به گزارش ایسکانیوز، سالمندان  قشری هستند که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند اما توجه نکردن به این گروه در جامعه می‌تواند معضلات اجتماعی بسیاری ببار بیاورد. به همین جهت دولت جدید باید پرداختن به رفع نیازهای سالمندان و تکریم آن‌ها را در برنامه‌های کاری خود بگنجاند چراکه آن‌ها بخشی از خانواده هستند و خانواده در جامعه ایرانی رکن اصلی است.

حسام‌الدین علامه؛ سرپرست دبیرخانه شورای ملی سالمندان در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری ایسکانیوز  با اشاره به اهمیت پرداختن به موضوعات سالمندان در برنامه‌های دولت جدید گفت: ما پرداختن به موضوع سالمندی را در مقطع زمانی خوبی شروع کرده‌ایم. در سال ۱۳۷۹ ساماندهی امور سالمندان در برنامه سوم توسعه کشور گنجانده شد و قرار شد سازمان بهزیستی با همکاری وزارت بهداشت آیین نامه اجرایی برای آن بنویسد.

قرار گرفتن بهزیستی در زیرمجموعه وزارت کار باعث اختلاف و تعارض منافع شد

در متن این قانون، ساماندهی سالمندان در کنار بیماران مزمن آمده بود اما سپردن آن به بهزیستی این را در ذهن تداعی می کرد که منظور سالمندان آسیب پذیر است اما در آیین نامه اجرایی که در سال ۸۳ آماده شد و ۲۶ فروردین ۸۳ به تصویبت هیات دولت رسید، همه موضوعات سالمندی مورد توجه قرار گرفته و شورای ملی سالمندان هم در همین راستا به وجود آمد اما جداشدن سازمان بهزیستی از وزارت بهداشت و قرار گرفتن آن در زیرمجموعه وزارت رفاه اجتمای باعث اختلاف و تعارض منافع بین حوزه سلامت و رفاه شد که عملا پایه این اختلاف از آن زمان تا هم اکنون بر سر موضوع سالمندی برقرار است.

رشد 10 درصدی جمعیت سالمندان

علامه معتقد است که برای برنامه‌ریزی و عمل در حوزه سالمندی باید بازنگری‌هایی در سطوح سیاست‌گذاری سالمندی به وجود آید. او در این باره توضیح داد: ما به عنوان دبیررخانه شورای ملی سالمندی کشور تاکید داریم که با توجه به ویژگی‌های فعلی جمعیت سالمندی کشور و تجارب گذشته، باید باز آرایی ساختاری و نهادی در سطوح سیاست‌گذاری به ویژه در برنامه هفتم توسعه در زمینه‌های تنظیم‌گری، برنامه‌ریزی، اجرا و ارزیابی حوزه سالمندی به وجود آید تا بتوان موضوع سالمندی را متناسب با بحرانی که کشور با آن مواجه می‌شو د مدیریت و ساماندهی کرد. رشد جمعیت سالمندی در طول ۴۳ سال (از سال ۵۵ تا ۹۸ ) از پنج درصد به ده درصد رسیده و در سال ۱۴۲۱ یعنی کمتر از ۲۳ سال جمعیت سالمندی ایران از ده درصد به ۲۰ درصد می‌رسد و تا سال ۱۴۳۵ از مرز یک سوم جمعیت سالمند کشور عبور می‌کنیم.

سالمندان آینده متفاوت خواهند بود

سرپرست دبیرخانه شورای ملی سالمندان ضمن اشاره به تغییر ویژگی‌های سالمندان آینده در مقایسه با سالمندان فعلی ادامه داد:  این شتاب منحصر به فرد با تغییر ویژگی‌های جمعیت سالمندی همراه است و نشانه‌های آن تغییرات را  هم اکنون در جمعیت میان سال می‌بینیم. کاهش بعد خانوار و تعداد فرزندان، افزایش میزان طلاق و تجرد قطعی، افزایش افراد تحت پوشش انواع بیمه های کارمندی، کارگری و خویش فرما، افزیش امید به زندگی در۴۰ سال گذشته ( ۲۰ سال افزایش داشته است) این عوامل باعث می‌شود که ویژگی‌های سالمندان آینده تغییر کند. در واقع ما تعداد زیادی سالمند تنها خواهیم داشت که احتیاج به حقوق بازنشستگی و مستمری، بیمه‌های مراقبتی و تکمیلی دارند.

سالمندان به پرکردن اوقات فراغت و مشارکت اجتماعی نیاز دارند

علامه فراهم آوردن بستری برای زندگی سالمندان در محیط خانواده و ایزوله نکردن آن‌ها در محیط‌های دور از اجتماع را نکته مهمی دانست که در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری برای سالمندان باید به آن توجه کرد. علامه در این خصوص توضیح داد: از طرفی  به دلیل افزایش سطح رفاه، سالمندان آینده به خدمات سرگرمی،  پرکردن اوقات فراغت و مشارکت اجتماعی نیاز دارند. با توجه به پیشرفت فناوری اطلاعات، هوش مصنوعی و به وجود آمدن  اینترت اشیا و خانه‌های هوشمند اگر می‌خواهیم جمعیت سالمندان آتی مانند شرایط کنونی که تنها دو دهم درصد سالمندان در مراکز اقامتی زندگی می‌کنند، همچنان سالمندان در خانه‌ها و محیط‌های اجتماعی زندگی کنند و آن‌ها را ایزوله نکنیم باید زیرساخت‌ها و بسترهای لازم برای زندگی سالمندان در خانواده و اجتماع و سپری کردن سالمندی سالم و فعال را فراهم کنیم.

لزوم تشکیل سازمان ملی سالمندان

او از روش‌های اجرایی بهبود زندگی سالمندان در راستای سند ملی سالمندی گفت: راه عملی کردن آن ایجاد بیمه‌های متنوع با پوشش وسیع و محیط‌های دوستدار سالمند، بانک‌های اطلاعاتی طبقه‌بندی شده از نیازهای سالمند، بانک زمان، سمن‌های ارائه خدمات داوطلبانه، تشکیل سازمان ملی سالمندان و ساختارهای اختصاصی سالمندی در وزارت خانه‌ها است. سند ملی سالمندان هم در دولت آینده باید در سطح هیات دولت پیگیری شود و جلسات با حضور اعضای شورای ملی سالمندان طبق قانونی که تا امروز اجرایی نشده است با حضور ریاست جمهور تشکیل شوند. با توجه به این که درست کردن زیرساخت‌ها در این فرصت و با پنجره جمعیتی فعلی حدود ده سال طول می‌کشد و ما فرصت کمی داریم تا زیرساخت‌های خود را برای مواجهه با سونامی سالمندی آماده کنیم.

انتهای پیام /