تهران-ایسکانیوز:مدیر گروه معماری فنی حرفه‌ای استان تهران در بازدید از ششمین سمپوزویم بین المللی مجسمه سازی تهران، مجسمه‌های ساخته شده در این سمپوزیوم را آثاری با قابلیت تبدیل شدن به ملزومات زندگی شهری و نمایی از وجود هنر در زندگی امروز دانست.

به گزارش خبرنگار تجسمی ایسکانیوز، دکترحسن محمدشفیعی مدیر گروه معماری فنی حرفه‌ای استان تهران پس از بازدید از این  سمپوزیوم مجسمه‌سازی از اهمیت تلفیق معماری و هنر در زیباسازی شهرهای متمدن امروز سخن گفت و افزود: در معماری بحثی وجود دارد که می‌تواند یکنواختی را در معماری شهری کاهش دهد. معماری شهری المان‌های مشترکی دارد که شبیه به هم بودن این المان‌ها و تکرار مکرر آن‌ نگاه را خسته و به مرور زمان افراد شهرنشین را دچار کرختی و روزمرگی و افسردگی می‌کند که این موضوع در بسیاری از شهرهای ایران به چشم می خورد.

او افزود: مجسمه المانی است که جدا از این که می‌تواند به انسان شهر نشین لذت بصری هدیه کند می‌تواند به او آموزش بدهد، گاهی او را به فکر وادار کند و نشانه‌ای باشد از سمبل‌ها و اسطوره‌های آن شهر. در ایران در کنار هر اتوبانی که به نام شهیدی ثبت شده تندیس آن شهید در کنار آن اتوبان قرار دارد؛ با این طراحی به همان اندازه که نام شهدا زینت بخش نام کوچه‌ها و خیابان‌های شهر است تندیس آن‌ها نیز بدل به تجسمی زنده از شهیدان برای ادامه دادن راه و روش آن بزرگواران شده است.

به گفته مدیرگروه معماری فنی  حرفه ای استان تهران ؛ مجسمه امروزه خود نشانی از شهرنشینی است. در حال حاضر اگر بخواهید به میدان فردوسی بروید، آدرس را بر اساس آن تندیس از مردم دریافت می‌کنید: مثلا می‌گویند به مجسمه فردوسی که رسیدی بپیچ سمت چپ. مجسمه قابلیتی دارد که قدرت آن حتی از میدان و تمام نشانه‌گذاری‌های آن قوی‌تر و آسان‌یاب‌تر است.

او ادامه داد: مجسمه می‌تواند روی رفتار انسان‌های جامعه اثر بگذارد. اکنون پیوندی معنوی بین مجسمه و حتی دین برقرار شده و مجسمه این جایگاه را پیدا کرده است که به مردم ما آموزش دهد. چند وقتی است که داخل حرم مطهر امام رضا چند مجسمه تمام قد از انسان قرار دادند که در حال تعظیم به ضریح مقدس آقا امام رضا (ع) هستند. مردم زائر وقتی نزدیک این مجسمه‌ها می‌شوند و آن‌ها را در حال تعظیم می‌بینند ناخودآگاه آن‌ها هم همان کنش را تکرار  و به حرم امام تعظیم می‌کنند. امروز اگر یک توریست خارجی هم وارد حرم امام رضا(ع) شود از طریق این مجسمه‌ها می‌تواند مناسک ما را بیاموزد و اجرا کند.

شفیعی  درباره تاثیر سمپوزیوم بر روند مجسمه سازی گفت: به نظر من سمپوزیوم‌ها رگ‌های تپنده هنر هستند. سمپوزیوم مجسمه‌سازی خون به رگ‌های مجسمه‌سازی ایران تزریق می‌کند، آن را جان می‌بخشد و در عرصه جهانی مطرح می‌کنند. در این سمپوزیوم هنرمندان جوان فرصت آزمون و خطا پیدا می‌کنند. من دوست داشتم که این سمپوزیوم‌ها در مقیاس یزرگتر اجرا ‌شود و حتی بچه‌های هنرستان‌های هنر هم که در آینده می‌خواهند وارد عرصه مجسمه‌سازی شوند امکان شاگردی را در کنار دست این اساتید پیدا کنند.