به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، «کمبود بودجه»، «تأخیر در تخصیص بودجه»، «مشکلات مالی»، «خوابگاههای فرسوده» و «ساختمانهای قدیمی دانشگاهها»، عبارتهایی هستند که در سالهای اخیر بارها و بارها از زبان مدیران و مسئولای آموزش عالی کشور؛ از رئیس صندوق رفاه دانشجویان تا وزیر علوم، تحقیقات و فناوری بیان و در رسانهها منتشر شده است.
بودجه سال 98 کل کشور، 17میلیون و 443هزار و 160میلیارد و 230میلیون تدوین شد و در مجموع به دانشگاههای کشور بدون احتساب دانشگاههای علوم پزشکی، مبلغ 153میلیون و 710هزار و 661میلیون ریال تعلق گرفت؛ بودجهای که به زعم بسیاری از متولیان آموزش عالی، کفاف هزینهها را نمیدهد و روند پیشرفت علمی در کشور را کُند کرده است. البته بنا بر اعلام معاونت اداری، مالی و مدیریت منابع وزارت علوم قرار بود بودجه دانشگاهها در سال جاری با 14 درصد رشد مواجه شود؛ اما محمدتقی نظرپور چندی بعد خبر از کاهش پنجدرصدی بودجه وزارت علوم داد.
کمبود بودجه در تمام ابعاد به دانشگاهها و مراکز آموزش عالی ضربه زده و اجازه نمیدهد برنامههای متعدد به مرحله اجرا برسد. البته وزیر علوم، ایراد اصلی را به نحوه تخصیص بودجه وارد دانست و بیان کرد: «در حال تلاش برای تأمین منابع مالی هستیم تا کسری بودجه دانشگاهها را جبران کنیم؛ اما متأسفانه دانشگاههای ما، بودجه مورد نظر خود را در زمان مقرر دریافت نمیکنند و همین موضوع سبب ایجاد مشکلاتی شده است.» غلامی امیدوار به تأمین کسری بودجه دانشگاهها از منابع دستگاههای دولتی است، در حالی که دستگاههای اجرایی نیز بهدلیل تحریمهای اقتصادی با مشکلات زیادی درگیر هستند.
ناتوانی در پرداخت حقوق استادان دانشگاهها
محمدتقی نظرپور، معاون اداری، مالی و مدیریت منابع وزارت علوم در ماههای اخیر بارها از مشکلات مالی گلایه کرده و در جدیدترین اظهار نظر، وخامت اوضاع را در حدی تصویر کرده که برخی دانشگاهها حتی در پرداخت حقوق استادان نیز با مشکل مواجه هستند. محمدتقی نظرپور اشاره کرده بعد از گذشت 9 ماه از سال، تنها 57درصد از بودجه دانشگاهها پرداخت شده که جوابگوی نیازهای دانشگاهها نیست: «با توجه به بحث تورم حداقل بودجه درخواستی ما 75درصد است که البته این نیز مشکل است، با سازمان برنامه و بودجه رایزنی کردهایم، آنها نیز عنوان میکنند با توجه به شرایط کشور شاید نتوانند بیش از این تخصیص دهند.»
کمبود بودجه نهتنها به سطوح آموزشی دانشگاهها لطمه میزند، بلکه کیفیت غذا و امکانات رفاهی دانشجویان را نیز را تحت تأثیر قرار میدهد؛ موضوعی که در سال جدید تحصیلی با اعتراض دانشجویان دانشگاههای مختلف نمود پیدا کرده است. همچنین ناصر مطیعی رئیس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم از کمبود بودجه 800 میلیارد تومانی برای تعمیر و تجهیز و بهبود کیفیت سراها و آشپزخانههای دانشگاهها صحبت کرده که طبیعتاً انتظاری برای بهسازی خوابگاههای دانشجویی باقی نمیگذارد.
جالب اینجاست معاون اول رئیس جمهور هرازچندگاهی جلساتی با رؤسای دانشگاهها بهویژه دانشگاههای سطح یک برگزار کرده و بر لزوم حل مشکلات کشور از مسیر پژوهش تأکید میکند. هرچند وزیر علوم مدعی است دانشگاهها نباید بودجه پژوهشی را برای موارد دیگری هزینه کنند؛ اما چنین صحبتی جامعه عمل نمیپوشد؛ چراکه هیچ بودجهای باقی نمیماند.
اسحاق جهانگیری بارها تأکید کرده باید برنامه های پژوهشی به سمت رفع نیازهای جامعه برود؛ اما بودجه تخصیص یافته برای حقوق دستمزد کارکنان و نگهداری ساختمان یا چمنهای دانشگاه صرف میشود. حمیدرضا علومی یزدی معاون حقوقی و امور مجلس زمانی که معاون پژوهشی دانشگاه علامه طباطبائی بود، صراحتاً اعلام کرد در بودجه دانشگاهها، ردیفهایی به نام پژوهش تعریف شده است؛ اما ردیف حقوق و دستمزد یا نگهداری ساختمان وجود ندارد و برخی از ارقام سرفصلهای پژوهشی در مواردی مانند چمنهای دانشگاه و دستمزد کارکنان هزینه میشود.
سؤال اینجاست؛ با وضعیت کنونی آموزش عالی، چگونه انتظار پیشرفت وجود دارد؟ دو وزارتخانه علوم و آموزش و پرورش بهعنوان متولیان آموزش در کشور با مشکلات عدیده مالی دست و پنجه نرم میکنند و در تأمین هزینههای جاری نیز درماندهاند. در چنین شرایطی چطور میتوان توقع فعالیتهای پژوهشی بیدغدغه از استادان و دانشجویان داشت؟ آن هم در شرایطی که اردیبهشتماه سال جاری، وزیر علوم ابراز امیدواری کرده بود با هماهنگیهای انجام شده، باقی مانده بودجه سال 97 به دانشگاهها پرداخت شود!
انتهای پیام/