ایسکانیوز - راهبرد: چرا ایالات متحده می خواهد مسکو را مسئول عدم پایبندی به پیمان موشک‌های هسته‌ای میان‌برد معرفی کند؟

"گزارش تعهد/پایبندی"(Compliance Report ) که وزارت خارجه آمریکا سالیانه منشتر می‌کند تقریبا در حال تعطیل شدن است. به گفته مایکل گوردون روزنامه نگار نیویورک تایمز، وزارت خارجه آمریکا احتمالاً، روسیه را به نقض پیمان موشک‌های هسته‌ای میان‌برد(INF)سال 1987 متهم خواهد کرد.

نخست باید روشن سازیم که متهم کردن روسیه به نقض پیمان موشک‌های هسته‌ای میان‌برد ربطی به اوکراین ندارد. آمریکایی‌ها خیلی وقت است چنین برنامه ای دارند. رز گوته مولر(Rose Gottmoeller) که مسؤل وزارت خارجه در امور تسلیحات و امنیت بین الملل است، حتی پیش از یک‌سال قبل در ماه می 2013 مساله پایبندی به پیمان موشک‌های هسته ای میان‌برد را با روس‌ها مطرح کرد. بعد از آن‌که او نتوانست موافقت روس‌ها را به دست بیاورد به کمیسیون کنترل تسلیحات، خلع سلاح و منع اشاعه ناتو در ماه ژانویه سال 2014 گزارش داد. اوایل بهار امسال بود که مشخص شد امکان دارد از گزارش سالیانه عدم تعهد استفاده شود تا نگرانی که دیپلمات‌های آمریکایی در خفا بیان کرده بودند علنی شود. من ماه آوریل با شواهدی پیشرو مطرح کردم که زمان متهم کردن روسیه فرار رسیده است.

 

گزارش عدم پایبندی قرار است 15 آوریل منتشر شود، اما گزارشهایی که به دستور کنگره تهیه می‌شوند همیشه به تاخیر می‌افتند. به یاد بیاورید که دولت بوش به خود زحمت نمی‌داد که طی شش سال از هشت سالی که سر کار بود گزارش عدم پایبندی تهیه کند.

تصمیم به تمرکز بر موشک آر- 500 (R-500)جالب است. روسیه در واقع دو سامانه موشکی مختلف(موشکهای آر.-500 و آر. اس. 26 ) را آزمایش می‌کند که سوالاتی را درباره عدم پایبندی بر می انگیزند.

دولت اوباما تصمیم گرفته است با قضیه موشک آر. 500 روسیه برخورد کند. این موشک برای سامانه موشکی تاکتیکی اسکندر طراحی شده است. اگر چه این موشک کروز 500 کیلومتر برد دارد اما مقامات روس به روشنی بیان کرده‌اند می‌توانند بیش از 500 کیلومتری که عدم پایبندی تعیین کرده است برد آنرا به‌راحتی افزایش بدهند. بر طبق گزارش ماه ژانویه سال 2014 گوته مولر به متحدان اروپایی گفته بود که روسیه آر. 500 را بیش از برد تعیین شده 500 کیلومتری آزمایش کرده است(گوته مولر تعیین نمی‌کند که جامعه اطلاعاتی آمریکا برد واقعی در هر دو گزارش چقدر ارزیابی می‌کند.)

دولت اوباما به نظر می‌رسد که به دو دلیل بر آر- 500 ها تمرکز کرده است: اول اینکه، آر. 500 ظاهرا نقض آشکار پیمان خواهند بود، و این در حالیست که آر. اس- 26(RS-26)نوعی دور زدن پیمان موشک‌های هسته‌ای میان‌برد است. بنابراین دولت اوباما احتمالا راه درست را انتخاب کرده است که بر قضیه نقض فاحش‌تر پیمان تمرکز می‌کند.

دوم اینکه، کاخ سفید ممکن است بر این باور باشد که روسیه در آستانه حرکت از آزمایش موشک بالستیک ممنوعه به سمت استقرار آن باشد. داگلاس باری و هنری بوید از موسسه بین‌المللی برای مطالعات استراتژیک(the International Institute for Strategic Studies) از یک مقاله روسی یا می‌کند که به ظاهر در آن به استقرار یک بوستر(مخزن خرج) آر- 500 بر یک سامانه اسکندر اشاره شده است. اگر روسیه واقعا در در آستانه استقرار تعداد زیادی موشک‌های کروز آر. 500 است، بنابراین اکنون زمان آن است که در مورد آن گفتگو آغاز شود. دولت اوباما ظاهرا امیدوار است که اکنون افزایش فشار می‌تواند روسیه را متقاعد سازد تا دست از استقرار یک سامانه موشک کروز بردارد.



اما حتی اگر دولت اوباما تصمیم درستی گرفته باشد که بر آر. 500 ها تمرکز کند در بلند مدت آر. اس. 26 ها ممکن است تبدیل به تهدید بزرگ‌تری شوند. آر. اس-26 که یک موشک بالستیک دو مرحله‌ای همراه با چند کلاهک هسته‌ای است شباهت بسیاری  به اس. اس.-20(SS-20)دارد. مسئله این موشک‌ها مبنای  بحث درباره پیمان موشک‌های هسته‌ای میان برد(INF) شد.

آر-500 بصورت جدی پیمان موشک‌های هسته‌ای میان‌برد(INF) را نقض خواهد کرد؛ اما در عین حال، موشکی است که به‌صورتی خیلی محدود از برد تعیین شده در پیمان موشک‌های هسته‌ای میان برد(INF) فراتر می‌رود. از طرف دیگر آر. اس.-26 ها برای در معرض خطر قراردادن پایتخت کشورهای غربی اروپایی با کلاهک‌های هسته‌ای طراحی شده است. در حالی‌که روسیه ممکن است تلاش کند بگوید که آر. اس.-26 ها برای پوشش دادن چین طراحی شده است اما واقعیت این است که این موشک برای برحزر داشتن کمک به اعضای جدیدتر پیمان ناتو، توسط نیروهای کلاسیک ناتو طراحی شده است.



حتی اگر آر.-500 و آر.-26ها برای ناتو تهدید ایجاد کنند، منطقا نباید ایالات متحده از پیمان موشک‌های هسته‌ای میان‌برد(INF) بیرون بیاید. در عوض، از آن‌جا که روسیه ظاهرا می‌خواهد از این پیمان خارج شود، ما (آمریکا) بایدصبر کنیم که آنها به تنهایی هزینه سیاسی و دیپلماتیک به خطر انداختن پیمان را پرداخت بکنند. اما همچنین واضح است که ما نمی‌توانیم و نباید نقض پیمان را نادیده بگیریم.

هدایت کردن فشار افکار عمومی به سوی روسیه استراتژی درستی است اما گاهی اوقات تنها داشتن استراتژی کافی نیست. روسها علاقمند‌اند که دارای موشک هسته ای میان برد باشند؛ با این وجود، می‌خواهند از عواقب سیاسی بیرون رفتن از پیمان به‌دور باشند. سکوت در این زمینه، به روسیه کمک می‌کند که پیمان را نقض کرده، بدون آن‌که هزینه‌های سیاسی و دیپلماتیک آن‌را بپردازد. برخورد با مساله موشک‌های آر-500 مسکو را مجبور خواهد کرد که بین این موشک کروز جدید و تبلیغات نسبت به تهدید ناتو یکی را انتخاب کند. روسیه ممکن است در نهایت از پیمان خارج شود، اما حداقل مشخص خواهد شد که چه کسی ثبات و امنیت را در اروپا به مخاطره خواهد انداخت.

منبع: فارن پالیسی- جفری لوئیس