عبدالباری عطوان در رأی الیوم نوشت:اگر نیمه آخر دهه نود و نیمه اول قرن بیست و یک را بتوان تاسیس شبکه تروریستی "القاعده" نامید، این دهه را باید تاسیس شبکه تروریستی دولت اسلامی شام وعراق موسوم به "داعش" نامید با این تفاوت که این دهه تا مدت ها ناظر جنایات داعش خواهد بود.

به گزارشایسکا نیوز عطوان می نویسد: همه دنیا برای مقابله با داعش و جلوگیری از خطرات آن با هم متحد می شوند؛ این گروه تروریستی نه کلاهک هسته ای، نه موشک های دور برد و نه انبارهای پر از سلاح های شیمیایی یا بیولوژی دارد. "جان کری" وزیر خارجه امریکا به همراه "چاک هاگل" وزیر دفاع در نشست پیمان ناتو که پنج شنبه آینده با هدف تشکیل ائتلاف بین المللی برای مقابله با داعش تشکیل خواهد شد، حضور خواهند داشت و پس از آن جان کری برای دستیابی به حمایت کشورهایی که به شکل مستقیم توسط داعش تهدید می شوند به منطقه غرب آسیا سفر می کند و بعید نیست که از این کشورها درخواست سرمایه گذاری برای این ائتلاف نماید.

انگلیس به علت ترس از بازگشت شهروندانی که به گروه تروریستی داعش در عراق و سوریه پیوسته اند، حالت آماده باش اعلام کرده است.

اما هشدار خطرناک تر برای بار چهارم این ماه از زبان ملک عبدالله بن عبدالعزیز پادشاه عربستان شنیده شد که اعلام حالت آماده باش در سطح جهانی کرد و از سفرای کشورهای غربی در حین ارائه استوارنامه شان خواستار حمله به تندروهای مسلمان با قدرت و عقل شد و گفت که تا یک ماه آینده داعش وارد اروپا و تا دو ماه دیگر وارد امریکا می شود.

سوالی که اینجا مطرح می شود در مورد طبیعت و ویژگی خطر دولت اسلامی شام و عراق بر کشورها و دولت ها است که احتمال می رود صدها میلیارد دلار برای مسلح سازی خود به جدیدترین موشک ها و هواپیماها هزینه کند؟

اما آیا مشکل در قدرت داعش یا در ضعف کشورهای منطقه  نهفته است؟

گمان نمی کنم که این گروه تروریستی طی یک ماه بتواند وارد اروپا و طی دو ماه وارد امریکا شود نه به خاطر اینکه قادر به چنین کاری نیست بلکه به این دلیل که در حال حاضر بر دشمن نزدیک و کشورهای منطقه چون عراق، سوریه، لبنان، اردن و عربستان متمرکز است.

در سایه این ترس و وحشت ها و تحریک بین المللی و منطقه ای برای مقابله با این گروه تروریستی، اجازه دهید در اینجا چند سؤال مطرح کنیم:

یک: ائتلاف جدید به رهبری امریکا چگونه با این گروه تروریستی مبارزه خواهد کرد؟ آیا نیروهای زمینی را خواهد فرستاد یا حملات هوایی کفایت می کند؟

دو: آیا سوریه مستقیم یا غیر مستقیم به این ائتلاف ملحق خواهد شد؟ اگر پاسخ منفی است پس چگونه ایران به این ائتلاف خواهد پیوست؟

سه: برنامه ها و استراتژی های این ائتلاف در صورت شکست یا پیروزی در تحقق اهداف چیست؟ به معنای دیگر، آیا حالت هرج و مرج خونین بیشتری در این کشورها مانند لیبی، یمن، سوریه و عراق در حال پیروزی یا شکست مشاهده خواهیم کرد؟

دخالت ناتو در تحقق اهدافش در براندازی نظام قذافی در لیبی و عراق موفق بود اما در ارائه الگوی شایسته حکومت و ثبات شکست خورد.

چهار: جرج بوش پدر زمانی که برای تشکیل ائتلاف سه گانه برای بیرون کردن نیروهای عراقی از کویت برنامه ریزی می کرد، وعده حل مساله فلسطین را داد و جرج بوش پسر خود را متعهد به برپایی کشور مستقل فلسطین پس از اشغال عراق کرد اما هیچ کدام از این دو رئیس جمهور به وعده های خود عمل نکردند. کاملا درک می کنیم که مساله فلسطین در اولویت باراک اوباما و کشورهای پیمان ناتو یا اعضای عرب در ائتلاف آینده علیه دولت اسلامی قرار ندارد اما آیا کشورهای این ائتلاف و امریکا به تعهدات خود مبنی بر انتشار ارزش های دموکراسی، اجرای عدالت اجتماعی، مساوات و قضاوت عادلانه پس از نابودی دولت اسلامی شام و عراق پایبند هستند؟

بی شک اقدامات و توسعه دولت اسلامی شام و عراق خطر بزرگی را برای جهان و کشورهای منطقه تشکیل می دهد اما بعید نمی دانیم که دارویی که امریکا از ترکیب عناصر خود با همکاری با کشورهای منطقه ای و بین المللی می سازد؛ خطرناک تر از خود این گروه تروریستی باشد چرا که این دارو نه تنها بیمار را درمان نمی کند بلکه عوارض جانبی بدتری هم برای او به دنبال دارد.