به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، دفاع از پایان نامه، پوشیدن لباس مخصوص دانش آموختگی، پرت کردن کلاه به هوا، گرفتن عکس یادگاری کنار سردر دانشگاه آرزوی ۴ ساله بسیاری از دانشجویان است.
اعطای نخستین نشان دانش به اساتید دانشگاه تهران
روز فارغ التحصیلی برای هر دانشجو، روز ویژه‌ای محسوب می‌شود، چون پس از پشت سر گذاشتن سال‌ها تلاش، پرونده دوران دانشجویی‌اش با جشن فارغ‌التحصیلی به پایان می‌رسد.
سالن استاد جباری دانشگاه صنعتی شریف امروز چهارشنبه (۲۴ خرداد ماه) میزبان دانشجویانی بود که گردهم جمع شده بودند تا آخرین مرحله زندگی دانشجویی خود را تجربه کنند.
بر اساس اعلام روابط عمومی قرار بود مراسم از ساعت ۱۸ آغاز شود؛ اما برخی از دانشجویان زودتر آمده بودند و در سالن یا بیرون از سالن جمع شده بودند و با صدای بلند و چهره‌های خندان خاطراتشان را مرور می‌کردند.
اینکه دانشجویان زودتر در سالن حاضر شده بودند برایم جای تعجب داشت، یکی از دانشجویان دختر اینگونه به سوالم پاسخ داد: دلم برای دانشگاه و همکلاسی‌هایم تنگ شده و زودتر آمدیم تا همدیگر را ببینیم. پسری که کنارش بود حرفش را قطع کرد: کجا از دانشگاه بهتر!
حاشیه‌های این مراسم جالب بود، دانشگاه مکان‌های برای عکس انداختن دانشجویان در نظر گرفته بود. دانشجویان به همراه خانواده‌ها و دوستان صف کشیده بودند و منتظر بودند تا عکس بگیرند.
پدرها و مادرها با دسته‌گل‌های بزرگ و کوچک و در حالی که لبخند بر لب داشتند وارد سالن می‌شدند. همزمان مسئولان دانشگاه به همراه اعضای هئیت علمی نیز وارد شدند و مراسم حالت رسمی تر به خود گرفت.
بعد از تلاوت قرآن و پخش سرود ملی در سالن، مجری برنامه شروع به صحبت کردن و خوش آمدگویی کرد.
سپس رسول جلیلی رئیس دانشگاه شریف برای خوش‌آمد گویی پشت تریبون قرار گرفت و گفت: مراسم امروز به خاطر قدردانی از تلاش‌های شبانه روزی شما برگزار شده است.
دانشگاه شریف برترین دانشگاه صنعتی کشور است. این جمله با غرور خاصی توسط جلیلی بیان شد و گفت: وظیفه تک تک دانشجویان، استادان و فارغ‌التحصیلان نگهداری و پاس داری از افتخارات این دانشگاه است.
پروژه‌های فرهنگی به ویژه ازدواج جز اولویت‌های دانشگاه شریف است. جلیلی از همراهی دولت با دانشگاه در این مسیر قدردانی کرد؛ اما آن را کافی ندانست و از خیرین طلب کمک کرد.
تشکر از خانواده‌های دانشجویان حسن ختام سخنرانی رئیس دانشگاه بود. وی قدران خانواده‌ها بود که امانت‌های الهی یعنی فرزندان خود را به دانشگاه شریف سپردند. احسان به پدر و مادر آخرین توصیه بود جلیلی به دانشجویان بود.
دانشجوی دختری که از مقطع کارشناسی‌ارشد فارغ‌التحصیل می‌شد، هیجان داشت و چشمانش از خوشحالی برق می‌زد، در حالی که سعی می‌کرد هیجانش را کنترل کند، با ذوق گفت: «برگزاری این جشن و نامزد شدنم همزمان بود؛ با یکی از همکلاسی‌هایم، در همین دانشگاه با هم آشنا شدیم و حالا در کنار فارغ‌التحصیلی قول داده‌ایم تا آخر عمر در کنار هم بمانیم.»
تقدیر از ۲۰ استاد برتر آموزشی، از دیگر برنامه‌های مراسم فارغ‌التحصیلان شریفی‌ها بود. نام محمد رضا عارف با تشویق طولانی دانشجویان و حضار همراه شد، طوری که تا چند دقیقه‌ای صدای کف زدن‌ها ادامه داشت.
محمود ضیائی دانش آموخته موفق دانشگاه شریف است که در حال حاضر مدیریت صندوق نوآوری را بر عهده دارد. ضیائی به همه متقاضیان کنکور توصیه کرد که دانشگاه شریف را برای تحصیل انتخاب کنند و گفت: چون اینجا یک دانشگاه نیست بلکه همه با هم خانواده هستیم. همه ما باید یادمان بماند که یادگیری را نباید متوقف کنیم. فارغ‌التحصیلی نقطه پایان علم نیست.
دعای دانش آموختگی را محمد رضا عارف خواند، فضا کاملا احساسی بود، بعضی از پدر و مادرها کم مانده بود بال در بیاورند، جگرگوشه خودشان را می‌دیدند که لباس فارغ‌التحصیلی دانشگاه شریف بر تن دارد و زیر لب دعای دانش‌آموختگی را می‌خواند. اشک شوق از چشم‌های اکثرشان جاری بود.
حضور علی زند وکیلی رویی صحنه، سالن را منفجر کرد و شب دانشجویان را کامل کرد. گویا دانشجویان دوست نداشتند امشب به پایان برسد.
دل کندن از جشن فارغ‌التحصیلی مانند دانشگاهی که سال‌ها برایش تلاش کرده بودند سخت بود؛ آخرین باری بود که به عنوان دانشجو در صنعتی شریف حضور داشتند. شاید ۷-۸ سال دیگر برای تدریس به دانشگاه می‌آمدند؛ شاید هم هزاران کیلومتر دورتر از وطن روزگار بگذرانند و با دیدن عکس مراسم فارغ‌التحصیلی خود دلتنگ صنعتی شریف و جشن دانش‌آموختگی خود شوند.
انتهای پیام/
نظر شما