به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری ایسکانیوز، آموزش و پرورش همانطوریکه می دانید یکی از مهم ترین وزارتخانه ها در دولت ها به حساب می آید که باید توجه ویژه ای به آن صورت گیرد در دولت سیزدهم تاکنون یک وزیر معرفی شد که در مجلس رای نیاورد و حالا با سرپرست اداره می شود.

در روزهای اخیر نام مسعود فیاضی در برخی رسانه ها به عنوان وزیر پیشنهادی رئیسی برای آموزش و پرورش در حال انتشار است.

مسعود فیاضی متولد 3 / 11/ 1354 است که دارای مدرک دکتری فقه و اصول تحلیلی و اجتهادی است و عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسالمی در سابقه خود دارد و دارای تالیفات و مقالات متعددی است.

مسعود فیاضی در فضای سیاسی-اجتماعی کشور بیش از حسین باغگلی وزیر پیشنهادی پیشین دولت سیزدهم شناخته شده است اما چهره بودن فیاضی تا اینجا به دلیل هیاهوهایی بوده است که بیش از نفع برای او ضرر داشته است.

مسعود فیاضی کارشناسی خود را در رشته مهندسی عمران دانشگاه فنی تهران گذراند، و بعد از آن و با گذشت ۲۵سال، به مقام استادیاری در رشته فقه و اصول تحلیلی و اجتهادی رسید. از مهندسی تا فقه را می شود شروع یک تحول درونی در او نامید، اما فیاضی در همان سال های فراگیری فقه و اصول با ورود به سطوح گوناگون مجموعه سازمان پژوهش و برنامه ریزی وزارت آموزش و پرورش، خود را در قامت یک پژوهشگر نشان داد و در همان زمان پیشوندهای زیادی در جلوی نام او با پیوست وزارت آموزش و پرورش آمد. از جمله مهم ترین آن ها؛ مدیر کل انتشارات و فناوری آموزشی وزارت آموزش و پرورش، مدیر مسئول مجلات رشد وزارت آموزش و پرورش، مسئول کلان بنیاد آی سی دی ال، رئیس هیات مدیره انتشارات مدرسه، بودند که البته حضور فیاضی در هر کدام از این مسئولیت‌ها با سر و صدا همراه بود.

هنگامی که در سال ۱۳۹۵ مدیر مسئول مجله رشد آموزش و پرورش بود، سید امیر موسوی سردبیر مجله رشد استعفا می‌دهد، استعفایی که به یک نامه ختم نشد و به رشته توییت‌هایی که شخص فیاضی و سیاست‌های او را در مجله رشد نشانه گرفته بود، منتهی شد. موسوی در یکی توییت‌های خود آورده بو؛ زمانی‌که فیاضی به حکم حجت‌الاسلام و المسلمین علی ذوعلم به مدیرمسئولی مجلات رشد منصوب شده بود، “کم‌کم کلمه‌ی “موسیقی” تبدیل به یک کلمه‌ی ممنوعه شد. رمان‌ها همه رد می‌شدند. این عاشقانه ‌است، این تخیلی‌ست، این جنگ را منفی نشان داده است.” البته پس از استعفای موسوی جمعی دیگر از اعضای تحریریه مجله رشد با بیانیه‌ای و در انتقاد به فیاضی، استعفا دادند. نکته مهم این داستان که در زمان خود یک حاشیه‌ی بزرگتر از مجله رشد تبدیل شده بود، عدم واکنش فیاضی نسبت به موضوع بود، او هیچ وقت در این خصوص اظهار نظر نکرد.

یک بار دیگر در سال ۱۳۹۸ نام فیاضی به عنوان یک حاشیه‌ی بزرگتر از متن دیده شد وقتی که علی زاکانی رئیس وقت مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با برکناری سینا کلهر او را به عنوان معاون فرهنگی اجتماعی مرکز پژوهش‌های مجلس منصوب کرد، برخی به نسبت فامیلی زاکانی با فیاضی و تاثیر داشتن در این انتصاب، اشاره کردند اما عموم انتقادها به عدم تخصص مسعود فیاضی برای این مسئولیت بود و از یک عقب‌گرد در مرکز پژوهش‌ها خبر می دادند. فیاضی در این موضوع نیز به سکوت خود ادامه داد.

انتهای پیام/