به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ به گفته باستان‌شناسان، این مکان باستانی مربوط به دوره واری با قدمتی بین ۸۰۰ تا هزار سال پس از میلاد می‌شود. تمدن واری از پایه‌ها و پیشینه‌های تمدن اینکاس که در مرکز رشته‌کوه‌های آند فعال بوده‌ است. تمدن واری حکومتی مستقل به همین نام هم داشت که در زمینه معماری و راه‌سازی بسیار فعال بود. تمام این راه‌ها بعدها توسط اینکاها مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

بیشتر بخوانید:

شهرهای نفرین شده باستانی

این سایت باستان‌شناسی که در منطقه کاجامارکا در پرو کشف شده است، شامل دو اتاق تدفین با گودال‌هایی برای قرار دادن مومیایی و نذورات به اجداد مردم آن دوره می‌شود. هر یک از اتاق‌های تدفین شامل دو طبقه است و روی دیوار آنها پنج طاقچه تعبیه شده که روی آنها هدایایی مانند صدف نرم‌تنان، قطعات سرامیکی و یک ظرف سه‌پایه با سه تکیه‌گاه مخروطی قرار گرفته است. محققان معتقدند که این یافته بسیار مهم است، زیرا می‌توانند به شواهدی از فرهنگ واری دست پیدا کنند.

باستان‌شناسان در این سایت بقایای جسد یک زن را یافتند که با یک ظرف تشریفاتی سیاه، دو ساز بادی سرامیکی و دو بست مسی دفن شده بود. محققان می‌گویند که با دیدن این بقایا، متوجه می‌شویم که مردم بسیاری با اصالت چندگانه در این مکان زندگی می‌کردند. این مکان مرکز تشریفاتی بوده که به آئین اجداد اختصاص یافته بود.

محققان می‌افزایند: این یافته‌ها به درک سبک زندگی و شیوه‌های آئینی جوامع باستانی که در این منطقه زندگی می‌کردند، کمک می‌کند.

فرهنگ واری بین قرن‌های هفتم و سیزدهم در سرزمینی که پروی امروزی است زنده ماند، اما در سال 1100 میلادی، واری‌ها توسط امپراتوری در حال ظهور اینکاها فتح شدند.

انتهای پیام/