به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ باستان‌شناسان بقایای کودکی خون‌آشام مربوط به قرن هفدهم را کشف کرده‌اند که به صورت غم‌انگیزی دفن شده است. صورت او رو به پایین قرار گرفته و روی زمین قفل شده بود، زیرا روستاییان می‌ترسیدند که بعد از مرگش دوباره زنده شود و از گور بیرون بیاید.

بقایای اسکلت این کودک که محققان سن او را پنج تا هفت سال تخمین می‌زنند، در یک گورستان دسته‌جمعی نامشخص در روستایی در لهستان کشف کردند. این گورستان که «نکروپلیس» لقب گرفته است، به معنای واقعی کلمه از زبان یونانی «شهر مردگان» ترجمه می‌شود و جایی است که باستان‌شناسان سال گذشته زنی خون‌آشام را کشف کردند که با قفلی که به انگشت شست پایش وصل شده بود و داسی روی گردنش قرار داشت، دفن شده بود. این داس برای این روی گردنش قرار گرفته بود که اگر سعی کند بعد از مردنش از جایش برخیزد، سرش را جدا کند.

بیشتر بخوانید:

کشف مومیایی‌هایی با زبان طلا

داریوز پولینسکی، استاد باستان‌شناسی از دانشگاه نیکلاس کوپرنیک، که رهبری هر دو حفاری را برعهده داشت، می‌گوید که قبر این کودک پنج ساله و زن خون‌آشام را در فاصله‌ ۲ متری از یکدیگر در این گورستان پیدا کرده‌اند. او معتقد است که این گورستان یک گورستان موقت برای «حذف شدگان» یا کسانی است که به دلایل مختلف در قبرستان‌های مسیحی دفن نمی‌شدند.

پولینسکی می‌گوید که او و محققانش حدود ۱۰۰ قبر را در این گورستان کشف کرده‌اند که بسیاری از آنها تکنیک‌های تدفین نامنظم از جمله تاکتیک‌های ضد خون‌آشام را نشان می‌دهند که برای جلوگیری از بازگشت افراد از قبر استفاده می‌شود، از جمله قفل‌های مثلثی که به پای افراد وصل می‌شود و آنها را روی زمین نگه می‌دارند. احتمال ضعیف‌تری نیز وجود دارد؛ برای اینکه بعدها کسی قبر آنها را باز نکند و جابه‌جا نکند، اجساد روی زمین قفل می‌شدند.

نمونه‌ای از قفل‌های مثلثی که روی پای مردگان وصل می‌شد و آنها را به زمین متصل می‌کرد

او می‌افزاید: دلایل متعددی وجود دارد که یک فرد در چنین گورستانی دفن شده باشد. ممکن است فرد در زمان زنده بودنش از خود رفتار عجیبی نشان داده باشد که باعث ترس دیگران شده باشد یا ممکن است از یک بیماری جسمانی غیرعادی رنج می‌برده که بر ظاهرش تاثیر بدی گذاشته است.

او همچنین می‌گوید: حتی ممکن است فردی به طور ناگهانی و در شرایط عجیبی فوت شده باشد. معمولا مرگ ناگهانی چیزی است که مردم باید از آن بترسند.

به گفته او، روستاییان قرن هفدهم از دفن کردن کودکانی که هنوز غسل تعمید نشده بودند و همچنین افرادی که در اثر غرق شدن جان خود را از دست داده بودند هم می‌ترسیدند.

گفتنی است که باستان‌شناسان همچنین مجموعه‌ای از استخوان‌هایی را در نزدیکی قبر کودک پیدا کردند که بدون قفل دفن شده بود و متعلق به یک زن بارداری است که جنین او حدود ۶ ماهه بوده است.

خون‌آشام‌ها که بودند؟

ماتئو بورینی، استاد انسان‌شناسی دانشگاه جام مور لیورپول، معتقد است که از اوایل قرن چهاردهم، رسم «دفن خون‌آشام‌ها» در سرتاسر اروپای مسیحی رایج بوده است. محققان شیوع خون‌آشام‌ها را با زمان‌هایی مرتبط می‌دانند که در آن افراد زیادی به یکباره می‌مردند و توضیح منطقی برای توضیح آن نداشتند. هم‌اکنون فرض می‌شود که همه‌گیری یک ویروس یا مسمومیت‌های دسته‌جمعی جزوی از آنها بوده است.

و جالب اینجاست که تصور رایج این بود که این خون‌آشام‌ها ابتدا اعضای خانواده خود را شکار می‌کنند و می‌کشند و سپس به سراغ همسایگان و دیگران در دهکده می‌روند و این موضوع با درک مدرن ما از شیوع بیماری‌های واگیر همخوانی دارد.

انتهای پیام/