محسن دانش مسگران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که بیشترین مشکل در زمینه نهاده‌های دامی در کشور با حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی به وجود آمد، اظهار کرد: نخست به این دلیل که ارز ۴۲۰۰ تومان در نهاده‌های دامی تنها به سه مورد از موارد خوراکی تعلق گرفت؛ جو، ذرت و کنجاله سویا.
دانشمند برتر حوزه ارتباط دانشگاه و صنعت با اشاره به این که حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی، سبب شد که سایر نهاده‌ها، چه آن‌هایی که در کشور تولید می‌شدند و چه آن‌هایی که به کشور وارد می‌شد، نتوانند با آن سه قلم رقابت کنند و بنابراین از گردونه رقابت با جو، ذرت و کنجاله سویا خارج شدند، افزود: این شرایط جدید در کشور باعث شد واردکننده‌ای که در سال هزاران تن کنجاله کلزا یا تخم پنبه وارد می‌کرد، حالا و با ارز آزاد در مقابل کنجاله سویا، تاب مقاومت نداشت.
عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد با تصریح بر این که حدود ۷۰ درصد، اقلام کنسانتره دام و طیور کشور وارداتی هستند، گفت: در نتیجه وقتی ارز ۴۲۰۰ تومانی تنها به سه قلم اختصاص داده شد، سایر اقلام نتوانستند با آن‌ها رقبت کنند.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی، دولت را برای تامین نیازهای این بخش، تحت فشار قرار داد. از طرف دیگر، همه نیاز این حوزه با این سه قلم تامین نمی‌شود، پس مشکلات متابولیکی و سلامت هم برای حیوانات پیش آمد.
دانش مسگران با تاکید بر این که وقتی این سه قلم برای اختصاص ارز ۴۲۰۰ اعلام شد، من در اعتراض نامه‌ای تهیه کردم و برای رئیس دانشگاه فرستادم، یادآور شد: در آن نامه اشاره کرده بودم که این تصمیم آفات بسیاری خواهد داشت، چه به لحاظ پرورش دام و چه به لحاظ تامین مالی.
دانشمند برتر حوزه ارتباط دانشگاه و صنعت درباره نتایج حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی بر شرکت‌های تولیدکننده نهاده‌های دامی، گفت: من هشت سال با شرکتی همکاری داشتم که حتی سیستم تشویق کارگران و کارمندان خود را منوط به پژوهش‌های ما کرده بود. آن شرکت ۲ سال است که تعطیل شده، چون کنجاله سویایی که با ارز ۴۲۰۰ تومانی وارد می‌شد، به آن شرکت دیگر اختصاص داده نشد. شرکتی که محصولی را تولید می‌کرد و ۱۵ درصد بازدهی پروتئین در تغذیه نشتخوارکنندگان را بهبود می‌بخشید، هم‌اکنون تعطیل شده است و هیچ کس هم به فکر نیست.
وی درباره امکان تولید نهاده‌های دامی در کشور، گفت: ایران می‌تواند بخشی از نیازهای غذایی دام و طیور را با تغییر در سیاست‌های کشت، تغییر در سیاست‌های پسماندهای بخش کشاورزی و صنایع غذایی و تغییر در افزایش بهره‌وری تامین کند؛ اما تولید نهاده‌های دامی به طور کامل در داخل کشور امکان‌پذیر نیست. با این راهکارها می‌توان بخش عمده‌ای از نیاز کشور به واردات را حذف کرد، البته به شرطی سرمایه‌گذاری لازم در این زمینه انجام شود.
بخش خصوصی از عهده هزینه‌های پژوهش برنمی‌آید
دانش مسگران با بیان این که بزرگترین چالشی که در زمینه ارتباط دانشگاه و صنعت، وجود دارد این است که بخش خصوصی پژوهش را امری پرهزینه می‌بیند، افزود: پس مهم‌ترین کاری که دولت باید انجام دهد، حمایت از پژوهش‌هایی است که بخش خصوصی سفارش می‌دهد، این حمایت مانند معافیت‌های مالیاتی، کمک‌های بلاعوض و ایجاد بسته‌های مشوق برای ورود به پژوهش است.
عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به این که ایجاد یک سیستم حمایتی از بخش خصوصی برای ورود به پژوهش ضروری است، یادآور شد: پژوهش برای بخش خصوصی تبدیل به ثروت می‌شود و سپس برای کشور ثروت خواهد شد. چون اگر شرکتی خصوصی نتواند در بخش پژوهش سرمایه‌گذاری کند، عملا ثروت ملی دچار مشکل می‌شود.
وی در پایان با تصریح بر این که پژوهش باید متکی به بخش خصوصی باشد، اظهار کرد: هزینه‌کرد دولت برای پژوهش، در همه دنیا امر باطلی است و فقط دولت در بخشی وارد می‌شود که زیرساخت فعالیت‌های که بخش خصوصی را تامین کند یعنی در انستیتوهای مادر و در مرزهای دانش.
گفتنی است؛ تخصص دانش مسگران تغذیه دام و گاوهای شیری است و اغلب در پروژه‌هایی در زمینه فراوری خوراک نهاده‌های دامی و افزودنی‌ها فعالیت می‌کند. پروژه‌هایی که به صورت سفارشی و از طریق دانشگاه با هدف بهبود بخشیدن تولید شیر، از طریق خوراک دام انجام می‌شود.
انتهای پیام/
نظر شما