محمد حسین زالی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره پست گرفتن برخی استادان در دولت اظهار کرد: به عقیده بنده اعضای هیئت علمی نباید وظیفه دیگری به جز استادی و معلمی انجام دهند.
جریان‌های سیاسی به جای تربیت مدیر، به فکر پست دادن به نیروهای خود هستند
وی ادامه داد: در حال حاضر تعداد قابل توجهی از استادان وجود دارند که دانشجویان به سختی هفته‌ای یکبار آنان را در دانشگاه می‌بینند. البته این مشکل در دانشگاه امام صادق(ع) شدت بیشتری دارد.
فارغ التحصیل رشته فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) تصریح کرد: البته اگر استادان مدعو که تجربه کار در صنعت یا بازار را داشته و با دانشجویان و دانشگاه در ارتباط باشند، موضوع خوبی است. البته برای تحقق این ارتباط نباید استاد حتما عضو هیئت علمی باشد؛ بلکه می‌توان از استادان دیگر برای انتقال تجربه یا ارتباط با دنیای بیرون دانشگاه استفاده کرد.
وی بیان کرد: در حال حاضر اعضای هیئت علمی از دانشگاه فراری هستند، این در حالی است که براساس قانون استادان باید برای حضور در دانشگاه باید زمان مشخصی در نظر بگیرند، اما این قانون اجرایی نمی‌شود و استادان به محض دریافت مسئولیت و پست دولتی دیگر حاضر نیستند در دانشگاه بمانند. حتی استادی که پست مشاوره در یک وزارتخانه می‌گیرد، نیز حاضر نیست سر کلاس درس حاضر شود و تمام ایام هفته را در آن وزارتخانه سپری می‌کند.
زالی اضافه کرد: این خوب است که استادان علاوه بر نهاد علمی در نهاد عمومی هم فعالیت کنند؛ اما فعالیت در نهادهای دولتی، اقتصادی و سیاسی نباید مانع از اجرای وظایف اصلی آنها شود. البته در این میان استادانی هم هستند که وارد نهاد عمومی شدند ولی دانشگاه را فراموش نکردند. به عنوان مثال استادانی مانند شهریار زرشناس یا حسین کچوئیان علاوه دانشگاه، فعالیت های اجتماعی دیگری هم دارند.
تاثیر اساتید بر پویایی علمی دانشگاه‌ها
فارغ التحصیل رشته فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) مقاله محوری برای ارتقای مرتبه استادی را یکی از آفت‌های جدی نهاد دانشگاه در کشور دانست و گفت: به عنوان مثال اگر استادان دانشگاه‌ها تعداد مشخصی مقاله بنویسند، پایه علمی آنان افزایش می‌یابد. این معیار ناصحیح باعث شده تا اساتید از وظیفه اصلی خود غافل شوند.
وی ضافه کرد: آیین‌نامه‌های نامناسب وزارت علوم، تحقیقات و فناوری باعث شده تا استادان فقط به فکر رشد خود مرتبه علمیشان باشند. ما از استادانی که تعداد مقالات علمی پژوهشی بالایی داشتند، نمی‌توانستیم به خوبی بهره بگیریم؛ حتی آنان مدرسان خوبی نیز نبودند. اما اساتیدی که تعداد مقالات کمتری داشتند هم مدرسان خوبی بودند هم علم آنان به روز بود.
زالی افزود: با وجود این تفاسیر تاثیرگذار بودن استادان بر پویایی علمی دانشگاه‌ها الزاما به مشهور بودن یا تعداد مقالات یا مرتبه علمی آنان بستگی ندارد.
فارغ التحصیل رشته فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) با بیان اینکه من و سایر همکلاسی‌هایم در اوایل ترم اول تصور داشتیم که قرار است فرمایشات مقام معظم رهبری را در حوزه علوم انسانی اجرایی کنیم، گفت: متاسفانه با گذشت زمان این انگیزه‌ها در دانشجویان از بین رفت. این اتفاق به صورت معمول در دانشجویان تازه وارد رشته‌های مرتبط با علوم انسانی اتفاق می‌افتد.
وی با تاکید بر اینکه اساتید وظیفه دارند دانشجویان را با رشته‌های تحصیلی و اهداف این رشته‌ها آشنا کنند، گفت: البته استادان دانشگاه امام صادق(ع) وظیفه خود در این باره را به خوبی انجام ندادند.
زالی در پایان خاطر نشان کرد: استادان دانشگاه امام صادق(ع) به علت اینکه اشراف کامل بر رشته‌های درسی و معارف اسلامی دارند، گمان می‌کنند که دانشجویان نیز به همین میزان آشنایی و تسلط دارند. در نتیجه تلاشی نمی‌کنند تا ابهامات دانشجویان به ویژه دانشجویان ترم اولی را برطرف کنند.
انتهای پیام/
نظر شما