به گزارش خبرگزاری ایسکانیوز، وی در تشریح این الگو گفت: یکی از مسایلی که می‌تواند تاثیر عمده‌ای در روند فعالیت سازمانها به سمت توسعه و پیشرفت داشته باشد، ایجاد جریان سازی خبری توسط روابط عمومی و گرفتن ابتکار عمل در بین رسانه ها است . سازمان هایی که بتوانند مسیر جریان سازی خبری توسط روابط عمومی های خود را تسهیل کنند، می‌توان رشد و شکوفایی را برای آنها انتظار داشت و بر عکس به هر میزان که جریان سازی خبری توسط روابط عمومی ، پرورش نیابد انفعال و رخوت سازمانی در مقابل موج تهدیدها و انتظارات مخاطبان را باید برای آنها متصور شد.
وی افزود: متأسفانه یکی از غفلت هایی که تاکنون در عرصه نظری و نیز عملی ایجاد شده ، عدم استفاده از ظرفیت های روابط عمومی بعنوان "یک سازمان رسانه ای" برای بهره گیری از توان این مخاطبان خاص سازمانی است.
محمدی ادامه داد:تاکنون الگوی خاصی از روابط عمومی در زمینه جریان سازی ارائه نشده است و این ناشی از ضعف علمی نظریه روابط عمومی است.آنچه که بنظر می رسد در شرایط فعلی حلال بسیاری از مشکلات روابط عمومی باشد و بعنوان یک الگوی اصلی و حاکم بر برنامه و راهبردهای ارتباطی عمل کند،الگویی مبتنی بر جریان سازی خبری توسط روابط عمومی با تاکید بر باز تعریف جایگاه روابط عمومی بعنوان یک "سازمان رسانه ای" است.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد:دغدغه ذهنی پژوهشگر پس از دو دهه فعالیت تجربی در عرصه روابط عمومی و رسانه و مصاحبه‌های مقدماتی با افراد کارشناس، این مساله است که اولا چرا روابط عمومی علی رغم ظرفیت ها و امکاناتی که در اختیار دارند نتوانسته نقش و جایگاه مطلوب خود را بدست آورد.در پی این دغدغه محقق این مساله را مطرح کرد که اگر روابط عمومی بعنوان یک "سازمان رسانه ای" تعریف و در نظر گرفته شود و همچنین اگر مقوله "جریان سازی خبری” بعنوان یک عنصر مهم و تاثیر گذار توسط روابط عمومی ایجاد شود، می توان امید داشت که جایگاه و اهمیت روابط عمومی ها در جامعه نمود و نفوذ بیشتری پیدا کند.
وی افزود: نتیجه اصلی و نهایی این فرایند که مورد نظر این تحقیق نیز بوده و در این الگو نیز نشان داده شده است خروج روابط عمومی از انفعال و تبدیل آن به سازمان رسانه ای پویا، کنش گر و خلاق است که می تواند ابتکار عمل رسانه ای در پوشش خبری در حوزه سازمان متبوع خود بدست گیرد.
محمدی ادامه داد:این نتیجه از اینرو مهم است که هم اکنون روابط عمومی ها حتی در مقابله با ضعیف ترین و کم مخاطب ترین رسانه ها نیز گارد انفعالی دارند، بطوریکه یک رسانه حتی کم نام و نشان نیز می تواند با درج خبری هرچند کذب یا ناقص، لرزه بر اندام مسوولان و دست اندرکاران یک سازمان وارد نماید و آنها ناچار شوند یا به درج جوابیه بسنده کنند و یا آنکه هزینه های بدنام شدن سازمان خود در بین افکار عمومی را بپردازند، در حالیکه نتیجه جریان سازی خبری می تواند گرفتن ابتکار عمل رسانه ایی، حداقل در حوزه پوشش خبری سازمان متبوع و کاهش موج آفرینی رسانه های رقیب نسبت به سازمان باشد.
گفتنی است این تحقیق با راهنمایی دکتر افسانه مظفری و مشاوره دکتر رها خرازی و دکتر محمد سلطانیفر انجام گرفته است.
