فرحان عسگری دبیر انجمن علمی فناوری اطلاعات سلامت در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که استادان هیچ شناختی از انجمنهای علمی ندارند، اظهار کرد: باید از وزارت بهداشت بپرسیم که چرا تلاشی برای شناخت انجمنهای علمی به استادان نکرده است؟! چرا در حالیکه انجمنهای علمی و دانشجویی در سطح کشوری فعالیت میکنند؛ اما برای ارتباط استادان با انجمنها فرهنگسازی نشده است.
وی با اشاره به این که بر اساس آییننامه انجمنها، همیشه باید یک استاد در کنار انجمن علمی کشوری فعالیت کند؛ اما متاسفانه ما از حضور استادان محروم هستیم، افزود: تنها تعداد کمی از استادان با انجمن همکاری داشتند و آن هم به دلیل مذاکرات خود اعضای انجمن بود.
دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه در ادامه خاطرنشان کرد: البته وضعیت برخی انجمنهای علمی مانند انجمن علمی مامایی خیلی نامناسب بود که ما سعی میکردیم با مشاوره دادن به آنها، به بهبود شرایطشان کمک کنیم. البته این وظیفه ما نبود، وظیفه وزارت بهداشت بود. برخی دیگر از رشتهها هم اصلا انجمن علمی ندارند.
عسگری با تصریح بر این که ما نخستین انجمنی بودیم که نشریه کشوری داشتیم و مشکلاتمان را در نشریه منعکس میکردیم، یادآور شد: این نشریه کاملا شناخته شده است و دانشجویان بسیاری پیگیر انتشار آن هستند؛ اما هیچ کدام از کانالهای مفدا به انتشار این نشریه کمک نکردند. حتی هزینه طراحی این نشریه هم از خود انجمن تامین میشد.
استادان نسبت به آموزش مجازی احساس مسئولیت ندارند
دبیر انجمن علمی فناوری اطلاعات سلامت، نبود احساس مسئولیت در استادان را یکی از مشکلات آموزشهای مجازی دانست و گفت: متاسفانه بسیاری از استادان، تنها یک هفته مانده به پایان ترم، محتوای دروس را بارگذاری میکنند. به طوری که دانشجویان چند ماه را از دست میدهند و یک هفته مانده به پایان ترم مجبور هستند، همه محتوا را یاد بگیرند که اصلا امکانپذیر نیست. یکی از تبعات این نوع تدریس، تقلب است.
وی با بیان این که دروسی مانند بیماریشناسی یا فارماکولوژی یا اصطلاحات پزشکی را نمیتوان در یک هفته و تنها با جزوه یاد گرفت، افزود: متاسفانه حتی برنامهنویسی که باید کاملا عملی تدریس شود را هم با جزوه گذراندیم. این مشکلات در بیشتر دانشگاههای کشور وجود دارد و سبب کم شدن سواد دانشجویان علوم پزشکی میشود.
عسگری با تاکید بر این که کیفیت آموزش در دوران کرونا به شدت افت کرده است، گفت: ما هم اکنون در بیمارستان کارآموز هستم؛ اما هنوز در دروس تئوری، ضعف زیادی داریم چون دروسمان را به درستی یاد نگرفتهایم.هیچ دروس عملی ای به جز کارآموزی نداشتیم.
دبیر انجمن علمی فناوری اطلاعات سلامت در ادامه خاطرنشان کرد: دلیل پایین آمدن سواد دانشجویان، مجازی شدن آموزشهاست. تا جایی که دانشجویان در دوران کارآموزی خجالتزده میشوند.
وی درباره شیوه نادرست در آموزش مجازی گفت: برخی استادان تنها چند جلسه کلاس آنلاین برگزار میکنند و برای مابقی ترم به آپلود جزوه اکتفا میکنند نام این شیوه را هم تلفیقی میگذارند. مثلا از ۲۴ واحد، تنها چهار واحد کلاس آنلاین داشت و ۲۰ واحد تنها با جزوه پیش رفت.
دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه در پایان با اشاره به این که امتحانات مجازی را سختتر از امتحانات حضوری برگزار میکنند، اظهار کرد: در امتحان حضوری امکان برگشتن به سوالات و فکر کردن دوباره وجود داشت؛ اما امتحان مجازی این فرصت را ندارد. در حالی که اگر اصول آموزش مجازی را به درستی میگذراندیم، میتوانستیم انتظار داشته باشیم که امتحان مجازی هم درست باشد.
انتهای پیام/
نظر شما