به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، انقلاب مشروطه سرآغاز جنبش زن ایرانی برای دستیابی به حقوق خویش است. تا آن هنگام، زنان تجددخواه که ناچیز و کم‌شمار بودند، در محافل و مجالس خود به گفتگو و بررسی درباره شرایط زندگی و موقعیت فردی و اجتماعی زن ایرانی در سنجش با زن اروپایی می‌پرداختند و به اقدامات لازم برای دگرگون کردن این وضع می‌اندیشیدند اما انقلاب مشروطه و آزادی‌های سیاسی و اجتماعی برخاسته از آن سبب شد تا این گروه از زنان بتوانند از یکسو خواست‌ها و هدف‌های خود را به پهنه جامعه بکشانند و برای دستیابی به آن بکوشند و از سوی دیگر در پیوند با جنبش عمومی تلاش کنند تا سرچشمه نابسامانی‌های جامعه ایران و راه برون‌رفت از آن را بیابند.

اما به‌رغم شکل‌گیری روند آگاهی نسبی زنان در دوره مشروطه، کمتر امکان طرح خواسته‌ها و مطالبات خویش را تا دهه 1320 یافتند. تنها هنگامی که در پی پایان حکومت پهلوی اول، فضای باز آزادی و دموکراسی نسبی برای جامعه ایرانی فراهم آمد، زنان نیز امکان طرح خواسته‌هایشان را پیدا کردند و توانستند خود را در قالب تشکل‌های ویژه زنان سازماندهی کنند.

کتاب حاضر به بررسی وضعیت حقوق شهروندی زنان در ایران بین انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی می‌پردازد.

کتاب «حقوق شهروندی زنان در ایران بین دو انقلاب» تالیف هادی نوری و صدیقه مسیب‌نیا در 238 صفحه با قیمت 26500 تومان توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه راهی بازار نشر شد.

502