از طریق هر میزبان مربوط می‌شود. به عنوان مثال، ولباچیا حافظه زنبورهای انگلی را از گذاشتن یک دسته تخم محروم می‌کند، بنابراین احتمال بیشتری وجود دارد که تخم دیگری بگذارند و باکتری‌ها را قادر می‌سازد تا به تعداد بیشتری از بچه‌هایشان سرایت کنند. اما در مگس سرکه شانس بیشتری برای سرایت ولباچیا به جوان‌های بیشتر مستلزم آن است که مگس‌های ماده باهوش‌تر باشند تا بتوانند غذا پیدا کنند، از خطر دوری کنند و جفت‌های مؤثرتری پیدا کنند.
انتهای پیام/
نظر شما