به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز، در اوایل تشکیل دولت روحانی در سال ۱۳۹۲ نقدهای جدی از سوی جامعه و به ویژه جوانان و دانشجویان نسبت به معرفی کابینه که متشکل از افراد پیر و در واقع خسته بود وجود داشت. با این حال پس از نقدهای جدی که از سوی جنبش‌های دانشجویی و بدنه جامعه به وجود آمد، در دولت دوازدهم شاهد تغییر در میانگین سنی هیئت دولت شدیم؛ اما این تغییر خیلی جدی و مورد پسند جامعه نبود و از میانگین حدودا ۶۱ سال در دولت یازدهم به میانگین ۵۹ سال رسیده شد که با معیار و ایده‌آل‌های جامعه و حتی منویات مقام معظم رهبری که تاکیدات زیادی مبنی بر جوانگرایی در سیستم مدیریتی داشتند بسیار فاصله داشت.
ماحصل دولت پیر اول روحانی پس از نادیده گرفتن قشر جوان، نخبه و انقلابی و ندادن سهمیه لازم در هیئت دولت به جوانان باعث شد تا در آستانه یکی دو سال مانده به اتمام دولت شاهد خستگی در کابینه، استعفا و برکناری برخی وزرا در دولت روحانی باشیم. این استعفا و برکناری‌ها که گاهأ جنبه سیاسی و لجاجت دارند و در آخرین برکناری این دولت پس از نامه سرگشاده وزیر صمت کاملا مشخص بود و به ناکارآمدی هرچه بیشتر دولت پیر دامن می‌زند.
حال باید دید در مدت یک سال مانده به اتمام دولت و با توجه به تشکیل مجلس یازدهم که از مخالفان و منتقدان جدی سیاست گذاری دولت هستند، آیا می‌تواند موتور فرسوده و در واقع از کار افتاده این دولت را در کمتر از یکسال به حرکت در بیاورد.
آیا اگر این دولت بر سیاست‌گذاری‌ها و خط مشی خود پافشاری کند، که طبیعتا با تشدید بحران‌هایی همچون بهه هم ریختن بیش از پیش وضعیت اقتصادی، ادامه سقوط پرشتاب پول ملی و متعاقب آن افزایش قیمت‌ها، اعتصاب و اعتراضات خیابانی که در سال‌های گذشته با توجه به عدم نظارت و سیاست‌گذاری صحیح در دولت شاهد رخداد این اتفاقات بودیم بیوفتد. آیا مجلس یازدهم طرح عدم کفایت این دولت را کلید می‌زند؟ با شناختی که جامعه از بدنه و خط مشی مجلس یازدهم دارد، به احتمال تصویب این طرح قوت می‌بخشد.
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه آزاد اسلامی آبادان*
انتهای پیام/
