به گزارش گروه اقتصادی ایسکانیوز، در صنعت نفت، حذف گوگرد و مرکاپتان از برش‌های نفتی از اهمیت بسزایی برخورداراست. حذف آلاینده‌های محیط زیستی و کاهش میزان خوردگی یکی از مهم‌ترین دلایل استفاده از فرآیندهای گوگردزدایی از برش‌های نفتی است.
وجود میعانات گازی سرشار در کشور، نیازمند عزم جدی در تصفیه و پالایش آن برای مصرف داخلی یا صادرات است. بدیهی است که فروش میعانات گازی شیرین با سهولت بیشتر و قیمت بالاتر ممکن است و دست‌یابی به فناوری تصفیه میعانات گازی براساس فرآیند DMC، خودکفایی کشور را در این عرصه به ارمغان آورده است.
در حال حاضر در دنیا سه نوع میعانات گازی ترش، میعانات گازی بوزدایی شده و میعانات گازی شیرین به فروش می‌رسد.
بودار بودن میعانات به خاطر وجود مرکاپتان‌ها است و اگر این مرکاپتان با انجام فرآیندی از آن جدا یا تبدیل به ماده‌ای دیگر شود، بوزدایی می‌شود.
در صورتی که مرکاپتان‌های موجود در میعانات گازی تبدیل به ماده‌ای دیگر و از میعانات جدا شود نیز میعانات گازی کاملاً شیرین شده تولید می‌شود که ترکیبات گوگردی آن کاهش پیدا کرده است.
در فازهای 2 و 3 پارس جنوبی مطابق طراحی آن‌چه که به‌عنوان میعانات گازی در مخازن ذخیره می‌شود، در فرآیندی فشار بخارش تنظیم و بخشی از گازهای اسیدی آن جدا می‌شود تا قابلیت صادرات با کشتی‌های نفت‌کش را داشته باشد و در واقع از نوع میعانات گازی ترش است.
از همین‌رو برای بهبود کیفیت میعانات گازی تولیدی، ساخت واحد مرکاپتان‌زدایی در فازهای 2 و 3 پارس جنوبی در حال انجام است. با راهاندازی پروژهDMC، مرکاپتان‌ها به ماده‌ای دیگر تبدیل و بوزدایی می‌شود که باعث افزایش کیفیت کاندنسیت تولیدی پالایشگاه خواهد شد.
هم‌اکنون تجهیزات این واحد نصب شده و شرایط لازم برای اتصال این واحد به پالایشگاه نیز مهیا شده است که با اتمام کامل ساخت واحد تولید میعانات گازی بوزدایی شده در پالایشگاه دوم پارس جنوبی آغاز خواهد شد.
مزیت این کار فروش میعانات گازی با کیفیت‌تر و با ارزش افزوده‌ای حدود 2 دلار در هر بشکه خواهد بود. با توجه به اینکه در فازهای 2 و 3 هم‌اکنون روزانه حدود 76 هزار بشکه میعانات گازی تولید می‌شود، راهاندازی این واحد روزانه بیش از 150 هزار دلار منافع مالی خواهد داشت.
نویسنده:مهدی گرامی شیرازی، مدیر پالایشگاه دوم پارس جنوبی
