به گزارش ایسکانیوز، مردادماه در حالی سپری شد که کاراته دو رپیداد مهم پیش رو داشت، المپیکی شدن و انتخاب رییس این فدراسیون هر چند طباطبایی بعنوان سرپرست تا به حال نشان داده است مدیری توانمد ودلسوز برای کاراته ایران است،اما فراموش نکنیم مدیریت مقطعی برای رشته ای که اولین حضورش در المپیک تجربه می کند کافی نیست و دیدگاهی بلند مدت می طلبد که حق مسلم رییس هر مجموعه ای است که با شناخت و دیدگاه مدیریتی خود آن را تعریف کند.
انتخابات کاراته شب پیش از انجام لغو شد تا کاراته پس از یازده سال تزلزل در مدیریت بار دیگر روی خوش آرامش را نبیند، اما اینبار صحبت از رشته ای است که چهار سال دیکر شانس کسب ۸ مدال از بزرگترین آوردگاه جهان را دارد.
پیوستن کاراته به المپیک سبب خواهد شد تا از یک سو کشورهایی که تا به امروز در کاراته جهان سهمی نداشتند با دیدگاهی دیگر به این رشته نگاه کنند و با سرمایه گذاری افقی طلایی در المپیک توکیو به تصویر بکشند و از سوی دیگر مدعیان جهانی کاراته برای حضوری قدرتمند و برداشت حاصل سالها تلاششان با جدیت بیشتر به کارشان ادامه دهند، در این میان مشکلات داخلی بر کاراته ایران سایه افکنده تا این رشته که جایگاهی ویژه در عرصه بین المللی کاراته دارد سر در گم باقی بماند.
کاراته به قولی سرزمین شگفتی نیز به شمار می رود و پیش از این در انتخابات مختلف نشان داده می تواند سرنوشت انتخابات را خود رقم بزند و به عوامل خارج از اهالی کاراته اجازه دخل تصرف ندهد.
به هر حال عدم برگزاری انتخابات این رشته نشان داد کاراته ایران با داشتن مدیران کارآمد در سطوح مختلف جامعه و پتانسیل فنی در کنار گستره جمعیتی هنوز به بلوغ نرسیده تا وفاق در بین لایه های مختلف این قشر اجازه پدیدار شدن یابد و رشته ای که از امروز باید آن را المپیکی یاد کرد در کلاف سر در گم عدم ثبات مدیریتی گرفتار آید.
۶۰۶/601