به گزارش گروه خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بررسی سند هفتم توسعه به نقاط ضعف و قوت متفاوتی برخورد می‌کنیم. باید توجه داشت که اسناد توسعه از مهم‌ترین و محوری ترین اسناد حکمرانی ایران هستند و در صورت تدوین دقیق می‌توانند راهگشای چالش‌های توسعه باشند، چرا که عملکرد پنج سال آینده‌ کشور را در حوزه‌ برنامه ریزی و مدیریت اجرایی جهت دهی می‌کنند. بنابراین بررسی و تحلیل این سند باید با جدیت و دقت کافی در یک افق دید کلان باشد.

بیشتر بخوانید:

کتب درسی باید در راستای مهارت‌آموزی و رشد تفکر باشند / بی‌توجهی به ویژگی‌های نسل جدید در برنامه آموزشی

با تحلیل و بررسی سند هفتم توسعه متوجه‌ می‌شویم که تلاش شده تا این سند نسبت به اسناد قبلی به‌نوعی ارتقا پیدا داشته باشد. حتی در برخی از بخش‌ها هم این اتفاق افتاده؛ اما با این وجود همچنان چالش‌های اساسی در سند وجود دارد که به صورت مختصر به برخی از آن‌ها می‌پردازیم.

اولین موضوعی که با بررسی سند هفتم توسعه متوجه خواهیم شد، این است که این سند نتوانسته یک محور مشخص و نگاه کلان نسبت به موضوع توسعه آموزش و پرورش ترسیم کند. به‌ این معنا که انسجام لازم برای رسیدن به هدف پنج ساله‌ مدنظر را در این سند قید نشده است.

علاوه بر این، سند تحول بنیادین که در سال‌های گذشته علی رقم تاکیدات مقام معظم رهبری(مدظله العالی) شاهد اتفاقات جدی در راستای تحقق آن نبوده‌ایم. بنابراین انتظار می‌رفت که در سند هفتم توسعه شاهد راهکارهای اساسیِ اجرایی سازی سند تحول باشیم؛ ولی بیشتر به بیان شاخص‌ها به صورت کلی و آرمانی پرداخته شده است.

همچنین در متن سند هفتم توسعه ابهام و کارسپاری مشخص و شفاف مشاهده می‌شود. مثلا یکی از شاخص‌های سنجه‌ عملکردی در بند بیستم سیاست‌های کلی برنامه، کتب درسی مبتنی بر ساحت‌های شش گانه سند تحول بنیادین بیان شده که به عنوان یک شاخص ابهام دارد و قابل سنجش نیست یا در بخش دیگری از این سند، عبارات مبهمی مانند «اعطای اختیارات اداری و مالی به ارکان مدرسه» آورده شده که در صورت نبود شفافیت این اختیارات، احتمال آن می‌رود که بعدا موجب اخلال در نظام اداری شود.

سند هفتم توسعه که قرار است ریل گذاری پنج سال آینده آموزش و پرورش را انجام دهد، باید شفافیت کافی داشته باشد. همچنین وظایف به وضوح در آن تقسیم شوند. به ابن معنا که کیفیت بخشی و انجام بهتر وظایف نهاد متولی و مطالبه و پیگیری امور محوله از نهادهای ذی ربط امکان پذیر باشد.

زمانیکه برنامه‌ای  با گستردگی سند هفتم توسعه ارائه می‌شود، لازم است برای اجرای راهبردهای بیان شده، زمان بندی مشخصی تعیین شود. همچنین شاخص های سنجش عملکرد کمی برای هر یک از این راهبردها و برنامه‌ها مشخص شود که در این سند کمتر شاهد آن هستیم.

در آخر باید بیان کنم که این سند نسبت به اسناد قبلی با دقت و توجه بیشتری نگاشته شده است؛ اما همچنان ایرادات اساسی دارد که به صورت موردی به برخی از آن ها پرداختیم. در نتیجه انتظار می‌رود با اصلاح این موارد شاهد یک همت جدی برای توسعه‌ همه‌ جانبه‌ آموزش و پرورش و اجرایی شدن سند تحول بنیادین در پنج سال آینده باشیم.

دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان*

انتهای پیام/