به گزارش ایسکانیوز، سرمقاله روزنامه" الرایه قطر"به قلم "صالح بن عفصان العفصان الکواری" سردبیر این روزنامه اختصاص داده شده است. وی در یادداشتش با عنوان " بحران محاصره و تحریم قطر کوچک است. پس چه زمانی به وجود آورندگان این بحران به سن رشد می رسند؟ " تداوم محاصه قطر و موضع گیری برخی از سران عرب و از جمله ولیعهد عربستان را درقبال آن مورد انتقاد قرار می دهد.

"صالح بن عفصان" در این مقاله می نویسد:" درسایه تحریم های کشورهای تحریم کننده علیه قطر، مسوولان این کشورها در اظهار نظرها و مصاحبه هایشان تکرار می کنند که بحران قطر کوچک بوده و نیازی نیست که برای آن از سوی کشورهای عربی زحمت زیادی کشیده شود. بنابراین ضرورتی ندارد که این کشورها خودشان را به این محاصره وبحران مشغول کنند. آخرین نفری هم که این حرف های بیهوده رامطرح کرد ولیعهدعربستان در سفر اخیرش به مصر بوده است. وی در مصاحبه با برخی از رسانه هایی که تلاش می کنند تا روغن بر آتش بحران بریزند بدون فکر و مقدمه گفته بود که کل جمعیت قطر به اندازه یکی از خیابان های قاهره نیست ".
روزنامه "الشرق الاوسط عربستان" در مطلبی با عنوان " نوار غزه بحران وجدان انسانی و مسوولیت جامعه بین المللی برای پایان اشغال آن" و به قلم "صائب عریقات" دبیر کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین آورده است:" امروز دوازده سال و یک ماه و چهارده روز ازمحاصره غیر قانونی نوارغزه توسط اسراییل که مردم آن دربدترین شرایط انسانی درسایه تحریم قرار دارند می گذرد. درنوار غزه بیش از دو میلیون فلسطینی در محدوده جغرافیایی کوچک زندگی می کنند و اسراییل هم اززمین و هوا و دریا برآن تسلط یافته و محاصره کرده و ارتباطش را با جهان بیرون از نوارغزه قطع کرده است و بر شهروندان این منطقه هجوم می برد. مساله نوارغزه فقط یک بحران انسانی نیست بلکه بحران وجدان بشری در قرن بیست و یکم ومسوولیت جامعه بین المللی است که شایستگی های این منطقه و مردم آن را درسایه اشغالگری اسراییل نادیده می گیرد".
روزنامه" الخلیج امارا ت " در مطلبی به قلم " محمد نور الدین "و با عنوان" ازکرکوک تا عفرین فتنه جدایی طلبی" به مساله جدایی طلبی کردها اشاره داشته که از کرکوک شروع شده و تا عفرین ادامه پیدا نمود. وی در این خصوص می نویسد:"در بیست و پنج سپتامبرگذشته، رفراندوم جدایی کردستان عراق که آرزویی بزرگ برای کردها بود پایان یافت. بانتایج رسمی همه پرسی چیزی در عالم خارج به وقوع نپیوست. زیرا همه نهادهای قانونی، مجلس، سیاسی و نظامی عراق تلاش کردند تا مانع از جدایی طلبی ای شوند که تسلط بر کرکوک نتیجه تحرک همه افراد ونهادها در عراق بود. چهارماه ازبرگزاری همه پرسی در عراق می گذرد که این دفعه کردها با یک کابوسی دیگر و آن هم در سوریه مواجه شدند. این درحالی است که همه چیز میان کردهای سوریه باکردهای عراق متفاوت می باشد اما نتایج یکی است. کردهای سوریه بعد از درگیری ها دراین کشور درسال 2011، اولین هدفشان حفاظت از مناطقی بود که داعش درآن مناطق حضور داشت اما آمریکا با پشتیبانی از "نیروهای حمایت از کردها"آنها را تشویق نمود تادایره نفوذ و حضورشان را به مناطق خارج از آنچه که هستند گسترش دهند.