به گزارش ایسکانیوز به نقل از سی ان ان، هند و سیشل در ماه گذشته یک موافقتنامه تجدیدنظر امضا کردند که به هند اجازه داد تا پایگاه نظامی را در جزیره سیشل، ایجاد کند.

مجمع الجزایر کوچک سیشل شاخصه و ارتباطات ژئوپلیتیک ندارد اما فراتر از سواحل شنی سفید و جنگل های گرمسیری اش اما نقش کلیدی در نبرد هند برای مقابله با نفوذ رو به رشد چین در اقیانوس هند دارد.

معامله ای که پس از چندین سال مذاکرات دیپلماتیک به وجود آمده، هند را به نقطه عطف نظامی تبدیل می کند که در آن به سرعت به یک منطقه استراتژیک می رسد.

در سال 2016، تقریبا 40 میلیون بشکه نفت در روز -معادل تقریبا کمتر از نصف مجموع عرضه نفت جهان- از نقاط ورود و خروج اقیانوس هند، از جمله تنگه هرمز، مالاکا و باب المندب عبور می کند.

به گفته وزارت حمل و نقل هند، تقریبا 95 درصد تجارت این کشور از لحاظ حجمی و 70 درصد از نظر ارزشی، از طریق اقیانوس هند به دست می آید.

تلاش های هند برای دسترسی به آن منطقه، یک استراتژی مشابه است که توسط همسایگان و رقبای این کشور از جمله چین نیز در پیش گرفته شد.

شی جینگ پینگ رئیس جمهور چین، در حال برنامه ریزی طرح هایی جهت توسعه نیروی دریایی چین است که به مراتب فراتر از خط ساحلی این کشور بوده و به مناطقی که قبلا در حوزه نفوذ آن قرار نداشته نیز گسترش یافته است.

در ماه ژوئیه سال گذشته چین نخستین پایگاه نظامی خود را در جیبوتی در نزدیکی تنگۀ باب المندب، یکی از شلوغ ترین خطوط حمل و نقل در جهان و یکی از سه شریان مهم اقیانوس هند، تاسیس کرد.

این تنگه که در باریک ترین قسمت خود به 29 کیلومتر پهنا می رسد، دریای مدیترانه را از طریق کانال سوئز و دریای سرخ به خلیج عدن و اقیانوس هند و بیشتر از آن متصل می کند.